Dymny ulicznik Hemingway ma już swój własny dom :)

Okulistka obejrzała oko, stwierdziła przewlekłe zapalenie lipidowo-ziarniniakowe spojówki. Hemingway miał nacięte i oczyszczone gruczoły Meiboma, przy okazji został też wykastrowany. Ma jeszcze dostawać do oka tobrexan i raz-dwa powinno się wszystko ładnie wygoić.

a co u Doris? :roll:

Jutro wieczorem będzie miała robione RTG, żeby sprawdzić, czy są przerzuty do płuc.
Jeśli nie ma przerzutów, będę rozmawiała z dr Hildebrandem jak widzi ewentualny zabieg.
Jeśli ma przerzuty, to będziemy rozmawiać co jest jeszcze sens robić, żeby jej dać jak najwięcej czasu w relatywnym komforcie.

Póki co nie widać, żeby coś jej dolegało, jest w dobrym humorze, ma apetyt, wygląda nieźle (jak na kota w tym wieku). Ale guzki powiększają się niemal w oczach.

Hemingway bardzo opłakuje swoje klejnoty rodowe. :wink:

Oko mu się chyba goi, jest trochę zapuchnięty i załzawiony, ale nic nie ropieje ani się nie paprze.

Skończył dostawać antybiotyk na pęcherz, za dwa tygodnie będzie mógł być szczepiony. W niedzielę spróbuję mu zrobić jakieś znośne zdjęcia i porobić ogłoszenia, a nuż się znajdzie chętny.

Babulinka nie ma przerzutów i kwalifikuje się do operacji, więc w przyszłym tygodniu pójdzie pod nóż. Umieram ze strachu...

Dobrze przynajmniej, że z Hemingwayem jak na razie wszystko jest ok, odpukać.

To za operacje Doriski :ok:

i kciuki za Hemisia :ok:

Hemingway powoli zarasta i linieje, więc gdzieniegdzie wraca mu właściwy kolor.
Zrobił się zdecydowanie mniej marudny po kastracji, i tak jakby mniej dobija się do okien, żeby go wypuścić.
Je jak odkurzacz wszystko poza surowym mięsem.
Z kotami raczej się dogaduje, chociaż potrafi od czasu do czasu zacząć się na nie wydzierać (nie syczy, tylko drze się "meeee! meeee!"). Moje koty od razu nawiewają, nie wiem, jak by to wyglądało, jakby trafił na bardziej bojowego kota niż one.
Chyba przestał już śmierdzieć (albo ja przestałam czuć cokolwiek).

Prawe oko niestety nadal podpuchnięte, mimo antybiotyku. Dam mu jeszcze ze 2 dni i w sobotę znowu idziemy do weterynarza.

Kot najchętniej by się miział i miział...

Wywalanie brzuszka do głaskania już opanował.

Zaczyna się powoli robić z niego ładny kot.

Czy on nie jest przypadkiem dymny??

No chyba tak, przy skórze sierść jest szarobiała, na końcówkach czarna.

Hemingway był u weterynarza, oko ma być dalej zakrapiane tobrexanem, za tydzień konsultacja u okulisty w celu ustalenia co dalej.
Do tego czasu mam się wstrzymać ze szczepieniem.

Hemingway uznał, że skoro dobijanie się do okna nie daje efektów, trzeba nawiać drzwiami. Za pierwszym razem nadział się na półpiętrze na pana od pizzy i zawrócił, widząc, że pan od pizzy ze mną współpracuje w niecnym dziele łapania kota. Za drugim razem nawiał trochę dalej, ale dał się zawołać i złapać. Bezpieczne wychodzenie z mieszkania już opanowałam, ale nadal są problemy z wchodzeniem.

Poza tym nauczył się nowej rzeczy, a mianowicie obsługi zabawek. Jak na razie rozgryzł do czego służy patyk z piórkiem, piłeczka i mysz z walerianą. Jest przezabawny, bo jak patyk z piórkiem mu ucieka, to zaczyna na niego syczeć. :mrgreen:

Haha, nie nudzisz się myamya, oj nie nudzisz...

myamya pisze: Jest przezabawny, bo jak patyk z piórkiem mu ucieka, to zaczyna na niego syczeć.

Mój Mieczysław to święty kot - nie gryzie, nie syczy i w ogóle aniołek pod względem kontaktów z ludziem i kotami. Ale właśnie syczy na zabawki, jak to pierwszy raz usłyszałam, to mi szczęka opadła :mrgreen:

No Hemingway też jest anielsko grzeczny, nawet zakrapianie oczu przyjmuje ze zrozumieniem i bez protestów. Jak na bezdomnego kota, to się błyskawicznie uczy, kuweta mu coraz lepiej wychodzi, używa drapaka, zabawki rozpracował, teraz próbuje rozwiązać zagadkę legowisk.

Ale uciekające piórko to nie na jego nerwy. :roll:

Zrobiłam mu ogłoszenia:
http://olx.pl/oferta/dla-milosnikow-dym ... 66bnB.html
http://www.gumtree.pl/cp-koty-i-kocieta ... -599091616

Po wizycie u okulisty będzie zaszczepiony i mógłby się już wyprowadzić. Może ktoś się skusi... :roll:

To co kciuki za domek potrzebne. :ok:

Niestety nikt o niego nie pyta

Tyle kociąt, że trudno mu się przebić.
A szkoda, to naprawdę świetny kot, ma przemiły charakter.

Póki co męczymy się z okiem, cały czas nie jest ok, muszę dograć jakoś wizytę u okulisty, cały czas coś wypada i nie daję rady dotrzeć.

Myśmy wyadoptowały z Eweliną do super domu 11-letniego Gizma, teraz, w pełni okresu maluchowego. Już napisałam do MArty, żeby tam cudownie rozmnożyła ogłoszenia i powrzucała gdzie się da

Dymny ulicznik Hemingway ma już swój własny dom :)

Kto przegląda forum