Długowłosy Oleś [*]

[ona szalona]

Moje Maleństwo




Wczoraj-gdy widać było ciutkę dawnego Olesia



I Bonutek



Czy bedzie jeszcze kiedyś normalnie?

[ona szalona]

Jak kot śpi w takiej pozycji, to jest szansa, że go nic nie boli, prawda?



W czasie powrotu z kroplówki wymiotował żółcią . W domu drżał, podałam mu no-spę i wodę w strzykawce. .Teraz właśnie spi w wyzej pokazanej pozycji...


A to Bonio. Nie mogłam się oprzeć

[megan72]

Pewnie, że będzie normalnie.
Wygląda dalej przepięknie - no i na zdjęciu z Bonutkiem widać różnicę w 'kalibrze'.
Jak tam dziś apetyt?
Kciuki cały czas zaciśnięte.

[ona szalona]

Pewnie, że będzie normalnie.
Wygląda dalej przepięknie - no i na zdjęciu z Bonutkiem widać różnicę w 'kalibrze'.
Jak tam dziś apetyt?
Kciuki cały czas zaciśnięte.

No właśnie kiepsko-rano zjadł suszki. Ale tak ok 6,30 zwymiotował kule włosową i to co miał w żołądku. Ok. 12,30-po kroplówce, w czasie powrotu do domu wymiotował żółcią. I nie je, tylko śpi. Brzuszek pewnie podrażniony

[messymae]

Ile on tych kłaków może jeszcze mieć w sobie?
Trzymam kciuki, za Olka

[megan72]

Oluś, zjedz ładnie kolację.
Nie stresuj Dużej.

I zdrowiej szybko.

[ona szalona]

Nie zjadł. Dostał strzykawką convalescense.
Rano podobnie.
Dałam mu też antybiotyk.
Po pół godzinie zwymiotował-żółć.
Kropelkuje.
Nie ma siły ustać na łapinkach.

Chyba przekroczyłam cienką granicę między leczeniem a męczeniem.

Powoli walka traci sens.
Antybiotyki nie działają, wysiada mu chyba wątroba albo trzustka, albo żołądeczek.
Waży 2,700, znów można mu policzyć paciorki na kręgosłupie.

Cierpi-widać to po oczkach.

Nie wiem, czy ta walka ma jeszcze sens...
Nie wiem...

[elfrida]

Asiu!nie wiem co napisac....to ciezka decyzja,chcesz mu pomoc ale widzisz,ze iskierki w oczach mu gasna,widzisz,ze Maluszek cierpi..Dalas mu wszystko co moglas,otoczylas opieka a teraz stoisz przed wyborem,czy nie pokazac mu swojej milosci,pomagajac mu odejsc.....To niesprawiedliwe,NIE TAK MIALO BYC!!!
Wiem co czujesz....brak slow,ktore by to opisaly .Bez wzgledu na decyzje jaka podejmiesz,jestem z Wami i mysle cieplutko,liczac jeszcze na to,ze jednak zdarzy sie CUD!!!

[megan72]

Nie wiem, co w takiej sytuacji napisać. Pocieszanie jakoś mało sensowne się tu wydaje, zrozumienie i współczucie trudniej wyrazić. Ale rozumiem, co czujesz i jak się wahasz. I jak potwornie trudno zdecydować.

Jestem pewna, że wybierzesz najlepiej dla Olesia.

Nie wiem czy czytałaś ten wątek:
http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=62610

To co prawda inne schorzenie - ale problemy z wymiotami i brakiem apetytu podobne. Może warto jeszcze spróbować?

Duzo, dużo siły dla Was i morze ciepłych myśli.
Ściskam kciuki.

[ona szalona]

Niestety, dziś Pani Doktor pobrała płyn .
Charakterystyczny, lepki, żółty, gęsty, dużo białka .

On sam nie umrze.

Dostał zastrzyki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe.
Na środę kolejna seria. W piątek kolejna.
Dłużej niż tydzień nie będzie sensu czekać.

Co z Bonkiem? To mnie przeraża.

[magicmada]

Tak mi przykro...
Jest to jedyna choroba, której się boję.
Podobno zakażenia bezpośrednio pomiędzy kotami zdażają się bardzo rzadko, więc Bono pewnie nic będzie.
Bardzo, trudny czas przed, Tobą, mocno przytulam.

[mokkunia]

Co z Bonkiem? To mnie przeraża.

Nasz tymczasowy Emilek odszedł na FIP. Też był prowadzony przez doktor Ewę. Do ostatnich chwil był w jednym pokoju razem z moimi kotami. Miał te same miseczki, tę samą kuwetę. Nie izolowaliśmy kotów, bo w kawalerce nie mieliśmy jak, a nie chciałam, żeby Emilek ostatnie dni spędził w łazience.
Emilek odszedł 24 marca. Pomogliśmy mu odejść, miał zaburzenia neurologiczne, nie był w stanie ustać na łapkach, utrzymać równowagi.
Dla nas granicą było cierpienie. Na to nie chcieliśmy pozwolić. Nie chcieliśmy też karmić Emilka na siłę. Na szczęście do ostatnich chwil miał ogromny apetyt...
Moje koty są zdrowe. Staraliśmy się oszczędzać im stresów, dbać o odporność.
Bałam się, że nie będę wiedziała, gdzie jest granica, kiedy należy przestać walczyć, kiedy ta walka będzie już walką tylko dla mnie.
Wiedziałam kiedy. Czułam to. To widać w oczach...

Strasznie mi przykro, bo wiem jak ogromny to jest ból. Trzymaj się i bądź dzielna, dla Olesia

[Magija]

nie bywałam w tym wątku
Poznałam Olesia w lecznicy
I wiem, ze ma największy skarb na ziemi
Swoją Dużą
Być może życie go nie oszczędza
Byc może takie jest jego przeznaczenie
Wiem jednak, ze znalazł tutaj wszystko, co każdy kot mieć powinien
Ciepło, miłość i troskę swojej Dużej
może już biec dalej...

Tak jak pisze mokkunia, on Ci powie kiedy nadejdzie ten dzień gdy bedzie musiał Cie pozegnać, a Ty to zrozumiesz.

[moś]

nie bywałam w tym wątku
Poznałam Olesia w lecznicy
I wiem, ze ma największy skarb na ziemi
Swoją Dużą
Być może życie go nie oszczędza
Byc może takie jest jego przeznaczenie
Wiem jednak, ze znalazł tutaj wszystko, co każdy kot mieć powinien
Ciepło, miłość i troskę swojej Dużej
może już biec dalej...

Tak jak pisze mokkunia, on Ci powie kiedy nadejdzie ten dzień gdy bedzie musiał Cie pozegnać, a Ty to zrozumiesz.

magija- pieknie to ujęłąś, wiec jesli pozwolisz to zacytuje i dodam tylko ze bardzo współczuje

[elfrida]

Podobno nadzieje umiera ostatnia,tylko jak sie z tym pogodzic,kiedy wiemy ze to wyrok i nasza milosc niczego nie zmieni.....
Asiu tak bardzo mi przykro,nic wiecej nie pisze bo to beda puste slowa...Trzymaj sie....