Ludzie, każdy musi znaleźć sposób karmienia dla siebie. I rzeczywiście - nie można się dać zwariować. To nie działa tak, że ktoś z kiepskimi genami będzie super jadł i ozdrowieje; tak samo jak ktoś z pancernym organizmem będzie jadł byle co, pił, palił i dożyje 100 lat (mam takie przypadki w rodzinie - nawet raka pokonali).
Różnica w jedzeniu wychodzi np. przy chorobach przewlekłych; poza tym jakość życia a jego długość to dwa różne parametry. Ta sama osoba jedząc zdrowo będzie rześka i pełna energii, a jedząc byle co - ociężała itp., ale nadal będzie dobrze funkcjonować. Brat się zawsze ze mnie śmiał, że w gusła z jedzeniem wierzę - od kilku miesięcy zmienił sposób odżywiania (a już po 30, dwójka dzieci itp.) i stwierdził, że jednak coś w tym musi być, bo wszystko jest tak samo, tylko jadzenie inne, a czuje się zupełnie inaczej.
Kumpel karmił śmieciami, przy których wh.. to super karma, ale koty
wychodzące i jedzące myszy itp. - nigdy nie szczepione, a okazy zdrowia i to w słusznym wieku. Inny kumpel karmi od zawsze wh.. i w wieku mniej niż 10 lat kotu w mózgu guzy wyszły, ale kot niewychodzący choć regularnie do weta itp. Problem więc nie do końca jest w jedzeniu, co w tym, że kot nie może sobie kompensować jedzenia śmiecia tym, co znajdzie w naturze. To jak z ludźmi - zjedzenie największego badziewia raz kiedy nie zaszkodzi, ale jedzone na okrągło już tak. I z odżywianiem jest tak, że zwykle efekty złych nawyków widać po latach, kiedy już niewiele można zrobić; ponoć każdy z nas po 40 dostanie rachunek za dotychczasowe grzechy odnośnie zdrowego trybu życia (to nie tylko jedzenie, ale też aktywność fizyczna i sen w odpowiedniej ilości, a do tego unikanie długo trwających stresów).
Jak czytam, że drogo, że problem, że stresują się koty itp., to dochodzimy do sedna problemu: tego wszystkiego by nie było, gdybyśmy kotów nie pozamykali w ciasnych mieszkaniach i czasami łącząc je tak, jakby w naturze nigdy się nie połączyły /coś jak kiedyś wydawanie 14-latki za 70-latka, bo rodzice ustalili/; i żadnym jedzeniem (barfem też) im tego nie wynagrodzimy; wybieramy niby mniejsze zło, bo na dworze niebezpiecznie... ale czy zdaniem kota? Kiedyś na National Geographic było o kobiecie, które odchowała młodą zebrę i wypuszczała ją na wolność - dziennikarz zapytał, czy nie boi się o nią, a ona na to, że woli, aby żyła 1 rok szczęśliwa na wolności niż 15 lat w niewoli. Niestety nie możemy zapytać naszych zwierzaków, co wolą - każdy stara się jak najlepiej, a wychodzi różnie.
Co do szczęśliwości - ciężko mi sobie wyobrazić szczęśliwego kota z PNN. Choć z drugiej strony są ludzie, którym objadanie daje szczęście - przynajmniej do czasu jak zaczynają im dawać popalić choroby spowodowane obżarstwem, z którym wiąże się otyłość (ludzie poprawiający humor jedzeniem nie są aktywni fizycznie - ktoś, kto kocha ruch w sytuacji stresowej pójdzie pobiegać
). A to, co lubi, to kwestia przyzwyczajenia (jak i u ludzi). Gdybym słuchała co niektórych, że Magnolia to tylko wh.. i innych nie lubi, to by jadła wh... nie posłuchałam i wciąga dzisiaj surowiznę, aż uszka się trzęsą, a fast fooda z chemią nawet nie tknie (Mokate tak miała na wejściu) - powącha i spojrzy z miną jakbym ja chciała otruć; jedynie wyjątek okazyjnie zrobi właśnie dla Catz FF, ale tam proporcje i skład są dość zbliżone do założeń BARFu.
A co do tego, czy w naturze dostają % białek itp. - w naturze nikt kotom nie ogranicza dostępu do ofiar, ziółek itp. - instynkt wiedzie je w odpowiednim kierunku, żeby szukały tego a nie tamtego; w mieszkaniu tego nie mają. Ludzie w dużym stopniu przez swoje wygodnictwo, lenistwo, chciwość itp. dorobili się mnóstwa chorób tzw. cywilizacyjnych - szkoda, że kotom też się one udzielają odkąd ludzie je chronią zamykając je w swoich mieszkaniach
...
) na wolności myszy zjadała (ale słownie tylko żołądek raz na dwa tygodnie). Wszyscy mi mówili, że w takim razie na lajcie będzie jadła surowiznę a tu... taka pooopa nie je i już. Je tylko suche a ustawiałam jej wszystkie możliwe marki. A myszy jej nie złapię i nie wpuszczę 
Moj tez zlewa BARFA (poki co), ale tym niemniej bede probowal go przekonywac. Moze sie uda, a jak tak, to bede mial - wbrew pozorom - duzo mniej zachodu zwiazanego z jego dieta itd. A jak nie - no coz, przynajmniej probowalem.
Sa lepsze suche karmy, sa znakomite i sa do d... Ale zadna z nich (szczegolnie dla kota z np. wrazliwymi nerkami czy problemami z pecherzem) nie jest nawet w czesci tak dobra jak zbalansowana karma mokra (niekoniecznie zaraz BARF).