Opowieści z Kitkowego lasu - Koteczka wraca z giganta!

Parę dni temu, w Warszawie, kupiłam jej te jej ukochane piórka na patyku, którymi muszkieteruje. Bardziej zaklinając los niż wierząc, że z nich skorzysta.
I jestem taka nieprzytomnie szczęśliwa, że jej nimi zamacham przed nosem!!!!

szczęsliwe zakończenie roku

No i wiem już, na czym polega fenomen przypowieści o synu marnotrawnym. Kitek też wie i przygląda mi się z nieukrywaną pretensją. Ale że kot nie zwykł był zasklepiać się w żalu, tylko brać sprawy we własne łapy, daje radę.
Siódma rano, ciemności kryją ziemię, złażę na dół do kuchni, chudą Mickę podtuczać. Przed wyjazdem kupiłam trochę smakołyków, przetestowanych na Devonach Jowity

- smakowały, to dokupiłam partię dla moich :twisted:

(tradycyjnie: Kiton wmula wszystko jak leci, Micka nie kręci arystokratycznym nosem, bo ta jedna zamarznięta mucha, którą udało się skonsumować przez cały tydzień nie zaspokoiła jej apetytów, a Alik twierdzi, że jedzenie z kocich marketów to ściema). Ale o Kitonie miało być, na dygresje mi się zebrało. Wypakowuję kociego kabanoska, karmię wynędzniałą Cesarzową, Kitek zęby podtyka. Dziewczyna się nie daje: - Sorry leszczu, to ja tu jestem mistrzynią surwiwalu. Zazdroszczę bogini Kali, że ma siedem rąk, przydałyby mi się w tej chwili do szybkiego odpakowywania przekąsek i podawania na dwie strony. Kociszcza nakarmione, Schlaf-Mitzę biorę w ramiona i niosę do łóżka i zaczyna się koncert przytulanek. Chyba wiem już, w jakim celu zwiała: była na kursach wokalnych - takiego mruczenia nie słyszałam u żadnego kota.
Ja już składałam Wam życzenia? SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU !!!! :piwa:

ufff

Wspaniała wiadomość!

Fantastyczna wiadomość. Już sobie wyobrażam jak bardzo jesteś szczęśliwa i jaki wielki kamień spadł Ci z serca. Bardzo wierzyłam, że się znajdzie futrzok jeden, uciekinierka najukochańsza. Wytarmoś ode mnie chudzioka.

Nieprzytomnie :lol:

Nieprzytomnie szczęśliwa.
A kota po mnie łazi, "pierze" i "robi ciasto na pizzę". Do okna się nawet przypadkiem nie zbliża. Cóż, parafrazując Makuszyńskiego: "Poszedł kotek biedaczysko, po szerokim szukać świecie, tego co jest bardzo blisko"
Zastanawiam się tylko, jak ja ją odpasę :roll:

Nigdy nie była specjalnie żarłoczna, teraz też się na jedzenie nie rzuca. Filozoficznie, 3 chrupki co godzinę. Macie jakieś pomysły? Karma dla kociaków? Dużego wyboru nie mam, bo po wielu karmach, zwłaszcza mokrych, kota ma biegunkę

Znacie to? :
Royal Canin VD Convalescence Support
Ktoś stosował?
Albo Calopet?

calopet średnio tuczy. Za to mi chudą AnToninę utuczyło mięso. Surowe.

Calopet ma być m.in. na apetyt. Bo Jaśnie Pani średnio żarta jest i już przed niefortunną eskapadą wymagała tuczenia. Teraz jest kocim szkieletem :roll:

Jak będzie jadła z takim zaangażowaniem jak dotychczas, to czarno to widzę :roll:

Właśnie wróciła do starych przyzwyczajeń i już te przysmaki - kabanoski i takie półpłynne coś z wąskich saszetek są niejadalne :evil:

Mięso tuczy fantastycznie, co widać po Kitku i Aliku. Z przyswajaniem go przez Mickę jest natomiast problem dwojaki: albo deklaruje, że jest wege i nie łyknie, albo owszem łyka, ale za moment rzyga niepogryzionym pod łóżkiem. Jutro spróbuję kupić zmieloną wołowinę, może się skusi. "Trzymcie" kciuki.

Podczytywałam historię zaginięcia i cieszę się bardzo z happy endu. Calopet to pasta, Rc convalescence znałam w formie proszku do rozrobienia, teraz widzę, że są też saszetki. Próbowalaś RC exigent? To karma dla wybrednych kotów, sucha.

Zdarza mi się kupować także tą karmę. Dość często kupuję różne RC i mieszam, bo RC lubi cała moja trójka. Kota suche jada bez problemu, przy misce pojawia się dość często, tylko podgryza po kilka chrupek i odchodzi.
Ja może teraz trochę "kota" dostaję, ale ona pod głaszczącą ręką wyhodowała sobie taki szkielecik, że chciałabym ją jak najszybciej doprowadzić do właściwego wyglądu

Podczytywałam cieszę się z zakończenia ale na początek jej nie przekarmiaj.wolnymi kroczkami.

Z tym to spokojnie. Jej się przekarmić chyba nie da

Bardzo się bałam, jak wczoraj dopadła do miski, że zje za dużo i jej za szkodzi, a ona sama z siebie malutko a często. Właściwie dopiero dziś po południu spędziła więcej czasu w kuchni - tak normalnie, jak zawsze.
Ale naprawdę, tylko oczy z niej zostały. Dobrze, że psychicznie jest w dobrej formie.

Kitka dziś całkiem fajnie zajada. Trochę suchego, trochę mokrego i dwa przysmaki Vitakraftu - jeden własny, a drugi Kitka, który jest tak przeżarty, że pokręcił nosem :lol:

Opowieści z Kitkowego lasu - Koteczka wraca z giganta!

Kto przegląda forum