Mały Toffik [']

[Kid]

Piszę, bo jest mi łatwiej, wy rozumiecie, co czuję.
Tofik był u nas 2 tgodnie, zmienił nasz tryb życia, wszystko mu podporządkowaliśmy. Było czasem ciężko, ale... WARTO BYŁO. Odszedł na ciepłym posłanku, kochany, a nie w kącie schroniska, z głodu i wycieńczenia.

Tofik pokazał mi, że trzeba pomagać takim stworzeniom. Nawet, jeśli sprawia nam to ból. Najważniejsze są one. Ja będę pomagać, może nie od razu, ale będę, nawet, gdyby to mialo boleć.

[Akineko]

Toficzku... bądź szczęśliwy za Tęczowym Mostem....
Kid...
Zrobiłaś wszystko....

[tajdzi]

Toffik miał szczęście, że pokazałaś mu, czym jest prawdziwa miłość
teraz, pomimo, że za Tęczowym Mostem - wie i będzie pamiętał w swoich kolejnych wcieleniach

Ściskam Cie mocno i wiedz, że jesteś wielka.

[iwcia]

Kid przytulam mocno, trzymaj się.

Tygryń walczy nadal, ale jest bardzo słabiutki

[lorraine]

Kid, to jest prawda co napisalas...
Ty zrobilas dla niego wszystko co w ludzkiej mocy...
Widac nie bylo mu dane dluzsze zycie...
I dzieki Tobie odszedl godnie...
To tak strasznie, strasznie duzo...

[Kicorek]

Brak mi słów...
[']

[monika p]

Jak zobaczyłam to w wątku aukcyjnym, to nie wierzyłam, że to prawda....
Nie martw się Kid, jesteś cudowna i zrobiłaś wszystko co mogłaś.
Widzisz ile Cię to nauczyło, zatem i życie i choroba i śmierć Toficzka nie były na marne.
Zawsze człowiekowi wydaje się, że mógł zrobić więcej, ale tego nie da się ani przewidzieć, ani zapobiec.

Trzymaj sie i działaj dalej !
My będziemy chlipać z Tobą...

[dzioby125]

[Batka]

Bądź szczęśliwy
Za Mostem....

[Martinka]

Ogromnie mi przykro.... sledzilam jego losy i mialam nadzieje, ze sie uda.
ale przynajmniej ktos o niego dbal przynajmniej na koniec..

[Ais]

['] Spij słodko, nasz mały kochany Toffiniu.
kochamy cię wszyscy i wiemy, że biegasz szcześliwy....

Kid, byłaś niesamowicie dzielna.

[Anna_33]

I co ja mam Kid napisac..ze mi przykro, ze rozumiem, ze czuje Twoj bol. To przeciez jasne, ze tak jest. Pierwszy watek jaki otworzylam rano, to o Tofiku. Czuje sie jakby ktos powietrze ze mnie spuscil.
Wiesz Kid, zeby zajmowac sie bezbronnymi, slabymi zwierzetami czy ludzmi, trzeba miec wielka odwage i duzo sily.Nie kazdy to potrafi.
A Ty jeszcze powiedzialas, ze w przyszlosci bedziesz to robic dalej. Obawiam sie, ze ja bym byla na to za cienka.
Dzieki Tobie Tofik poznal co to milosc, troska, opieka. Jest na forum watek Maryli, o tym, ze koty wracaja, w innym futerku, ale wracaja.Ja w to wierze, co prawda przezywam taki powrot w wykonaniu psa, ale wierze.
A co do tego wyrzucania sobie, ze moglas zrobic wiecej...Nie sadze zeby ktokolwiek mogl zrobic wiecej.Nie mysl w ten sposob, wyrzuc te mysli. Sa okrutne i powoduja ze bardziej cierpisz.Ponad 2 lata temu odszedl moj ukochany pies. Wypuscilam go w nocy na podworku zeby siusiu zrobil, gdy chcialam go zawolac okazalo sie, ze polozyl sie przed furtka by umrzec. Umarl sam.Do tej pory cos mi peka w srodku jak o tym pomysle.
Teraz mam Abi. I wiesz co? W niej jest Rocky, nie wiem jak, ale jest. Wrocil. Tofik tez wroci.Wraca sie tam, gdzie bylo nam dobrze, gdzie czeka milosc.
Pewnie napisalam mnostwo bzdur, ale jak mam Cie pocieszyc?
Nie znamy sie, ale pozwole sobie wirtualnie Cie mocno przytulic.

[olifanta]

Rety...

Kid, jeszcze długo bpewnie będziesz rozmyślać, co mogłaś zrobić inaczej. Ja też tak miałam.

Ale myślę, że jednak najważniejsza jest miłość, jaką im dajemy... Tylko że taka refleksja przychodzi dopiero po czasie

Ściskam.

[Kid]

Dziękuję Anno .
Pomagać dalej... Czuję, że muszę. Że trzeba. Że to była swego rodzaju próba.
Rok temu straciłam psa. Przez wiele miesięcy żyłam w poczuciu, że nie zrobiłam wszystkiego. Ja mam takie dziwne i mało pokorne przekonanie, że zawsze dam radę. Tym czasem okazuje się, że trzeba się ugiąc przed czymś silniejszym.
Mam nadzieję, że mój Bączek jest szczęśliwy i spokojny.

Dopóki nie zacznie się myśleć jasno, nie dostrzega się, że właściwie od kilku dni były sygnały, że Tofiniu jest zbyt słaby. Pisałam, że codziennie jesteśmy w klinice 2 razy. W ciągu 2 tygodni może 4-5 razy zdarzyło się, że wystarczał popołudniowy zastrzyk. Było chyba tak, że trochę go pobudzaliśmy do życia, ciągle popychaliśmy, żeby funkcjonował. W końcu nie dał rady. Leki rozszerzające oskrzela nie zadziałały, lek moczopędny też.
Tylko dlaczego to tak boli?

[smil]

Kid,
boli, bo chciałaś (a i my razem z Tobą) dla Toffika lepszego życia.
Bo uwierzyłaś w Niego.
I to jest bardzo, bardzo dużo.

Toffiku, do zobaczenia.