MT Lunka w domu, Miecio zaklepany

[Uschi]

Nasza łazienka okupowana jest obecnie przez dwa małe stworzonka, dostarczone przez czarną_agis
KTÓRE PILNIE POSZUKUJĄ DOMU! (jakby ktoś miał wątpliwości )

Miecio

Mieciunek Ciapciaczek Kudłaty urodził się gdzieś w pierwszej połowie czerwca. Jest absolutnie przesłodkim małym gapciem - takim urokliwym misiem-kuleczką Ojeeej... aleossochozi-i-i? i patrzy się na świat tymi szeroko otwartymi oczyskami
Na początku dawał Lunce wyjadać jedzenie z jego miski, zupełnie nie potrafił się z nią "zapasować", a przed nami wiał za sedes. Czasy te odeszły w niemapięć - ciapciaczkowatość została, ale nieśmiałość wobec ludzi zmieniła się w słodką, kochaną przyklepkowatość i uwielbienie pieszczot. Na naszym wątku wkleiłam kiedyś znakomitą charakterystykę Miecia

Taki jestem słodki i bezbronny...


Śpię z otwartym pyszczuniem i chrapię jak lokomotywa


Lubię masaż brzunia, oj lubię


Powiedz mi że jestem śliczny... Proszę...


No... Profil to mam ładny!


I drugi też



Czy ktoś mnie pokocha? Duze mówią, że jestem brzydactwo, a Duża Uschi wymyśliła, że jestem podobny do... szopa pracza... Nie wiem, jak wygląda szop pracz, ale chyba nie najgorzej?


Luneczka

Lunka jest nieco młodsza od Miecia - urodziła się pewnie w połowie czerwca. Żywe srebro - to za mało - lata jak fryga, regularnie wpada w stan "za dużo kota w kocie", uwielbia towarzystwo człowieka, łazi za nim, zaczepia - i podstępnie wykorzystuje każdą okazję, żeby wskoczyć mu na plecy i rozsiąść się na ramieniu

Oto Luneczka:

Czeeeść


Znuuudziiiło mi sięęęę


I czego mnie trzymasz???


No dobra, przecież leżę!


To ja już pójdę


Puszczaj!!!


No to nara!

[Uschi]

W tym poście będziemy wklejać co "udańsze" zdjęcia maluchów - miniaturki, po kliknięciu na nie, zmieniają się w zdjęcia:

Miecio - w połowie sierpnia


Początek września


Środek września

[sibia]

Jak Miecio wybielał
Sliczne koty.

[tanita]

Na początku nie lubiłam Miecia - po Sportowcach mam trwały uraz do syczących i uciekających krowiastych chłopaków.
Miecio miał jednak inne plany względem mnie i postanowił, że się w nim zakocham
Mieciulka jest teraz najsłodszym kotem pod słońcem - kiedy otwieramy drzwi od pokoju, przybiega mrucząc zachłannie i ocierając się o nogi, nie opuszcza kolan, podgryza delikatnie z zadowolenia, wywala brzuszek na mizianki, no po prostu jest przeszczęśliwy widząc człowieka.

Lunka robi to samo co Miecio, ale z większą częstotliwością - potrafi również chodzić po plecach i wskakiwać na głowę - Miecio jeszcze tego nie umie

[jopop]

[Uschi]

Luneczka jest, powiedziałabym wręcz, nieco zaborcza . Wrzask, jaki podnosi, kiedy wejdzie się do ich lokum (czy łazienka, czy pokój) i ZAPOMNI SIĘ POMIZIAĆ KOTA jest niepowtarzalny - tym bardziej, ze Luniątko wcale jeszcze nie miauczy, tylko skrzeczy

[Uschi]

Przedszkolaki załapały się wczoraj, dzięki kochanej cioci Tajdzi i jej autku, na wizytację u Pani Doc. Koty obejrzano, pochwalono za rozrost , poświecono lampą (niestety, resztki grzyba się twardo trzymają ), doszczepiono na grzyba i przykazano pokazać się w niedzielę na odrobaczenie.

Dobrze, bo Miecio ma biedny, wielki brzuchalek, który niemal ciągnie po ziemi - i ciągle się krztusi i dławi. Męczą go paskudne obce, męczą... Za to pięknieją dzieci w oczach

[Mysza]

ci obcy jakoś ostatnio często męczący są

[Uschi]

No. Całe stado dostało dziś odrobaczenie .
Zobaczymy, czym to się skończy . Miejmy nadzieję, że tym, co powinno - a więc uwolnieniem od paskudnych robali.

Dzieci były o pani wet bardzo, bardzo grzeczne, ze zdziwienia albo zaskoczenia dały sobie tabletki wepchnąć w paszcze bez protestu, Lunka trochę ściemniała trzymając swój kawałek w policzku, ale czujna pani wet to odkryła i dziecko ładnie połknęło co połknąć miało .

Miecio nieśmialił strasznie, on jest takim delikatnym chłopcem , chował się i troszkę bał, ale dzielnie skonsumował

[smil]

Za spokojne przejście przez odrobaczenie

A ja dziś maluchy widziałam i oznajmiam, że są cudne, słodkie i bardzo proludzkie
Brać i kochać, ile sił

[Uschi]

Miecio się chyba jednak nie odrobalił jeszcze do końca - ciągle się krztusi. Nic, poczekamy do końca tygodnia i najwyżej kolejna wycieczka do Pani Doc

Dzieciaki sa takie słodkie, ze w ogóle nei wiem, jak je oddamy . Wiem, ze to mało odkrywcze, co pisze - ale trudno to inaczej ująć . Luneczka skrzeczy entuzjastycznie na widok każdego, kto wchodzi do łazienki, lezie na ręce i od razu wspina sie na ramię . Miecio kręci sie między nogami tak, ze w końcu go ktoś zadepcze - i mruczy, mruczy, mruczy...

Luniaczek zaliczył już przygodę, którą zalicza praktycznie każdy tymczas w naszym domu, a mianowicie - kąpiel w sedesie pełnym zużytego żwiru - oczywiście wystarczyło, ze sie na moment odwróciłam, zeby sięgnąc po kolejną kuwetę . To był skok (z pralki) godny igrzysk olimpijskich . Małe się nawet za bardzo nie wystraszyło - a ja podła wykorzystałam niecnie okazję, zeby ją od razu wyprać w nizoralu .
Niestety, nic jej to nei nauczyło. Nadal szykuje się do skoku z pralki za każdym razem, kiedy uchyla się klapę od sedesu.

Kot wodny?

[Mysza]

sirotek

[Uschi]

Tam sirotek. Lunka to bystrzacha jest
Nikt tak nie opanował przemykania się między nogami wchodzacego do łazienki jak ona. I od razu wie gdzie lecieć - pod fotel w pokoju, skąd trudno ją wydłubać

Miecio nauczył się miłośnie podgryzać wchodzącego do łazienki w palce u nóg . Wyrabia się chłopak

PS. Lunka juz chyba jest na tyle stabilna (choć ciągle chuda kruszynka), ze dziś pewnie zadebiutuje na allegro.

[Uschi]

Na dziś nieco zdjęć (miniaturki powiększają się po kliknięciu)

To szaloooonaaaa zabaaawaaaa


I Miecio solo


Miecio jest już słynny ze swojej powalającej mimiki


Tymczasem Luneczka skutecznie udaje niewinną kruszynkę


Ale udało mi się uchwycić, choć na fatalnej jakości zdjęciu, objaw jej prawdziwej natury , gdyż albowiem Lunka to zbój nieprzeciętny, brzdąc łobuzujący, no słoneczko paskudne


I jeszcze Luneczka jako gwiazda: papużka naramienna, kochany słodziak mój najlepszy:


A tak Miecio obgryza palce u nóg

[tajdzi]

ślicznoty