Szagaj ma przyjaciół!

[boniedydy]

Mnie się też pozwolił wygłaskać, pięknie ugniatał, obracał się na wszystkie strony na swoim posłanku, żeby zostać równo wygłaskanym, delikatnie się ocierał na siedząco, a potem wstał i robił koci grzbiet w ramach pieszczot. Słowem - polecam

[ankacom]

Może dziś ktoś pokocha koteczka

[Revontulet]

Koteczek wczoraj wygłaskany, wypieszczony i nakarmiony .
Paniczyk się z niego robi .
Gdy mieszkał w transporterze, natychmiast zjadał wszystko co dostał (ale miskę musiał dostać pod nos do transportera, bo w ogóle z niego nie wychodził).
Potem, wprawdzie zamieszkał na wybiegu, ale gdy tylko usłyszał, że rozdajemy jedzenie, od razu leciał do pokoju i czyścił kilka misek.
Teraz siedzi w koszyku. Dostaje jedzenie pod sam nos i w ogóle na nie nie reaguje.
Trzeba z nim pogadać, ładnie poprosić, żeby coś zjadł, podsunąć co lepsze kąski pod sam piegowaty nosek i dopiero wtedy zjada całą miskę...plus trzy dokładki .
Taki wymagający się zrobił.

[Revontulet]

Słuchajcie, przeglądałam ostatnio wątek paluchowy celem znalezienia pierwszych wpisów o Szagaju.
No i znalazłam.
Zaczęłam szukać dalej.
Wklejam tu to, co udało mi się znaleźć (część na pewno mi umknęła).
Sami zobaczcie jak jego historia jest dramatyczna.
Na początku Szagaj funkcjonował jako "czarno-biały kot z rury" (ew. pingwin z rury), przez chwilę miał imię Santiago, by w końcu stać się Szagajem.
Historia Szagaja w schronie (mam nadzieję, ze już wkrótce schron bedzie przeszłością i dla Szagaja zaświeci słońce):


11.03.2013 - pierwszy wpis na forum dotyczący Szagaja:

Czarny wystający ogon z rury do dziki bialo czarny kocur po kastracji, ktorego zglosilam miesiac temu jako zagnionego - okazalo sie ze mieszka w tej rurze i schodzi tylko na żarcie - swoją drogą należałoby go jakoś z tamtąd wyciągnąć zanim przyjdą kociaki.

25.03.2013

Drugi kolega czarno bialy - niestety nie pamiętam nr - bardziej wycofany ispecjalnie nie syczy już - na moje oko po prostu mega przerażony.

03.04.2013

Czarno biały to 887/12 dostał imię Santiago.
Drugi czarny 27/13 - niestety nie pamiętam ale Ci dwaj to nasze "koty z rury" z pokoju kociąt - strachulce syczące, ale czarny daje się głaska i jak wiecie brać na ręce.

06.04.2013

Sla MisJoas - oficjalnie melduję, że żaen z kotów w adopcyjnym nie jest dziki - i czarny i białoczarny aka "koty z rury" dają się głaskać - tylko potrzeba cierpliwości

06.04.2013

A propos dzikich kotów z rury: byłam nieźle zszokowana, że czarno-biały był uważany za dzikiego. Przecież to taki miły kot Porządnie go wygłaskałam i dzielnie to znosił.

07.04.2013

(...). Natomiast co do czarno-białego, to nie wiem czy mówimy o tym samym, bo teraz są 2 takie kocurki: 1 faktycznie piękny i w miarę przytulasty, ale drugi siedzi ciągle w transporterze przy drzwiach i jak go dziś próbowałam pogłaskać, to chwilę to wytrzymał, cały przerażony oczywiście, no i potem na mnie nasyczał w końcu, więc się już mu nie naprzykrzałam.

07.04.2013

Bialo czarny "kot z rury" to ten ktory siedi cały czas w budce ;(

07.04.2013

Myśle, że o tym samym piszemy
Piekny i przytulasty jest ten (110):
(...)
Z rury to taki bardziej pingwin. Przerażony jakniewiemco .
Dwa tygodnie temu trochę na mnie nasyczał, na samym początku i tak raczej dla zasady, bo potem już był spokojny.
Wczoraj było zero syczenia, a naprawdę długo go głaskałam. Fakt, troche powyginana, bo niełatwo było sie do niego dostac , ale nawet się odprężył.

21.04.2013

Drobny sukces odniosłam też w kontaktach z biało-czarnym przestraszonym z transporterka - jadł mi z ręki i dosłownie wylizywał palce , ale niestety pogłaskać mimo to się nie dał

22.04.2013

Piszecie o tym pingwinie, co siedzi w transporterze wciąż, w kącie przy wejściu po lewej stronie?
On bardzo pozytywnie reaguje na świeże pachnące mokre - zjada do końca.
Wciąż w tym transporterze siedzi? Ale chyba (sorry za głupie pytanie) z potrzebami fizjologicznymi wychodzi na zewnątrz? Bo w transporterze nie widziałam niczego śmierdzącego...
On nie parskał przy mnie, tylko chował się coraz głębiej na każdą próbę kontaktu (kontakt = zagadywanie).
Kojarzycie, jaką ma historię?
Kocisko wygląda na jakieś 2-3 lata i jakąś ogromną traumę - przepraszam za ewentualne nadinterpretacje, to moje subiektywne odczucia.
Mam słabość do pingwinów, vide podpis

22.04.2013

tak o nim mowa, no właśnie mokre mi zlyzywał z ręki; on ogólnie z apetytem nie ma problemu co mu się podsunie to zaraz znika; nigdy nie udało mi się go przydybać poza transporterem, ale na pewno korzysta z kuwety, inaczej by już nie żył; ja parę razy próbowałam się w ten transporter z ręką zapędzić, ale jak już czuł że się bardziej nie skurczy przed moją ręką, to zaczynał syczeć; jeśli komuś się uda ustalić jaki on ma numer, to można sprawdzić czy o nim coś wiadomo; może Oliwia będzie wiedziała z pamięci, ona WSZYSTKO wie w takim pozytywnym sensie.

22.04.2013

Pingwin ma numer 887/12.
Na szczęście apetyt mu dopisuje.
Też nigdy nie widziałam go poza transporterem, ale nie jest zasikany więc musi wychodzić choćby po to, żeby skorzystac z kuwety.
Cały czas nie mam najmniejszych problemów z głaskaniem go. Za każdym razem poświęcam mu dużo czasu, tzn. dłuuugo go głaszczę. Nie tylko nie syczy, ale przytula głowę do mojej ręki. Rozluźnia się, a ostatnio nawet trochę przysypiał jak go głaskałam.
Niech w końcu ktoś go wypatrzy!

05.05.2013

Pierwszy pokój prerobiłam na pokój starchulców - preniosłam do niego min. syczącego czarno bialego z ostatniego pokoju - chłopak jje z ręki, ale jest po prostu przerażony ;(

Nastał czas otwartego wybiegu -Szagaj wyszedł z transportera. Ale w tym czasie nie bło z nim żadnego kontaktu .
Gdy ktoś wchodził do pokoju, Szagaj uciekał na wybieg. Przychodził na jedzenie. Ale nie można było go dotknąć. Widząc wyciagnietą w jego stronę rękę (zawsze wyciągałam), uciekał.

08.06.2013

Pierwszy raz widziałam aż tyle Szagaja
Przybiegł na jedzenie

09.06.2013

Szagaj to absolutnie wyjątkowy kocur pingwin (czarno-biały) z hiszpańską czarną bródką - popatrzcie sami, mnie słów brak.
Siedzi w dziale kotów gotowych do adopcji od dwóch miesięcy chyba, jest przepiękny
ale ja mam słabość do pingwinów, jak widać w fotach w podpisie, więc nie jestem obiektywna

Minus jest taki, że Szagaj się chowa w swoim transporterku, więc potencjalni adoptujący są na wstępie zrażeni brakiem kontaktu z nim.

Szagaj czeka na odpowiedzialny, kochający dom, który sprawi, że się otworzy na stałe, wyjdzie z transporterka (jak widać na razie reaguje na jedzenie). Boi się gwałtownych ruchów, więc dom, w którym byłby jedynakiem, bez innych kotów, byłby ideałem. [edit: Revontulet zna go dłużej i uważa, że inne koty to nie problem - fakt, doskonale z nimi funkcjonuje.]

Dom dla Szagaja musi być bardzo cierpliwy, nie wymagać miziania i łaszenia się już i teraz, tylko cierpliwie czekać na postępy tego przystojniaka.

Aż w końcu nastąpił przełom .
24.08.2013

Dziś był fajny dzień
Nawet Szagaj zrobił mi niespodziankę i po raz pierwszy w sezonie letnim pozwolił się poglaskać

31.08.2013

Każda z nas ma jakiegoś szczególnie bliskiego sercu kota.
Mi najbliższy jest Szagaj.
Ten przepiękny dziki dzik dzisiaj postanowił, że już nie chce być dziki.
Barankował, nadstawiał ciałko do głaskania, mruczał, ugniatał podłogę i gadał z nami . Duuuużo gadał

01.09.2013

Szagaj nie był taki łaskawy jak wczoraj i nie dał się pogłaskać (może dlatego, że Kingi nie było..), ale na dowód wczorajszych wydarzeń wrzucam (niestety słaby jakościowo) film http://przeklej.org/file/mFxyzk/IMG.4908.MOV

02.09.2013

Niech on już nie wydziwia.
Już raz się przytulał więc nie nabierze mnie, że jest dzikusem

03.09.2013

Każda z nas ma jakiegoś szczególnie bliskiego sercu kota.
Mi najbliższy jest Szagaj.
Ten przepiękny dziki dzik dzisiaj postanowił, że już nie chce być dziki.
Barankował, nadstawiał ciałko do głaskania, mruczał, ugniatał podłogę i gadał z nami . Duuuużo gadał

Pamiętam jak go widziałam po raz pierwszy w pokoju posterylkowym.
Ówczesny opiekun powiedział "uważaj - ten to dziki jest - nadaje się tylko do wypuszczenia".
Przykucnełam, spojrzałam... "jaki tam dziki? Ale przerażony na pewno...."
Potem jeszcze epizod jego "teleportacji" (nagłego zniknięcia - jak się okazało zamieszkania w rurze wentylacyjnej)..
I wszyscy że dziki i dziki...
I bardzo bardzo się cieszę, że wreszcie pokazal swoje prawdziwe oblicze!
Dziękuję Wam za okazane serce, które go wyciąga z tego życiowego zakrętu

26.09.2013

Plan na najbliższe tygodnie?
Znaleźć dom dla Szagaja przed nadejściem zimy
viewtopic.php?f=13&t=157006

29.09.2013

Szagaj niestety bardzo się bał, ugryzł mnie, kiedy próbowałam go głaskać.

30.09.2013

Szagaj niestety bardzo się bał, ugryzł mnie, kiedy próbowałam go głaskać.

Właśnie dowiedziałam się, że Kuba ganiał Szagaja celem założenia mu obroży. Nic dziwnego, że się przestraszył.
Kuba-podpadłeś
Ja się przed nim płaszczę, chodzę na palcach, a Wy urządzacie na niego łapankę. Oj, nieładnie.
A udało Ci się go zeskanować?

30.09.2013

Witaj.
Po pierwsze primo nie stresowałem Szagaja , tylko skanowałem
Po drugie primo dał się pogłaskać w budce na zewnętrznym wybiegu ,wprawdzie
tylko czubkami palców i bardzo powoli i delikatnie ale jednak dał
( i pogłaskać i zeskanować)

06.10.2013

Wszystkie koty zostały dokładnie wymiziane, oprócz Szagaja i Fuksa, bo się nie dały.

16.10.2013

Po raz kolejny nie zbliżyłam się nawet do Szagaja, który natychmiast poszedł na wybieg (nie będzie miał w takich warunkach szans na normalną adopcję przez życzliwych ludzi, np. w ramach dokocenia, bo nikt go nie nigdy nie zobaczy; już chyba lepiej, żeby siedział w koszyku lekko przestraszony, może ktoś się nad nim zlituje...).

26.10.2013

Po adopcji Dafne, Zazu nie ma damskiej konkurencji. A Misterem Futerka jest oczywiście Szagaj - nie wiem, jak on to robi będąc tak długo w schronisku. Może częste oglądanie przez ludzi odbiera urodę, dlatego jego futerko jest w nienagannym stanie

Szagaj to jest Kot Nie z Tego Świata. Niechybnie ma pierwiastek Boskości
Nie przypominam sobie innego kota o tak powalającej pingwinowej urodzie.

Rok w schronisku, prawie rok w adopcyjnym, a radzi sobie nieźle i nie zachorował.
Gdyby się nie chował po kątach, to już dawno by miał na etacie swoje własne ludzkie ręce do głaskania.



Chłopak ma plan: czeka cierpliwie na Ten Jeden Jedyny Domek. Pielęgnuje futerko, odżywia się i czeka - i wie, że się doczeka. I nie chce wrócić z adopcji zbyt szybko, więc celowo zniechęca chowaniem się

27.10.2013

Napiszcie coś o jego chrakterze, to go wrzucę na osiedlowe forum

Szagaj ma swój wątek: viewtopic.php?f=13&t=157006
I ogłoszenie na stronie Palucha: http://www.napaluchu.waw.pl/czekam_na_c ... /011203966

Jakiś czas temu zamieszczałam kilka ogłoszeń w innych portalach, ale odzew był zerowy .
Zbieram się do zrobienia mu wydarzenia. Idzie mi dość opornie, bo..... jestem kompletnie niefacebookowa . ale lada chwila ogarnę się .

Charakter Szagaja w skrócie - jest przerażony miejscem, w którym się znalazł. Chowa się w koszyku, albo ucieka na wybieg. Jednak zrobił ogromne postępy: rozmawia z nami, uwielbia być głaskany, pięknie ugniata, a nawet zdarza się, że sam przychodzi do znanego sobie człowieka, barankuje i aktywnie domaga się głasków. Zagoniony w kąt podobno potrafi ugryźć i podnieść łapę (choć ja akurat tego nigdy nie widziałam) - czyli trzeba do niego podchodzić z wyczuciem, tak aby nie poczuł się zagrożony.
Powinien trafić do domu spokojnego, doświadczonego i przede wszystkim cierpliwego. Takiego, który zrozumie, że Szagaj potrzebuje trochę czasu, żeby zaufać.
Cudo nie kot!
Młody, piękny, zdrowy. A mimo to już rok czeka na dom.

09.11.2013

Przyszli też Państwo specjalnie po Szagaja. Niestety, Szagaj nie wybiegł im na powitanie więc zrezygnowali z niego.

[boniedydy]

Ciekawy przegląd wpisów!

[Revontulet]

Szagulec kochany dzisiaj został zapakowany do transportera, potem z godnością zniósł dwa kłuje w tyłek i pojechał do domku .
Na razie tymczasowego. Fantastycznego, najlepszego z najlepszych .

Są już pierwsze wieści z domku:
Chłopak siedzi w transporterku w łazience. Najpierw wypiął się tyłkiem na cały świat i patrzył w ścianę. Ale potem odwrócił się frontem i tak sobie siedzi. I ciszę chłonie .

Taka ciekawostka: Szagaj poszedł do DT do P. Ani, od której mam mojego Fiodora.
Biorąc pod uwagę wymagania jakie musiałam spełnić, aby móc adoptować Fiodka, jestem spokojna o los Szagaja

Pani Aniu - bardzo dziękuję!

[Fleur]

cieszę się, bardzo mu kibicowałam. mam nadzieję, że DT też znajdzie mój mały znajdek z Piastowa...

[Revontulet]

Minęła pierwsza noc Szagaja poza schronem.
I jak myślicie, co się stało?
Szagaj zniknął . Był w łazience i przepadł jak kamień w wodę.
Było już trochę nerwowo, ale na szczęście odkryto jego dziuplę.
Okazało się, że znalazł sobie kryjówkę na okienku pod sufitem (strategiczna miejscówka rezydentki!).

W nocy trochę płakał.
Ale jedzonko i mokre i suche (w schronie nie jadł suchego) zjedzone, kuweta bezbłędnie zaliczona (i jedynka i dwójeczka).
Bardzo dzielny i bardzo mądry kotek .

[MissJoas]

Minęła pierwsza noc Szagaja poza schronem.
I jak myślicie, co się stało?
Szagaj zniknął . Był w łazience i przepadł jak kamień w wodę.
Było już trochę nerwowo, ale na szczęście odkryto jego dziuplę.
Okazało się, że znalazł sobie kryjówkę na okienku pod sufitem (strategiczna miejscówka rezydentki!).

W nocy trochę płakał.
Ale jedzonko i mokre i suche (w schronie nie jadł suchego) zjedzone, kuweta bezbłędnie zaliczona (i jedynka i dwójeczka).
Bardzo dzielny i bardzo mądry kotek .

Jeju ależ wydygany ten kot jest, może on powinien coś na uspokojenie dostawać? karmę calm albo feromony jakieś? ale tak i tak dumna z niego jestem

[JolaJ]

Bardzo jestem ciekawa jak Szaguś odnajduje się w normalnym mieszkaniu. Czy Ciocia Kinga przewiduje jakieś foteczki?

[Revontulet]

Bardzo jestem ciekawa jak Szaguś odnajduje się w normalnym mieszkaniu. Czy Ciocia Kinga przewiduje jakieś foteczki?

W przyszłości pewnie tak.
Na razie walczę sama ze sobą i staram się nie gnębić Opiekunki Szagaja telefonami

[JolaJ]

Bardzo jestem ciekawa jak Szaguś odnajduje się w normalnym mieszkaniu. Czy Ciocia Kinga przewiduje jakieś foteczki?

W przyszłości pewnie tak.
Na razie walczę sama ze sobą i staram się nie gnębić Opiekunki Szagaja telefonami

Nie walcz, zrób to co Ci serce dyktuje, albo zadzwoń i powiedz że miałaś zły sen

[Revontulet]

Jolu, dzisiaj rano rozmawiałyśmy .
Wszystko jest ok - Szagaj ładnie je, korzysta z kuwety i znalazł sobie bezpieczny kącik pod sufitem.
Troszkę popłakiwał w nocy, ale bez katastrofy.
W tej chwili ma to, czego potrzebuje najbardziej - święty spokój.
Za jakiś czas go odwiedzę, ale teraz najważniejsze jest to, żeby mógł spokojnie poznać nowe miejsce.
I bądź spokojna - jak tylko czegoś więcej się dowiem, będę Wam pisać .

[JolaJ]

Dobrze. Cierpliwie czekam w takim razie
żeby tylko przez to okienko nie uciekł...

[MałgosiaZ]

Szagaju kochany !!!
Jestem okropną ciocią , gdyż bardzo się cieszę że Cię już więcej nie zobaczę ............na Paluchu oczywiście