Święta Krowa II. Jeże, jeże....i wiosna :)

Ech... Bieszczady ....

to prawie moje rodzinne strony...Krowy jeszcze tam nie było, ale kto wie, kto to wie.... :roll:

Krowencjusz wczoraj zaszczepiony, fachowym okiem obejrzany. "On" to, z całą już pewnością stwierdzona płeć męska. Zdrowy jak rydz, kłujkę zniósł dzielnie, prawie nie zauważając, bo tyle ciekawego dookoła i tyle nowych matek.
Dla Krowencjusza każdy dwunóg to nowa matka, w domu do drzwi biegnie pierwszy i ...a ktoś Ty ?.... jak smakujesz ?.... o jakie fajne masz włosy, można się całemu zakopać, stara matka takich nie ma....a Ty jak smakujesz, poćmoktam Cię....
W poczekalni szalał mi na kolanach a potem zasnął snem kamiennym do góry brzuchem, po drzemce zapoznał się z małym yorkiem i wielkim wilczurem, duże, czy małe, psy nie robią na nim żadnego wrażenia.
Nie wiem, czy to efekt wychowania przez "ludzia", ale on jest jakiś taki "bezlękowy" , pierwsza jego reakcja na "nowe" to ciekawość.
Oczywiście nie muszę dodawać, że był "królem" poczekalni i gabinetu :wink:

przecież wiadomo...wszędzie jest KRÓLEM KROWENCJUSZEM :1luvu:

Witaj !
A czy tym razem możemy liczyć na foty bo ostatnim razem bardzo nam poskąpiłaś :mrgreen:

Tak bardzo chciałybyśmy zobaczyć króla krówka :1luvu:

A bardzo proszszsz...

Krowencjusz złodziej, złapany na gorącym uczynku wyżerania mi jajecznicy, przedwczoraj przygalopował z całym czerwonym ryjkiem, zbladłam i zzieleniałam, myślałam, ze coś się gnojowi stało, a gdzie tam ... dorwał się do talerza z resztką pomidorowego pesto, baaardzo dobre według Krowy.

Dziś było "sitkowe szaleństwo" przedmiot ten zafascynował go w sposób niemalże absolutny

Krowa

cudeńko moje kochane :1luvu:

jaka piekna ta krowa - do zacalowania :ok:

Witaj !
Wniosek z tego że albo masz za małe sitka albo Krówciu tak urósł :roll:

A odnośnie smaków:
kiedyś robiłam sos warzywny. Ugotowałam duuuży pęk włoszczyzny, zmiksowałam blenderem i dodałam do niego pasty paprykowej [niestety pomyliłam tubki i zamiast łagodnej dodałam ostrą

].Sosik wyszedł elegancki i czadowy . Przyszła moja przyjaciółka. Podałam obiad. Jadłyśmy i w tym czasie pojawiła się Pola. Porwała jej z talerza prawie całego pulpeta i spałaszowała go a potem jakby nigdy nic zaczęła wylizywać ten ostry sos z talerza.Pola miała wtedy ok 4 mieś.Myślałam że po tym obżarstwie albo zwymiotuje albo będzie miała rozwolnienie bo była tak nażarta że padła. Jednak koteczka rano zrobiła tylko wzorcowego kupala w wersji max i to było wszystko.

miałam kiedyś Omiczka który uwielbiał pączki

któregoś dnia Iza zrobiła leniwe i polała zmiksowaną maliną ze śmietaną, Miśka jadła jakby była głodna, ściągała z talerza całe kluski a potem wylizała sos malinowy

Zwierzęce preferencje kulinarne są czasami przedziwne. Miałam sunię Nukę, czarny przerośnięty pudel nabyty z litości na straganie (nigdy nie była strzyżona na "pudla" :evil:

) bardzo inteligentna zwierzyna, uwielbiała owoce, w tamtym czasie często z rodzicami jeździliśmy do znajomego, który miał kawałek lasu, Nuka częstowała się sama, czesząc zębami jagodowe krzaczki, ożyny, maliny też były mniam...
W ogrodzie opędzlowywała krzaki agrestu, czarnych porzeczek i trzeba było się z nią ścigać do śliwkowych spadów, potrafiła skubana wybrać co ładniejsze, ale największym przysmakiem były orzechy, suszone włoskie. Przed świętami... szaleństwo, podkradała całe, rozgryzała je i perfekcyjnie wybierała nasionko oddzielając skorupki.
Jak coś jem, Krowa zawsze sprawdza CO, jeszcze nie miałam takiego testera żywności, czasem powącha, skubnie i zagrzebie z dezaprobatą, czasem jest kategoryczne DAJ !
Na śniadanie (późne :oops:

) było DAJ! serek, zjadł chyba 1/4 opakowania koziego serka.
Daję mu jedzenie o różnych smakach, jak czasem ukradnie kluskę z talerza, czy kawałek czegoś innego, też się nic nie dzieje.
Nie wiem jeszcze co z nim będzie, różne bywają losy, ludzkie, kocie, sytuacje, tak przynajmniej bez problemu zje cokolwiek.