Wszystko u nas doskonale
Koty zdrowe i zadowolone (a przynajmniej się nie uskarżają). Emma na lekach, ale całkiem nieźle. Stała się strasznie miziasta. Jej forma psychiczna i fizyczna nieustannie mnie zaskakuje, o wieku i ciężkiej chorobie świadczy jedynie ilość przesypianego czasu. Ale poza tym jest bardzo kontaktowa, zaczepia łapką, dyskutuje.M, M i M jak zwykle - ganiają się, łobuzują, miziają i śpią.
Majka i Melka dalej się nie lubią, nawet czasem znajduję na jednej czy drugiej drobne ranki po ich bitwach. Ale w ich relacje wdarła się rutyna
Melka nawet już się nie jeży, jak Maja przychodzi z nami spać (byle nie za blisko Meli).Melisa dalej wielbi TŻ-ta, ludzkie jedzenie i gonitwy za rzucanymi chrupkami. Ja jestem na drugim miejscu, Młody na trzecim, a cała reszta świata nadal stanowi śmiertelne zagrożenie. Z wiekiem jest coraz bardziej komunikatywna i asertywna. Dużo gada, a właściwie domaga się głosowo wielu rzeczy. Na szczęście umiemy odczytywać jej komunikaty.
Majka doskonale bawi się z Maniusią, żywe z niej sreberko. Obie co noc śpią ze mną - przedwczoraj TŻ otworzył oczy i na dzień dobry powiedział - O, wyglądasz jak leżak dla kotów
Ja śpię zwykle na brzuchu, więc na dolnej części pleców Maja i Mania na zmianę robią sobie hamak, a ta, która się nie załapie, leży między moimi nogami. Majka nadal ma swoje amoki, ale obywa się już bez ran, bo wiem, kiedy zakończyć czułości i powiedzieć dość - zanim totalne rozmizianie przejdzie w atak.Mania to Mania. Najsłodszy kot świata, co tu dużo mówić. Kochamy bardzo wszystkie swoje koty, ale Marianu ma tak ogromne serce na łapce, wyciąga je do każdego człowieka i kota, że jej urok jest nie do odparcia.
Zdjęcia będą - jak znajdę fajny serwis zdjęciowy, bo Picasa po zmianach nie współpracuje
Trzeba kabelkiem, a kabelkiem mi się nie chce 
Czyżby jakieś kuzynki Maniusi?