monochromatycznie! założyliśmy nowy wątek

Hurraaaaa

Miło zacząć wieczór od takiej wiadomości

Zazusiu, za Twojego męża będę trzymała jutro kciuki. Będzie dobrze, zobaczysz :ok:

.

Zazusiu, Magijo - będziemy pamiętać w modlitwie

Kacperek [*] 02.12.2016 r.

Madziu, to znaczy, że zostajesz już szpitalu tam?

Lideczka ['] 2006 - 21.04.2015

ogromnie się cieszę, że Cię zakwalifikowali! nadal morze kciuków i ciepłych myśli, szczególne pozdrowienia od Basi! Kasia też trzyma kciuki, a moje trzy kocie i jedna psia baba - pazury! będzie dobrze! :ok:

Zazusia! za twojego TŻ też potrzymamy! doskonale wiem, jak ważne jest takie wsparcie i świadomość, że nie jest się z tym stresem samemu!

wszystko się uda! wiem to!!!

Madziu, bardzo się cieszę, że zostałaś zakwalifikowana.

Zazusiu, pozdrów męża. Trzymam za niego kciuki.

nie, nie jeszcze tam nie zostałam, już jestem w domu
teraz będzie cała procedura szukania dawcy i jeśli jest już taki w bazie - przygotowania go do oddania komórek
ja jutro jadę do swojej doktor i dowiem się co dalej - do czasu przeszczepu ze mną
będzie masa załatwiania ale najważniejsze, że jest kwalifikacja

Kacperek [*] 02.12.2016 r.

Oby dawca się szybciutko znalazł, a potem to już z górki :ok:

.
U mnie przeszczep nie wchodzi w grę

Bardzo dziękuję jeszcze raz.
ariel, pozdrowię Zbysia od Ciebie.
Mamy być jutro rano w klinice i czekanie, bo nie wiadomo o której godzinie zabieg się odbędzie.
Madziu za Ciebie nieustające kciuki:ok: :ok:

Ewo - dlaczego jeśli mogę spytać?
Zazusiu - czekanie jest najgorsze, ale jeśli mogę Wam coś poradzić, myślcie o tym, ze z każdą minutą jesteście bliżej celu, weźcie też coś ze sobą - książkę, gazetę, cokolwiek co sprawi, że czas szybciej popłynie

No to nic innego nie pozostaje jak "pospolite ruszenie" i zapisywanie się do bazy dawców drodzy forumowicze :twisted:

ja od prawie dwóch lat czekam, aż może komuś się przydam, ale na razie cisza, znaczy się, że mój bliźniak genetyczny na szczęście nie potrzebuje póki co pomocy :ok:

Madziu z całych sił kciuki :mrgreen:

oby ten ktoś już był zapisany a nie gdzieś tam siedzi i się waha :ok:

Kciuki i myśli bardzo pomogły. Na szczęście zmiana była niewielka.
Zabieg trwał zaledwie kilka minut, natomiast procedury i czekanie strasznie długo.
Za dwa miesiące do kontroli i po wynik histo-pat.
Na razie TŻ chodzi jak pirat, bo oko zaklejone.
Dziękuję Magija, że na Twoim wątku ja się zmieściłam z naszymi troskami :1luvu:

wspaniałe wiadomości! Wiedziałam, że tak będzie - Ktoś mi to powiedział - strasznie się z tego cieszę!!! Gorące pozdrowienia dla Męża

później napiszę co u mnie bo dziś się sporo działo

Kacperek [*] 02.12.2016 r.

Czekamy .........

więc zacznę od zaskoków - myślałam, że dadzą mi chociaż trochę spokoju a tu guzik - na cito idę do szpitala na kolejny cykl DHAP. Z dużym więc prawdopodobieństwem w tym roku choinki nie będzie. Popłakałam sobie nad tym no ale mus to mus. Święta spędzę w szpitalu, chyba, że zdarzy się cud i przyjmą mnie za sekundę, wezmę chemię i zregeneruję się mega szybko - to wtedy jest szansa, że zjem pierogi, popiję barszczykiem, odśpiewam kolędy i złapię Mikołaja.

Czekam więc na łóżko - na skierowaniu mam napisane - na ratunek życia! (to taki mały prezent od mojej ukochanej pani doktor, która ze wszech miar chce, bym szybko trafiła do szpitala i jednak zobaczyła chociaż końcówkę brody Mikołaja)

Jadąc za to do Kopernika do mojej ukochanej doktor po te niepomyślne wieści Maciej wypatrzył na autobusowym przystanku niecodziennego pasażera. Mały, czarny, około 3 miesięczny, całkiem mokry i śmierdzący rybą Obywatel Kot zaczepiał pasażerów na przystanku autobusowym przy ruchliwej ulicy barankując, ocierając się o nogi, próbując wdrapać się na kolanach i mrucząc jak traktor. Niewiele myśląc natychmiast tam zaparkowaliśmy, wyskoczyłam z auta, porwałam go pod pachę - robiąc wywiad środowiskowy czyj to (a siedział na przystanku) - i wprawiając w osłupienie pasażerów oczekujących na autobus - szybkością akcji chyba (czasu nie było, bo pani doktor czekała nie będzie) zabraliśmy gnoja, którego pokochaliśmy od razu. Życie uratowała nam dr Agnieszka z 4Łap, bośmy pobiegli tam żeby nam gnojka przetrzymała - wszak na odział szpitalny nas z gnojem nie puszczą - tymczasem Obywatel Kot miał wszystko w nosie, mruczał, łapkował, barankował i w ogóle kochał mnie miłością wielką od razu (znaliśmy się 15minut

)
I ta też się stało, że akurat klatka się w lecznicy zwolniła i porwała go dr Agnieszka do czasu znalezienia domu!

Zdjęcia mam fatalne, ale zapodaję - oto nieustraszony, przekochany lowelasik, 3 miesięczny czarny niedoszły pasażer autobusu 69 - Obywatel Kot we własnej osobie
Ja go kocham miłością wielką i strasznie żałuję, że nie wolno mi mieć tymczasa bo bym go od razu porwała
Obrazek

a tu filmik z gadem w roli głównej
choć uwierzcie, że charakter jego nie jest oddany na filmie nawet w 10% (bo się zawstydził kamery)
http://youtu.be/kx_cQ9qx3TU

Jestes niesamowita

monochromatycznie! założyliśmy nowy wątek

Kto przegląda forum