Maciej - senior z deprechą, MACIEJ JUZ U YAGUTKI!!!!
Napisane: Nie paź 01, 2006 15:09Pod koniec sierpnia do naszego schroniska trafił Maciej. To wspaniały, olbrzymi kocur w biało-czarne łaty. Swoje osiem lat życia spędził szczęśliwie ze swoją starszą Panią i nic nie zapowiadało żadnej tragedii. Niestety Pani zmarła, a żadna z jej, bodajże siedmiu córek nie poczuła się w obowiązku zajęcia się Maćkiem. Już nie wpsomniawszy, że po 8 latach powinny się poczuć nie tylko w obowiązku...
Maciej po przywiezieniu do schroniska wpadł w depresję. Całe dni leżał zawinięty szczelnie w koc lub schowany zupełnie w koszyku tak by go nikt nie widział. Zupełnie odmówił jedzenia. Na początku próbowaliśmy tzymac do na Dexaforcie - wtedy jadł, ale ile można kotu walić sterydy? Przeszliśmy na Peritol, który na inne koty działał rewelacyjnie, na Maćka wogóle. Przez cały ten czas jedyną rzeczą na którą Maciej reagował były jeszcze surowe nerki którymi ponoć był cały czas karmiony w domu. Lubił też suchego Frieskisa i to jeszcze przez jakiś czas donoszono mu do schroniska, ostatnio już nawet to się nie pojawia. Żeby Maciek się nie rozchorował z glodu wciąż dokarmiałyśmy go Convalscencem na siłę
Od dwuch tygodni Maciej jest na antydepresancie. Łagodnym środu psychotropowym. Troszkę zaczął samodzielnie jeść, częściej wychodzi z koszyka ale wciąż nie przypomina siebie
Maciej jest pięknym kocurem. Jest taką wielką, puchatą podusią którą tylko tulić, oazą spokoju, kotem kanapowcem. Bardzo, bardzo potzrebuje by ktoś zabrał go z tego boksu i dał mu dom, by można było odstawić psychotropy. Maciej jest wykastrowany, jest też raz zaszczepiony.
Moze ktoś chciałby zaadoptować Macieja wirtualnie i zasponsorować dla niego drugą szczepionkę, bo po tej pierwszej już dawno miną miesiąc, a to było pierwsze szczepienie Macieja w jego całym życiu. Niestety ani ja ani tym bardziej schronisko nie mamy w tej chwili pieniędzy na powtórne szczepienie Macieja.
Maćkowi trudno jest zrobić zdjęcie, ale to dwa które jakoś udało się pstryknąć:
Może ktoś z waszych rodziców, bądź dziadków chce taką poduszkową oazę spokoju?
Maciej po przywiezieniu do schroniska wpadł w depresję. Całe dni leżał zawinięty szczelnie w koc lub schowany zupełnie w koszyku tak by go nikt nie widział. Zupełnie odmówił jedzenia. Na początku próbowaliśmy tzymac do na Dexaforcie - wtedy jadł, ale ile można kotu walić sterydy? Przeszliśmy na Peritol, który na inne koty działał rewelacyjnie, na Maćka wogóle. Przez cały ten czas jedyną rzeczą na którą Maciej reagował były jeszcze surowe nerki którymi ponoć był cały czas karmiony w domu. Lubił też suchego Frieskisa i to jeszcze przez jakiś czas donoszono mu do schroniska, ostatnio już nawet to się nie pojawia. Żeby Maciek się nie rozchorował z glodu wciąż dokarmiałyśmy go Convalscencem na siłę
Od dwuch tygodni Maciej jest na antydepresancie. Łagodnym środu psychotropowym. Troszkę zaczął samodzielnie jeść, częściej wychodzi z koszyka ale wciąż nie przypomina siebie
Maciej jest pięknym kocurem. Jest taką wielką, puchatą podusią którą tylko tulić, oazą spokoju, kotem kanapowcem. Bardzo, bardzo potzrebuje by ktoś zabrał go z tego boksu i dał mu dom, by można było odstawić psychotropy. Maciej jest wykastrowany, jest też raz zaszczepiony.
Moze ktoś chciałby zaadoptować Macieja wirtualnie i zasponsorować dla niego drugą szczepionkę, bo po tej pierwszej już dawno miną miesiąc, a to było pierwsze szczepienie Macieja w jego całym życiu. Niestety ani ja ani tym bardziej schronisko nie mamy w tej chwili pieniędzy na powtórne szczepienie Macieja.
Maćkowi trudno jest zrobić zdjęcie, ale to dwa które jakoś udało się pstryknąć:
Może ktoś z waszych rodziców, bądź dziadków chce taką poduszkową oazę spokoju?
popracować 
oj chyba by sie pogniewał 