Ogrynia i reszta ulicznych dzikusków - teraz w moim domu

[Iwonami]

Mnie się przypomina inna historia.
Moja nieżyjąca Piglunia gdy tylko zadzwonił telefon i ja się odezwałam "halo" zaczynała się tak drzeć jakby to był marzec a ona miałaby ruję.
Gdy na wyświetlaczu widziałam jakiegoś służbowego rozmówcę (prowadzę działalność gosp. w domu) a wtedy zdarzało się to dość często, musiałam zamykać się w łazience a i tak moi rozmówcy często pytali co to za odgłosy słyszą w słuchawce.
Nie napiszę tu co o mnie sądzili sąsiedzi
Zastanawiałam się wtedy czy nie zlikwidować telefonu
Zamierzałam przenieść się z krojeniem czegokolwiek na desce do łazienki, ale skoro mówicie, że to niewiele daje, to spróbuję może w piwnicy albo w garażu? Piwnica jest piętro niżej, garaż na podwórku

[lidka02]

Na piwnice bym nie liczyła bo inne zwierzaczki się zlecą te mniejsze na czterech
Garaż no cóż jak nie boisz się okolicznych kotów

[puszatek]

jednym słowem...nigdzie się nie można schować przed tymi potforami

[Iwonami]

U nas najmniejszy odgłos drewnianej deski do krojenia...i płacz wiecznie głodnego kota

Kotom kupilam oddzielną, drewnianą deskę. No bo na drugiej kroi się cebulę i inne takie z zapachem.
Pomyślałam, że wobec tego będę kroić to co dla ludzi na plastikowej. Nie pomogło. I tak się zlatują i siedzą

[puszatek]

dla nich to chyba niewielka różnica, byle mięsko pokrojone było

[izka53]

u mnie krojenie odbywa się niemal bez przeszkód, bo starzy domownicy nie jadają mięska. Natomiast Pituś leci do kuchni za każdym ludziem , tak na wszelki wypadek.

Iwonko , dla Babuni to warto by kroić co 15 min, byle nabierała śmiałości, ale co z pozostałymi

[puszatek]

Iwonko bardzo Ci dziękuję

[puszatek]

jak idzie dalsze oswajanie Ogryni Iwonko

[kussad]

Zaglądam co nowego u Was słychać z nadzieję, że będę mogła podziwiać nowe świetne zdjęcia Twoch koteczków i przeczytam następne opowiadanie

[Iwonami]

Dziękuję za zainteresowanie moimi dziećmi
Ogrynia w pełni uczestniczy w kocim życiu, duźo się bawi z młodymi. Siedzi razem z nimi na oknie na "ich" parapecie. W tej chwili jest na etapie uciekania "do siebie" gdy spaceruje po mieszkaniu, a ja idę w jej stronę, ale natychmiast wraca gdy tylko przejdę. Zagląda od kilku dni i do mojego pokoju, oraz zwiedziła łazienkę. Sama sobie otworzyła niedomknięte drzwi. Czyli rozszerza obszar spacerów. Każdego dnia widzę postęp.
Rysio natomiast kilka razy dziennie powoduje, że mam "miękkie nogi". Albo kładzie mi łapkę na policzku, albo mnie nią zaczepia jak piesek, a dzisiaj tak sie przytulał noskiem do mojego policzka, jakby mnie całował. I jak tu nie kochać drania?
Tosia z kolei przykleja się do mnie gdy siedzę na kanapie, a mnie sie marzy żeby nie uciekała gdy sie kładę. Gdy siedzę, to ona śpi przy moim udzie, albo z tyłu za mną. A ja bym chciała, żeby któreś spało ze mną.......
Najgorzej idzie integracja Babuni. Choć to przychodzenie do kuchni razem ze wszystkimi gdy coś kroję na desce też jest jakimś postępem. Zdarza się też, choć rzadko, że gdy siedzi razem z Ogrynią w legowisku na parapecie, a ja sie tam krzątam - sprzątam miseczki albo wymieniam wodę, to nie ucieka. Ale musi być tam Ogrynia, tylko wtedy czuje się w miare bezpiecznie.
Kupiłam jej karme dla seniorów, według zaleceń weterynarza i zajada ją tak, że niemal uszy się trzęsą.
Jeść daję jej częściej niż pozostałej trójce, ale nie widzę, żeby przybierała na wadze. Najważniejsze, ze nie zachowuje sie jak kot chory. Tylko jak taka starowinka, bo widać że to jest kocia staruszka.

[alab108]

Dziękuję za zainteresowanie moimi dziećmi
Ogrynia w pełni uczestniczy w kocim życiu, duźo się bawi z młodymi. Siedzi razem z nimi na oknie na "ich" parapecie. W tej chwili jest na etapie uciekania "do siebie" gdy spaceruje po mieszkaniu, a ja idę w jej stronę, ale natychmiast wraca gdy tylko przejdę. Zagląda od kilku dni i do mojego pokoju, oraz zwiedziła łazienkę. Sama sobie otworzyła niedomknięte drzwi. Czyli rozszerza obszar spacerów. Każdego dnia widzę postęp.
Rysio natomiast kilka razy dziennie powoduje, że mam "miękkie nogi". Albo kładzie mi łapkę na policzku, albo mnie nią zaczepia jak piesek, a dzisiaj tak sie przytulał noskiem do mojego policzka, jakby mnie całował. I jak tu nie kochać drania?
Tosia z kolei przykleja się do mnie gdy siedzę na kanapie, a mnie sie marzy żeby nie uciekała gdy sie kładę. Gdy siedzę, to ona śpi przy moim udzie, albo z tyłu za mną. A ja bym chciała, żeby któreś spało ze mną.......
Najgorzej idzie integracja Babuni. Choć to przychodzenie do kuchni razem ze wszystkimi gdy coś kroję na desce też jest jakimś postępem. Zdarza się też, choć rzadko, że gdy siedzi razem z Ogrynią w legowisku na parapecie, a ja sie tam krzątam - sprzątam miseczki albo wymieniam wodę, to nie ucieka. Ale musi być tam Ogrynia, tylko wtedy czuje się w miare bezpiecznie.
Kupiłam jej karme dla seniorów, według zaleceń weterynarza i zajada ją tak, że niemal uszy się trzęsą.
Jeść daję jej częściej niż pozostałej trójce, ale nie widzę, żeby przybierała na wadze. Najważniejsze, ze nie zachowuje sie jak kot chory. Tylko jak taka starowinka, bo widać że to jest kocia staruszka.

[MB&Ofelia]

Pozdrawiamy i gratulujemy postępów . Oby tak dalej.

Babunia czuje się bezpiecznie przy Ogryni, a u mnie podobna relacja jest między Małą Czarną i Ofelią. Ofelia to bardziej mamusia lub opiekunka, niż koleżanka Carmen. Coraz bardziej widać, jak kotki się ze sobą zżyły. i pomyśleć, że na początku bałam się, czy Ofelia zaakceptuje małą...

[Iwonami]

Pozdrawiamy i gratulujemy postępów . Oby tak dalej.

Babunia czuje się bezpiecznie przy Ogryni, a u mnie podobna relacja jest między Małą Czarną i Ofelią. Ofelia to bardziej mamusia lub opiekunka, niż koleżanka Carmen. Coraz bardziej widać, jak kotki się ze sobą zżyły. i pomyśleć, że na początku bałam się, czy Ofelia zaakceptuje małą...

Naczytałam się sporo książek o kotach. Jest tam napisane, że przy odpowiednim przygotowaniu i postępowaniu, potem stopniowym zapoznawaniu nowych kocich przybyszów, koty zawsze się między sobą dogadają. Podobnie piszą o przestawianiu kota wychodzącego na niewychodzącego.
Mnie się wydaje, że przede wszystkim w takich przypadkach potrzebny jest czas.

[alab108]

Pozdrawiamy i gratulujemy postępów . Oby tak dalej.

Babunia czuje się bezpiecznie przy Ogryni, a u mnie podobna relacja jest między Małą Czarną i Ofelią. Ofelia to bardziej mamusia lub opiekunka, niż koleżanka Carmen. Coraz bardziej widać, jak kotki się ze sobą zżyły. i pomyśleć, że na początku bałam się, czy Ofelia zaakceptuje małą...

Naczytałam się sporo książek o kotach. Jest tam napisane, że przy odpowiednim przygotowaniu i postępowaniu, potem stopniowym zapoznawaniu nowych kocich przybyszów, koty zawsze się między sobą dogadają. Podobnie piszą o przestawianiu kota wychodzącego na niewychodzącego.
Mnie się wydaje, że przede wszystkim w takich przypadkach potrzebny jest czas.

A co zrobić jak się jest niecierpliwym?

[Iwonami]

To uczucie jest mi mało znane, chyba były tego dowody w niedalekiej przeszłości.