Fioletowe tymczasy i tymczasiątka

No to pięknie..

może i pięknie, ale miało być dyskretnie...
a Misia dyskrecją się nie przejmuje – jak coś, to drze mordkę :lol:

Bardzo konkretna. Wie czego chce i wie jak to... wyrazić. :lol:

to się porobiło :ryk:

czyżby Misia "objawiała" syndrom Sztokholmski :roll:

w każdym razie i z całą pewnością, z powodzeniem prowadzi akcję wychowawczo-informacyjną :mrgreen:

Kinnia pisze:...
czyżby Misia "objawiała" syndrom Sztokholmski

Jeśli nawet, to bardzo krótko :mrgreen:

Bo w sobotę wieczorem już do mnie nie podeszła, a od wczoraj całkowicie wróciła do swego zwykłego trybu życia.
Teraz widuję ją, gdy poluje albo siedzi na "gościnnych" schodach swego domu.

Na zdjęciu widać ok. 1/3 jej terytorium (Misia po lewej u dołu). O tej porze roku z pewnością atrakcyjniejsze od mojej piwnicy :mrgreen:

Niestety, Misia jest tu niepodzielną panią i przegania koty osiedlowe – a ich teren jest znacznie bardziej niebezpieczny...
W każdym razie cieszę się, że już nie będzie kociaków.

Natomiast co do parkowej tri – fiasko. Jest przebiegła i najedzona, a jej karmiciel... :roll:

W sobotę byłam w parku przed 5 rano. Jeszcze nie skończyłam nastawiać klatki, a kotka pojawiła się i bacznie mnie obserwując krążyła w pobliżu.
Oczywiście, pękata. Oddaliłam się, ale spryciula po dokładnym obejrzeniu sobie wszystkiego zniknęła. Głodna przecież nie była.
Po pół godzinie przeniosłam klatkę w inne miejsce, licząc na to, że może jej synek, którego zauważyłam trochę dalej...
I sytuacja powtórzyła się: kotka pojawiła się znikąd, pooglądała sobie i odeszła.
W końcu zebrałam majdan do odwrotu i wtedy nadszedł karmiciel. Bardzo zdenerwowany.
I od razu z krzykiem, że nie zgadza się na żadne łapanie, bo przecież kotka jest w ciąży!
Na to ja (bardzo spokojnie), że wiem o tym i że niestety musimy sterylizować nawet kotki ciężarne, bo zbyt dużo jest kociego nieszczęścia...
Na to on swój stały argument, że ta kotka ma zbyt ładne kociaki i on zawsze znajdzie chętnych itd.
Uspokoił się, gdy zapewniłam go, że już nie będę łapać (widząc, że to i tak się nie uda bez jego współpracy).
I w końcu pogadaliśmy konstruktywnie.
Pan zobowiązał się do opieki nad kocią rodzinką oraz zgodził się na przyszłą sterylizację i matki, i młodych.
Oczywiście będę musiała przypilnować, zorganizować... Ciekawe, czy się dołoży :twisted:

Pan i jego żona zapragnęli wziąć sobie kociaka do mieszkania – być może tu tkwi źródło jego oporu wobec sterylizacji?
Bo nim państwo się namyślili, rudo-biały synek wyrósł i przyzwyczaił się do wolności...
W każdym razie od lata pan i tak poczynił postępy: nie tylko dokarmia, ale i postawił budki na zimę, i nawet zdaje się już rozumieć potrzebę sterylizacji.
No i nie przepędza już "obcych" głodnych kotów od resztek, które pozostawili "jego" pupile :mrgreen:

Chwilowo więc odpuściłam – bo i szans na złapanie kotki w tej konfiguracji nie mam.

Ciężka sprawa, trzeba mieć tylko nadzieję, że miot będzie mały.. Takiego pana to trzeba by do schronu zaprowadzić, niech zobaczy, że takich ślicznych małych są setki :roll:

Ja miałam przed świętami podobną sytuacją w pracy w naszym oddziale w Bydgoszczy. Przybłąkała się do nich suczka w ciąży. Mają tam jednego psa stróżującego, wiec dla drugiego też się miejsce znajdzie. Tylko ta ciąża.. Pracownicy zachwyceni i wszyscy chcą po szczeniaczku, ogólny protest, aborcja to złooooo :roll:

Na szczęście mamy tam fajną kierowniczkę, kt za talony bydgoskich animalsów sterylizuje co jej w ręce wleci. Ugadałyśmy, że żeby opanować bunt ma zbuntowanych namówić na wizytę w schronisku. W końcu nigdzie nie pojechali, ale poskutkowało. Suczka jeszcze przed wielkanocą pojechała na zabieg :ok:

Brawo kierowniczka :ok:

Też mam wielkie wsparcie w pracy – transportowe.
Do Torunia niby blisko, ale dla kogoś bez samochodu wożenie klatek czy kotów to pewien problem.
Wczoraj byliśmy u weta z moim Feliksem, znów jest mocno zagazowany (mimo Espumisanu!), skrzeczy, sapie, czasami poddusza się...
Zrobiliśmy zdjęcia rtg, dostał steryd ("celowanie" w astmę), dziś mam z nim jechać znowu.
Nawet jeżeli to astma, to skąd tyle gazów w kocim wnętrzu?
Naprawdę tajemnicza sprawa. I kolejny już wet nie ma na to pomysłu.

Kurcze biedny.. Najgorzej jak nie wiadomo o co chodzi

niedobrze

Niedawno wróciliśmy z Feliksem od weta (tym razem szefa przychodni). Na wczorajszym rtg wypatrzył powiększenie serca

Ponieważ nasilenie duszności wystąpiło dopiero kilka miesięcy temu, wet twierdzi, że to wada nabyta
(np. w wyniku nieleczonego przewlekłego zapalenia oskrzeli lub czegoś innego).
5 lat temu młodziutkiego wtedy Felka zgarnęłam na przedwiośniu z rowu, gdzie ponoć siedział kilka dni, a były przymrozki.
Od razu zaniosłam go do weta (innego) na ogląd, szczepienia itp., później kastracja, co roku powtarzane szczepienia – i wet niczego nie zauważył?
Chyba że to jakieś zapalenie bez objawów zewnętrznych (jak teraz w lutym). Muszę dopytać...
Właściwie całe swe dorosłe życie Feluś posapywał, ale leciutko i nie zawsze.
Gdy pytałam o to weta, mówił, że może coś ma skrzywione w gardle czy gdzieś tam i pewnie to mu przeszkadza...
W każdym razie specjalnie się nie przejął, ale może to był właśnie objaw jakiegoś procesu zapalnego?

Rentgen objawił też "zaostrzony rysunek oskrzelowy" i – co mnie przeraziło – niewielką ilość płynu w jamie opłucnej.
Wet uspokoił mnie, że tego płynu jest naprawdę bardzo mało, ale wolałabym, żeby nie było go wcale.

Felek dostał dziś Synulox i Furosemid.
Zapisałam go na echo serca w przyszły czwartek. Może coś się wyjaśni.

A nadmierne gazy w kocie nadal pozostają tajemnicą

Wzdęcia to przede wszystkim stres, albo/i wzdymający składnik jedzenia. Najczęściej - nie znaczy , że zawsze.

morelowa pisze:Wzdęcia to przede wszystkim stres, albo/i wzdymający składnik jedzenia. Najczęściej - nie znaczy , że zawsze.

...albo niestrawność, brak ruchu, niewłaściwa flora bakteryjna...
Przyczyn może być wiele, dlatego trudno to zdiagnozować.
Nie powiedziałabym, że Felek jest zestresowany. Wygląda raczej na znudzonego, zabawy go nie interesują.
Je chętnie i dużo, wydala normalnie. Lubi tylko Gacka, wobec innych kotów jest gburowaty.
Lubi pieszczoty, ale się nie naprasza.
Za to korzysta z każdej okazji, żeby uciec na schody – i wtedy się ożywia.

Jego ulubioną miejscówką jest umywalka lub wanna. Generalnie – twarde gładkie powierzchnie.

Hmmm.. a jakby mu rozrywek dostarczyć? :mrgreen:

morelowa pisze:Hmmm.. a jakby mu rozrywek dostarczyć?

adoptuj psa :ok:

nic tak nie zapewnia rozrywki dla kota jak pies

no jeszcze psa mi brakowało :ryk:

Rozrywki Felkowi dostarczyłaby chyba... przeprowadzka.
Oczywiście ze mną, Gackiem i może jeszcze 1-2 młodziakami.
Miałby nowy teren do zwiedzania.

Dla kotów zrobię wiele. Ale pies, zmiana mieszkania czy mebli odpada :lol:

Ale świta dla Felka nadzieja.
Czekam właśnie na nowy duży drapak (poprzedni mały zużył się był już całkowicie, a stadko się powiększyło).
Ciekawa jestem reakcji

Fioletowe tymczasy i tymczasiątka

Kto przegląda forum