Timon, Alfa i Lucy

[jasenka]

Ciągle czekamy na wyniki badań Timka. Kocio czuje się już znacznie lepiej, ale i tak siedzę jak na szpilkach. Kciuki dalej potrzebne...

[Maryla]

trzymamy
z SUK da się żyć, nie załamuj się
może wystarczy półroczna dieta? Sfinksowi wystarczyła

[jasenka]

SĄ WYNIKI BADAŃ SIUŚKÓW!!!

Na szczęście nerki w porządku , co spędzało mi sen z powiek przez cały weekend. Ale są te paskudne kryształy ! Timon jest na Royalu Urinary, Uro-pecie i Furaginie. Dostał też antybiotyk na zapalenie pęcherza. Dzielnie łyka wszystkie tabletki (dostaje jeszcze tabletki na odporność, bo przy okazji infekcji jest osłabiony i znowu odezwały się oczka ). Pani doktor mówi, że nie jest najgorzej. Będzie dobrze, tylko musi być na diecie. Czuje się już znacznie lepiej, siusia normalnie. Dzięki wszystkim za kciuki i za wsparcie!

Lusia skończyła rujkować (Uffffffff!!!). Stwierdziłyśmy z Panią doktor, że lepiej jednak poczekać ze sterylizacją, aż skończy rok, żeby potem nie miała jakiś powikłań hormonalnych. Podobno najlepiej podawać jej teraz przez te 3 miesiące prowerę, żeby zablokowac rujki i mieć pewność, że nie będzie operowana w trakcie lub tuż przed rują (bo to podobno bardzo komplikuje operację i stwarza większe ryzyko). Trzy miesiące na hormonach nie zaszkodzi jej podobno. Dostała już pierwszą tabletkę.

Alfa w jak najlepszym porządku.

[jasenka]

Ale trzeba wreszcie umieścić jakiś pozytywny post! Ale obrazy mówią więcej niż słowa...
Zobaczcie sami :

http://upload.miau.pl/1/2464.jpg
http://upload.miau.pl/1/2467.jpg
http://upload.miau.pl/1/2468.jpg

Czy nasze dziewczynki nie są słodkie???

[Wojtek]

Świetnie, że już wiesz co z Timonem
Będzie dobrze - Fredzio od trzech lat jest na diecie "antykryształowej" i ma się bardzo dobrze

A dziewczynki w koszyku są kochane

[Ciri]

Trzymam za Twoje kociaste! Cieszę się,że juz tyle się wyjasniło!
Pozmniejszałam swoje foty,gdybys chciała zajrzec ponownie to zapraszam na s.5 Co prawda upload dziś wyjątkowo wolno chodzi,ale dobrze,że w ogóle chodzi.

[Gudik]

oj Twoje kociaki robia furore po prostu
zdrowia dla nich wszystkich
POZDROWIENIA z Inowrocławia

[Motylek]

Biedny Timon... Kciuki w górze cały czas, żeby wszystko jak najszybciej wróciło do normy

Dziewczyny w koszyku boskie

Pozdrawiam Cię gorąco i mam nadzieję na spotkanie

[jasenka]

Oj! Długo nas nie było… Remont, przeprowadzka… nie wiedzieliśmy w co wsadzić ręce. Ale wreszcie na swoim, wreszcie mieszkamy jak ludzie (i jak koty), i wreszcie mamy podłączony Internet! Niestety jeszcze nie stałkę, więc chwilowo nie będzie nowych zdjęć, ale mogę pisemnie zdać relację z pierwszych tygodni w nowym domu.

Pierwsze po przeprowadzce reakcje kotów bardzo nas zaskoczyły. Timon i Lucy przerażone, z wielkimi jak spodki oczami siedziały pod ławką w kuchni. Natomiast Funia sprawiła nam wielką niespodziankę – weszła do nowego domu jakby mieszkała tam od wieków, spojrzała na nas z miną: „To tu będziemy teraz mieszkać? W porządku całkiem.” i z ogonem uniesionym jak flaga rozpoczęła zwiedzanie wszystkich kątów.

Obecnie już wszystkie koty zdają się być wielce zadowolone ze zmiany lokum. Lucy ma wiele nowych „wysokościowych” miejsc, skąd może z góry spoglądać na świat, no i oczywiście nadal wędruje po framugach drzwi. Timon powrócił do dawno porzuconego zwyczaju układania się pod telewizorem do góry kołami. Alfa zauważyła, że w tej rodzinie nikt jej nie zabrania leżenia na łóżku, więc powoli aczkolwiek systematycznie przenosi się z wystraszonej pozycji na samym brzeżku materaca w kierunku środka naszego małżeńskiego łoża, przybierając przy tym pozę coraz bardziej zrelaksowaną. Już nie ucieka z łóżka w panice, kiedy ktoś wchodzi do sypialni, tylko dalej leży, a czasem nawet bardzo głośno domaga się pieszczochów.

Ponadto większe terytorium zaowocowało znacznym ociepleniem stosunków między Funią a Timonem. Timkowi zdarza się nawet przybyć do pokoju, gdzie na dywanie leży już Alfik i ostentacyjnie rozciągnąć swoje kocie futro tuż obok niej. Ale woli chyba spanie z Luską na ławeczce kuchennej, na moich ślicznych niebieskich poduszkach, które są już oczywiście całe w kocich kłaczkach i śladach pazurków.

Lusia ma wreszcie dużo miejsca do biegania (czasem to wydaje mi się, że nawet lata), gania więc całymi dniami za piłeczkami i myszami. W nocy też by pewnie ganiała, ale chowam jej zabawki do szuflady, bo jakoś trudno mi się śpi, jak mi ktoś dzwoni myszą tuż nad głową o piątej trzydzieści (o wredna ja!).

No i raz na jakiś czas (co najmniej raz dziennie) odbywa się ganianie z udziałem całej trójki. Zrywamy ze śmiechu boki, kiedy koty wpadają w potrójny poślizg na zakręcie na terakocie w przedpokoju!

W nowym mieszkaniu mamy wrażenie, że jest jakby mniej kotów… No i koty czasem giną. Ale już nauczyłam się, że zaginionej Lusi należy szukać na szafie, a Funi pod kołdrą (sama tam wchodzi!!!).

No i tak sobie mieszkamy nareszcie! Kto się wprasza na kawkę i pomizianie mojej trójeczki?

[Wojtek]

Alfa zauważyła, że w tej rodzinie nikt jej nie zabrania leżenia na łóżku, więc powoli aczkolwiek systematycznie przenosi się z wystraszonej pozycji na samym brzeżku materaca w kierunku środka naszego małżeńskiego łoża, przybierając przy tym pozę coraz bardziej zrelaksowaną. Już nie ucieka z łóżka w panice, kiedy ktoś wchodzi do sypialni, tylko dalej leży, a czasem nawet bardzo głośno domaga się pieszczochów.

Dzielna Alfa!

Gratuluję kotom nowego domku

[Nezia]

Ja się wpraszam uwieeelbiam oglądać domy od środka i od zewnątrz
Gratuluje zmiany lokum, to wielka ulga jak wreszcie ma się normalny metraż

[Nezia]

się zdublowałam

[Nezia]

no i wymizianie kota jest moim marzeniem, nasz nadal sie nie daje ale już niedługo, niedługo

[anna57]

Oj! Długo nas nie było… Remont, przeprowadzka… nie wiedzieliśmy w co wsadzić ręce. Ale wreszcie na swoim, wreszcie mieszkamy jak ludzie (i jak koty), i wreszcie mamy podłączony Internet! Niestety jeszcze nie stałkę, więc chwilowo nie będzie nowych zdjęć, ale mogę pisemnie zdać relację z pierwszych tygodni w nowym domu.

Pierwsze po przeprowadzce reakcje kotów bardzo nas zaskoczyły. Timon i Lucy przerażone, z wielkimi jak spodki oczami siedziały pod ławką w kuchni. Natomiast Funia sprawiła nam wielką niespodziankę – weszła do nowego domu jakby mieszkała tam od wieków, spojrzała na nas z miną: „To tu będziemy teraz mieszkać? W porządku całkiem.” i z ogonem uniesionym jak flaga rozpoczęła zwiedzanie wszystkich kątów.

Obecnie już wszystkie koty zdają się być wielce zadowolone ze zmiany lokum. Lucy ma wiele nowych „wysokościowych” miejsc, skąd może z góry spoglądać na świat, no i oczywiście nadal wędruje po framugach drzwi. Timon powrócił do dawno porzuconego zwyczaju układania się pod telewizorem do góry kołami. Alfa zauważyła, że w tej rodzinie nikt jej nie zabrania leżenia na łóżku, więc powoli aczkolwiek systematycznie przenosi się z wystraszonej pozycji na samym brzeżku materaca w kierunku środka naszego małżeńskiego łoża, przybierając przy tym pozę coraz bardziej zrelaksowaną. Już nie ucieka z łóżka w panice, kiedy ktoś wchodzi do sypialni, tylko dalej leży, a czasem nawet bardzo głośno domaga się pieszczochów.

Ponadto większe terytorium zaowocowało znacznym ociepleniem stosunków między Funią a Timonem. Timkowi zdarza się nawet przybyć do pokoju, gdzie na dywanie leży już Alfik i ostentacyjnie rozciągnąć swoje kocie futro tuż obok niej. Ale woli chyba spanie z Luską na ławeczce kuchennej, na moich ślicznych niebieskich poduszkach, które są już oczywiście całe w kocich kłaczkach i śladach pazurków.

Lusia ma wreszcie dużo miejsca do biegania (czasem to wydaje mi się, że nawet lata), gania więc całymi dniami za piłeczkami i myszami. W nocy też by pewnie ganiała, ale chowam jej zabawki do szuflady, bo jakoś trudno mi się śpi, jak mi ktoś dzwoni myszą tuż nad głową o piątej trzydzieści (o wredna ja!).

No i raz na jakiś czas (co najmniej raz dziennie) odbywa się ganianie z udziałem całej trójki. Zrywamy ze śmiechu boki, kiedy koty wpadają w potrójny poślizg na zakręcie na terakocie w przedpokoju!

W nowym mieszkaniu mamy wrażenie, że jest jakby mniej kotów… No i koty czasem giną. Ale już nauczyłam się, że zaginionej Lusi należy szukać na szafie, a Funi pod kołdrą (sama tam wchodzi!!!).

No i tak sobie mieszkamy nareszcie! Kto się wprasza na kawkę i pomizianie mojej trójeczki?

Gratulacje z okazji nowego mieszkanka dla Ciebie i futer

[Zakocona]

Jak kociska są mało widoczne w nowym domku, to może dokocenie byłoby wskazane