Moje koty XIV. Piękni dwudziestoletni :)

Oj mnie się już zdarzały zaskoczenia, zwłaszcza przy dorosłych kotach zgarnianych z ulicy albo podwórka

Jadowita Denis? A może to jakieś traumatyczne przeżycia z dzieciństwa? Jakieś zupki niewystarczająco mleczne, jakieś piaski źle zbrylone, jakieś wyrzucenie z ciepłego łóżeczka? Ty rób rachunek sumienia kobieto zła

casica pisze:Jadowita Denis? A może to jakieś traumatyczne przeżycia z dzieciństwa? Jakieś zupki niewystarczająco mleczne, jakieś piaski źle zbrylone, jakieś wyrzucenie z ciepłego łóżeczka? Ty rób rachunek sumienia kobieto zła

To moje oczko w głowie, moja Córcia Pierworodna, nad którą w jej kocięctwie płakałam- jak przeżyję jej odejście :ryk:

Chociaż pewnie coś jednak zrobiłam nie tak- jednak świadomość miałam wtedy niską.... Np. kupowałam jej "najlepsze" saszetki Whiskasa- żeby ją rozpieścić :ryk:

Slonko_Łódź pisze:
casica pisze:Jadowita Denis? A może to jakieś traumatyczne przeżycia z dzieciństwa? Jakieś zupki niewystarczająco mleczne, jakieś piaski źle zbrylone, jakieś wyrzucenie z ciepłego łóżeczka? Ty rób rachunek sumienia kobieto zła

To moje oczko w głowie, moja Córcia Pierworodna, nad którą w jej kocięctwie płakałam- jak przeżyję jej odejście Chociaż pewnie coś jednak zrobiłam nie tak- jednak świadomość miałam wtedy niską.... Np. kupowałam jej "najlepsze" saszetki Whiskasa- żeby ją rozpieścić

A kto nie uległ urokowi nowości i reklamy?

Ja też chciałam zapewnić małemu Draculowi wszystko co najlepsze :roll:

Ale powstrzymały mnie dwie rzeczy. Po pierwsze Dracul, przemądry ten kotek, nie był zachwycony tymi pysznościami. Po drugie mądry wet, który zadał mi na całe życie zapamiętane pytanie - a czy ty chciałabyś przeżyć całe życie na konserwach?

Chyba większość z nas przechodziła ten etap.
Mnie podobną złotą myśl rzuciła pani z zoologa, w którym się wówczas zaopatrywałam.
Pani miała trzy koty i bardzo wiele się od niej nauczyłam.

Oczywiście, że tak, że pewnie większość z nas to przechodziła

Zwłaszcza, że na początku lat 90 to była ogromna nowość.
A pamiętam jak mój pies Zbirek zareagował na psie przysmaki przywiezione z Anglii przez przyjaciółkę mamy - a fuj! powiedział, sami to sobie jedzcie

Mój Fudel - facet po przejściach - po wyjęciu go ze schroniska, do końca życia nie trącił kaszy nawet łapą, ale te "batony" które do złudzenia przypominały kaszankę, rąbał ino świst

Zresztą z nim jadłospisowych problemów nigdy nie miałam.

Nie wiem jak to jest, że koty nieroby oraz psy, zasiedliwszy dom nagle dostają wielkopańskich nawyków, głównie żywieniowych :twisted:

A mistrzynią świata wspomagającą koci i psi lumpenproletariat w awansie na salony jest moja mama :roll:

Już po maksimum dwóch tygodniach każdy robi się francuskim pieskiem o wydelikaconym pokoleniami podniebieniu, nawet kot :evil:

Kurdem, to ja jednak mam mądrą panią doktor - w zamierzchłych latach 70, kiedy pojawiły się u nas pierwsze koty, pani wet na dzień dobry stwierdziła, że kot to drapieżnik i musi jeść mięso; surowe, a nie żadne gotowane.
Aktualna dieta chłopaków składająca się z puszeczki na śniadanie, mięcha na kolację oraz odrobiny chrupków do przegryzienia pomiędzy, została uznana za właściwą ze względu na dodatek witamin itp. w puszkach i chrupkach.

Kiedy mieszkałam w Holandii i przysyłałam czasem jakieś przysmaczki dla kotów, rodzina twierdziła, że zajadają się nimi równo z wielkim entuzjazmem. Ale fakt, że dla nich musiała to być wyjątkowa atrakcja - jedli mięcho i ryby i w zasadzie nic innego.

No mój wet też niegłupi

Natomiast rozwalają mnie różne durne teksty, najczęściej zresztą osób, których doświadczenie z kotami jest praktycznie żadne, o tym jak straszliwie szkodzi kotom mięso. Nie suche z wypełniaczem sojowym, nie puszki opisane jako nie zawierające konserwantów, ale mięso. To mięso jest śmiertelnym zagrożeniem dla kota

Zapraszam do kolejnej części

o tutaj
viewtopic.php?f=46&t=161539

*********************
Zamknęłam. N/K

Moje koty XIV. Piękni dwudziestoletni :)

Kto przegląda forum