(2)WAW.. Tato (*)..Milenka kończy 10 LAT !

[MAU]

Dopiero teraz przeczytałam.Tak bardzo smutno i żal.Maleńka,nareszcie nie boli.Liczyłam na cud,ale w tej chorobie on się nie zdarza.Marzenko,bardzo Ci współczuję.

[taizu]

Bardzo współczuję
Żegnaj, Ruda Łapo [*]

[asia2]

Łapciak[*]
chciałam żeby udało się, bardzo chciałam żeby była z nami, zaczęła jeść i znosząc nawet codzienne kroplówki tak sobie powoli żyła. Mocno przytulam Marzena i mam nadzieję, że Łapciak już bryka szcześliwa.

[MAU]

Dla Rudej Łapki i Marzenki.

"Czy dotarłaś bezpiecznie,Kochana
po drabinie z bielutkich obłoków
do tęczowej,świetlistej bramy ?
...Uchylona,choć nie słychać Twych kroków.

Wsuń łapeczkę w szparę-w tę niebieską,
teraz główkę,widzisz Most?-piękny pewnie !
Nie bój się ,podążaj jak ścieżką
drugi brzeg to Twój dom,choć beze mnie.

No a ja,chociaż serce mi pęka
myślę tutaj o Tobie z uśmiechem,
przecież wiem,kto na Ciebie tam czeka.
Znam Ich,wiedzą,że idziesz.
Już lepiej ?

Bądź szczęśliwa w Tęczowej Krainie.
Ja swą miłość Ci czasem podeślę.
- zbieraj ją ,gdy do Ciebie dopłynie
ale czasem odwiedź mnie choć we śnie.'

[agnieszka.mer]

Bardzo bardzo współczuję...
Łapeczko[*]

[asim]

[*]

[ankacom]

Przytulam mocno
Łaputko [*]

[Marzenia11]

Obudziłam się... i to nie jest zły sen...

Dziekuję Wam za obecność. Cieszę sie, że Łapusia odchodzi otoczona takim strumieniem ciepłych myśli.. cały czas światełko dla Łaputka się świeci...

a ja nie moge oddychać...

Zabiorę Cię właśnie tam, gdzie jutra slodki smak
Zabiorę Cie własnie tam, gdzie slońce dla nas wschodzi.
Zabiorę Cię własnie tam, gdzie wolniej płynie czas
Zabiorę Cię własnie tam, gdzie szczęściu nic nie grozi...

Moje Małe Kolorowe Kochanie, do zobaczenia...

[Arcana]

Marzeniu, bardzo Ci współczuję.

[pusiadanusia]

Łapuniu moja kochana...

[jerzykowka]

Marzeniu kochana, tak strasznie mi przykro
Dopiero doczytałam i teraz całym sercem żegnam Rudą Łapkę [']
Bardzo mocno Cię przytulam, z nadzieją, że trzymasz się mimo wszystko...
.......................................................

[Marzenia11]

Ciężko jest, bardzo.
Wczoraj rano wypadła mi miarka z sucha karmą na podlogę - koty sprzatnęły przez dzień, z trudem sprzatam kuwety i daję jeść.
Probuję sobie poradzić, wiem że muszę, że potrzebuje mnie moja Mama, ktora się źle czuje (i nie od niej to wiem) i poprosiła mnie nawet wczoraj, żdebym przyjechała... bo ona chce pogadać (w zyciu nie powie, ze potrzebuje odpocząć, pomocy itp) a jak mam przyjechać skoro nie zdolna jestem do jakiegokolwiek działania...
Wczoraj przyjechały saszetki dla Łapci... okropna sprawa..
Tak mi żal, ze ją traktraktowałam jak szostego kota, że bawilam się z nią na końcu i czasami za mało , bo w trakcie ze zmęczenia zasypiałam na siedząco... tak mi przykro jest z powodu wielu rzeczy, ktore zrobiłam źle (dopiero w ostatnich dniach nauczylam się na spokojnie i małymi porcjami podawac jej jedzenie, wczesniej robiłam to zbyt gwaltownie wystrzykując duże porcje, też leki, pewnie ją to bolało) albo za mało albo za późno...
Mam nadzieje, ze była MIMO TEGO u mnie szczęśliwa. Albo przynajmniej zadowolona. Ale nadzieję moge jedynie mieć, a nie pewność...

Moje koty widzą zmianę. Łapki nigdy specjalnie nie lubiły, więc tęsknoty nie ma, ale jest zdziwienie i zaglądanie we wszystkie miejsca, w których przebywała. Dobzre w sumie, ze one chociaz nie cierpią...

Łapciu, dlaczego...

[mziel52]

Im kot więcej absorbował człowieka podczas choroby, tym większa pustka. A im większa nasza wiedza medyczna, tym więcej rozmyślań, że coś moglibyśmy zrobić lepiej, wcześniej, uważniej.

[Marzenia11]

Im kot więcej absorbował człowieka podczas choroby, tym większa pustka. A im większa nasza wiedza medyczna, tym więcej rozmyślań, że coś moglibyśmy zrobić lepiej, wcześniej, uważniej.

dałam Łapie siebie i z siebie tak 70% tego co powinna dostać.
Tyle mogłam, byłam w stanie itp.
Widocznie Jej los taki był, ze dostala własnie tyle.
Być moze u kogoś innego mialaby lepiej, spokojniej, jeszcze by zyła.
Ale wybrała mnie - Los chciał, żeby była u mnie. Nie pytał mnie o zdanie. I muszę to zaakceptować, że tak się stało i tyle mogłam. Chęci i intencje mam zawsze dobre, błędy robię z niewiedzy, ze zmęczenia, z mojego takiego a nie innego charakteru, z braku doświadczenia itp.itd.

Los nie osiadł na mielixnie, nie ma urlopu, spionizował mnie szybko.
Moja Mama się bardzo źle czuje, trzeba jechac i zająć się tymi, ktorzy są wśrod nas. Abym znów nie miała poczucia, ze mogłam lepiej i więcej, szybciej i wcześniej itd.

Jeśli ktos tu bedzie zaglądał, do tego mojego pamiętnika to poprosze o kciuki i cieple myśli.

[mamaGiny]

Jestem z ciepłymi myślami..
a Łapie dałaś tyle, co żaden inny..