Hrabina Antonina VI - kociaczki bezdomniaczki str. 9

[vanesia1]

czociu,
przyszłam do czebie odpoczonć
duża mię menczy znowu
to pisałam ja, Mati

Stópeczko Kocia, przenajcudniejsza! Wskakuj do mnie na kolanka, ciocia Cię wyczochra za uszkiem!

[mag828]

czociu,
przyszłam do czebie odpoczonć
duża mię menczy znowu
to pisałam ja, Mati

Stópeczko Kocia, przenajcudniejsza! Wskakuj do mnie na kolanka, ciocia Cię wyczochra za uszkiem!

dobsz mrrrrrrrrrrrr

[kicikicimiauhau]

Piękna kocia rodzinka

[klaudiafj]

Wspaniałe bezdomniaczki, śliczne, kochane i biedniutkie kociątka! Dobrze, że mają Ciebie

[Milena_MK]

Śliczne bezdomniaczki Jak one przetrwają zimę?

[Rilla07]

Śliczne koteczki

Niech wcinają, bo zima nadchodzi
Wolnostojące sobie poradzą jeśli przeżyły już chociaż jedną zimę, gorzej z bezdomniakami, czyli takimi, które zostały np. wyrzucone z domu

[vanesia1]

One są dzikie, przeżyły już jedną zimę, bo urodziły się jakoś w czerwcu zeszłego roku. Bałam się o nie bardzo, ale po zimie widziałam, że cały komplet się pokazuje więc mam nadzieję, że będzie ok. Są dokarmiane, więc głód im raczej nie grozi, no a jeśli chodzi o jakąś ciepłą miejscówkę, to mam nadzieję, że znajdą schronienie gdzieś w jakiejś piwnicy

Wróciłam właśnie z Krakowa, z kwesty. Wcześniej byłam po raz pierwszy w naszej fundacyjnej kociarni i zbierało mi sie na płacz wzruszenia bo dopadły mnie tam koty, wskakiwały na kolanka, barankowały, miziały się o moją szyję... szał! Jakie to smutne, że po raz pierwszy w życiu doświadczyłam czegoś takiego i to nie od swojego kota Tata mówi, słusznie chyba zresztą , że u naszej Tosi wchodzi też kwestia jakichś zmian psychicznych niestety. Gdyby była człowiekiem zapewne miałaby schizofrenię czy inną chorobę psychiczną. No niestety, mocne uderzenie w łebek zrobiło swoje, i taka już pewnie pozostanie. Oczywiście, kocham ja nad życie! Tylko czasem smutno mi, że nie mogę się nia nacieszyć tak w stu procentach, że nie przytula się do mnie i że jest takim dziczkiem

[Rilla07]

Szkoda, że mam taki kawał drogi do Bronowic, to bym chociaż Was odwiedziła

No, koty w kociarni to lgną do człowieka po prostu niesamowicie. Widać, że bardzo brakuje im swojego człowieka
Nawet moje dwa pączki w maśle tak mnie nie witają.
Ania, Tosia ma taki charakter, ale to nie znaczy, że nie jest szczęśliwa i Cię nie kocha
Rozumiem Cię jednak, Muszer też nie należy do wylewnych kotów, czasem nawet na mnie prychnie... chwilami też było mi przykro, że zamiast z baranka dostałam z pazura

[vanesia1]

No Ja wiem, że ciągle to podkreślam i o tym mówię, ale na prawdę przykro mi i dałabym wszystko, żeby Tosia choć odrobinę bardziej była pro ludzka. No ale jak sie nie ma co się lubi, to się lubi co się ma

[MamaMeli]

ja pamiętam co najmniej jeden taki wątek gdy lekko zestresowany kociak został uznany za "dzikiego" i niby sam uciekł ale... Aniu, są takie kotki i nie ma co się wstydzić że delikwentka niemiziasta ja mam w pamięci jak płakała za Twoją mamą pod jej nieobecność

[vanesia1]

O tak za mna też płacze, każdego dnia kiedy wychodzę do pracy i w ciągu dnia kiedy już w tej pracy jestem siedzi pod drzwiamy wejsciowymi, wpatruje sie w nie i płacze :mrgeen: To świadczy, że jakieś tam kocie uczucia w niej drzemią ale żałuję, tak zwyczajnie po ludzku, że po ciężkim dniu albo kiedy smuteczek jakiś mnie chwyci, nie moge sie do nie przytulic, nie mogę z nią spać, nie przychodzi do mnie sama tylko to zawsze ja musze o tą czułość żebrac. I to z bardzo różnym skutkiem najczęściej. No ale cóż taka jest, jest moja i ukochana ale podejrzewam, ze moja wetka miała racje mówiąc mi kiedyś, że chyba nikt by jej tak nie kochał i gdyby trafiła gdzzieś do schronu lub fundacji miałaby marne szanse na adopcję

[barbarados]

[kotelsonciorny]

O tak za mna też płacze, każdego dnia kiedy wychodzę do pracy i w ciągu dnia kiedy już w tej pracy jestem siedzi pod drzwiamy wejsciowymi, wpatruje sie w nie i płacze :mrgeen: To świadczy, że jakieś tam kocie uczucia w niej drzemią ale żałuję, tak zwyczajnie po ludzku, że po ciężkim dniu albo kiedy smuteczek jakiś mnie chwyci, nie moge sie do nie przytulic, nie mogę z nią spać, nie przychodzi do mnie sama tylko to zawsze ja musze o tą czułość żebrac. I to z bardzo różnym skutkiem najczęściej. No ale cóż taka jest, jest moja i ukochana ale podejrzewam, ze moja wetka miała racje mówiąc mi kiedyś, że chyba nikt by jej tak nie kochał i gdyby trafiła gdzzieś do schronu lub fundacji miałaby marne szanse na adopcję

I to się chwali Moja kotka też sama z siebie do człowieka nie przyjdzie, chyba że na horyzoncie jest miska, wtedy ociera się o nogi, patrzy głęboko w oczy i rozmawia. Mogę ją głaskać i wtedy mruczy, ale tylko jak sama się do niej zgłoszę, taka jest łaskawa Kocur jest proludzki bardzo, mimo tego że wzięłam go jako pięciomiesięcznego dzikiego dzika. No i on ze mną czasami śpi, ale też nie zawsze. Woli z kotką spać na fotelu. Taki nasz, matek, los

[MamaMeli]

Nuri mnie zadziwił swoją zmianą, był przerażonym wypłoszem o niemal zerowej proludzkości, ewentualny argument to była miska. Nie minęły nawet trzy miesiące a mam ostrożnego wprawdzie i nielubiącego obcych ale miziaka, bezczelniaka i kota-cień który gada, mruczy i barankuje jak stary

[aannee99]