Śródborów czyli JOKOT w lesie

[Aleba]

No niekoniecznie, psychiatra to jest raczej po to, żeby te krasnoludki zabrać

[Agneska]

jeśli psychiatra zorganizuje Siłaczkę i Robocopa, to mogę mu oddać wszystkie krasnoludki

[ASK@]

Mam nadzieję, że błyskawice były udane, bo przyjemne to już nie.
Powrót do domu o jednym oku to swego rodzaju szkoła przetrwania. Nie dość, że autobusem (a to hardcore po dziesięcioleciach uzależnienia od samochodu), to co robić przez godzinę jazdy jak czytać się nie da? Medytowałam.
Plus zakaz wysiłku przez co najmniej tydzień. Samo będzie się sprzątać, żwirek musi sam się dźwigać, a ja poleżę - dobre, nieprawdaż?

To jak już wyzyskasz to "samo" to prześlij je do mnie. Czy też trzeba se oko wyszkodzić by w pakiecie dostać?

[ASK@]

Dobra, a teraz na wesoło. Z cyklu co blondynka słyszy na swój temat. Większosć wie, żem zwolenniczka odziewania się na tzw cebulkę. I nie chodzi tutaj o ciepło ale o wielkość dekoltu i innych wykrojów bluzkowych. Jako posiadaczka biustu zgrabnie nie za dużego (wolę takie określenie niż mały czy nikły wręcz ) pod wydekoltowane łaszki ,co mi się obsmykują z puszapów ,zakładam inny łaszek. Uważam ,ż ładnie i kolorowo i w ogóle cudmalina wyglądam. A dziś się ustroiłam w spódniczkę plączącą się kole kolan i tylko jedną bluzię. Ot, prawie naga poszłam do pracy bo to i ciucha brakuje i nie opalone kopytka to jak gołe są.
Weszłam do pokoju kierowniczek z radosnym dzińdybry stukając obcasami i zarzucając falbankami w kiecuszce. Po obcięciu mnie wzrokiem bystrym usłyszałam z ust różnach słowa pełne aplauzu nareszcie dobrze się ubrałaś . Z podkreśleniem "nareszcie". Czyli czym golej tym lepiej. Teraz już wiem ,że ich zdanie jest inne od moich na temat wyglądu. Uważałam, że oryginalne jest lepsze (Ani Mru Mru-skecz z Tofikiem ) Poza tym lustro mówi mi ,żem cudna i cacy. Zbić? Zasprejować? Lustro nie pryncypała.

[piotr568]

..... Czyli czym golej tym lepiej. .....

To stwierdzenie wyczerpuje dyskusję Jestem "za" a nawet "za"

[ASK@]

..... Czyli czym golej tym lepiej. .....

To stwierdzenie wyczerpuje dyskusję Jestem "za" a nawet "za"

Cholerka, myślałam ,że na swoim piszę wątku. A to tylko ta sama okolica Aga, wybacz. Mogę wykasować jeśli jakieś zdrożności som
Blondynka jestem w stanie umysłu. Dla pocieszenia napisze ,że znów na pamięc do naszego auta szłam wracając od weta. Jakaż byłam zdziwiona,że samochód odjechał zanim za klamke chyciłam. Dopiero kolor uciekajacego auta mnie otrzeźwił.

[Agneska]

Aśka, czuj się jak u siebie. Otwock to nasz wielki, wspólny obowiązek, co nie?

A co do kwestii Twoich samochodów uciekających to już mnie nie zadziwisz, ćwiczyłaś to również ze mną.

[Agneska]

Weekend miał być na leczenie oka, nie dźwiganie, nie stresowanie. Ta, plany to se można...

Weekendowo trzeba było ratować pechowców. A może jednak szczęściarzy? Najważniejsze, że kotule całe i zdrowe, bezpieczne, chociaż sporo osób się natrudziło, żeby się to udało. Tak enigmatycznie nieco wypisuję, ale najwyżej Jerzykówka i Petka - jak zechcą - to coś dodadzą od siebie.

Wczoraj doktory potwierdziły, że Ziuta i Rudy mają się dobrze. Bebechy wszelkie w porządalu, wyniki w normach. Teraz moje seniory mają nie udawać więcej chorowitych koteczków, tylko cieszyć się życiem w dobrej formie. Pewnie na końcu świata było słychać, jak mi te kamienie z serca spadały.

[ASK@]

"Miał" to fajne słowo. Było minęło.

Koty bezpeiczne to ważne. Twoje chorowitki są ok i niech tak zostanie. Co do Twoich oczek to żeś se fanaberie wyczyniała .Kolor na blue zmieniłaś? taki lazur lazurowy ?

[Agneska]

Moja Droga, lazur blue to ja mam od urodzenia i nie musiałam do tego żadnych fanaberii wyczyniać.
Jeno mi się jedno oczko nieco zdegenerowało i pani doktor powiedziała, że jak nie zrobię porządku teraz (znaczy doktory nie zrobią), to potem może być za późno na porządki i oczko przestanie widzieć, ot co. Niby mam jeszcze drugie oczko nie zdegenerowane, ale kto wie co i temu się może przytrafić. Starość nie radość.

[ASK@]

Eee tam, lazur lazurowi nie równy
Ale dbaj o oczki, dbaj. Jakoś te koteczki msisz wtypatrywać.

[Agneska]

Jutro do pani doktorki na kontrolę jedzie oczko. Znowu szkoła przetrwania: trzeba pekaesem do miasta dojechać, przesiąść się ze dwadzieścia razy i już będę w robocie. Tak, tak, dialog Nalberczaka od razu mi się przypomina, jak tylko na przystanek się udaję.

Bazylia urzęduje w sypialni z balkonem. Takie miejsce dla kotow specjalnej troski. Najważniejsze, że dominantów tam żadnych nie ma. Cieszę się ogromnie, że Bazylka przychodzi do mnie, przytula się, zagaduje. Bardzo potrzebny jest jej dom bez innych kotów, ale chociaż tym razem nie żyje w takiej panice jak poprzednio. Ładnie je i kuwetuje, co też mnie troszkę uspokoiło.

Kocie przedszkole bez przedszkolaków w tym sezonie.
Pokój został przeze mnie niecnie wykorzystany na karcer. Obrzydliwe trzy paskudy: Wilczka, Pablo i Słoneczko mieszkają we własnym gronie. Takie jazdy robili, tak gonili koty, że coraz częściej znajdowałam efekty przeraźliwych ucieczek w popłochu. Fizjologiczne efekty. Plus przeraźliwe wrzaski gonionych strachulców, nawet w środku nocy. Uznałam, że trzy paskudy jak lubią, to niech wzajemnie się straszą i dominują. Przecież się nie pozabijają. Dobrze mi się wydawało - zawieszenie broni, przyglądają się sobie z taką pewną nieśmiałością, nawet się noskują czasem. I nikt nie sika po kątach... Chociaż obawiam się, że to takie rozpoznawanie przeciwnika i zaraz się okaże, kto jest najsilniejszym charakterem w całym domu.

[ASK@]

Ciesz się chwilą.

[Agneska]

Do doktorów chodzić nie należy - idzie człowiek zdrowy, a wychodzi chory, zawsze coś wynajdą. Ostatnia pani doktórka stwierdziła, że oczko do poprawki i apiat' tłukła mi po siatkówce. Jak tu żyć w nieustannym oszczędzaniu się? Sto kuwet na sto kotów, to i wynoszenie zawartości na śmietnik odbywa się teraz w stu torebkach. Tylko nachodzić się trzeba.

Karcerowa trójca jakoś się znosi wzajemnie. Nawet nikt nie ma nic poszarpanego. Co sobie z nimi przysiędnę, to mi trzeciej ręki brakuje. Ciągle im się przypomina, że podopieszczać koty trzeba. Ciekawe, że w większym stadzie aż tacy chętni do pieszczot nie byli. Pablo i Wilczka miewali chętnych dawno temu. Jako młodziaki. Jakość chętnych była taka, że mi dzieciaki podorastały i zrobiły się dużymi, charakternymi kotami. A tak im trzeba swoich domów...

Jak się trafiają jakiekolwiek zapytania o koty, to takie, że ręce opadają. Wczoraj jakaś pani mi tłumaczyła, że ma zabezpieczony balkon. Do wysokości barierki. A jak wyjaśniam, doradzam, to jak grochem o ścianę. I jeszcze się dowiaduję, że więcej wiary w ludzi powinnam mieć. Chyba nie powinnam.

[ASK@]

Gdzie ta wiara w ludzi jak kota spotkasz na swej drodze. Idąc tym tropem trzeba go zostawić i wierzyć,że ludź dobry i nie zakocony nieboraka utuli.