Kardamon i przyjaciele - hanelkowo zaprasza

fajna jest
Ta Antośka...

Rano. Śniadanie, nasze; ich - ich już w ich żołądkach. Pielgrzymka chętnych na pozostawienie swojego dna w kanapce, serku, kubku z herbatą odprawiona z kwitkiem (że: idźcie sobie kotki) i 'czołem, miałyście swoje' rzuconym im na odchodne. No to idzie, znaczy odchodzi sobie ta pielgrzymka z ociąganiem i mrukiem 'jeeejkuuuu no', zadowolona ni grama
Tylko ten jeden ancymon w białych paputkach z wymownym 'przepraszam że się wpraszam, ale nie bądź człowieku wiśnia i czereśnia, tylko podziel się no' pozostaje na posterunku i się... no właśnie...
Nawet Farerzy, którzy na określenie deszczu mają ponad dwieście pięćdziesiąt słów, nie wymyśliliby drugiego tak oddającego istotę tej spawy słowa... 'Się Wgapia'. Ta Antośka. Nie że 'patrzy' - zwyczajnie się wgapia, ale tak 'wgaaapiaaa'. W oooczyyy: 'noo... tyyyy... a dasz kawałek?'. I nie ma nocnych, po prostu jedyne takie pasujące tutaj słowo
A więc się wgapia... Tak po prostu się wgapia; dwa metry dalej, na dywanie... taka ładna, że aż się ma wrażenie, że nawet i wyprasowana; łapki także równo jak w balecie... I tak siedzi i tylko o tej czereśniowej wiśni coś tam mruczy
I taki jakiś uśmiech śmieszny ma przyklejony, taki... Taki Antosiowy. Uśmiech 'ale że niby nic' i 'wszystko co złe to kolega obok'
Taka kotka chichotka. Antośka

u reszty futrzaków dobrze, grzeczne są, w ciągu dnia głównie śpią, zaszywają się gdzieś, a potem my przed każdym wyjściem liczymy, czy wszystkie są; ciche, niewymagające, fajne:-)
edit: Tajdzi, operacja oka MAtyldy będzie coś koło 8/9 rano

A jeśli o Dziabełka chodzi, może wpadł jakiś komar albo inne stworzenie, stąd ta jej rozmowność
w każdym razie wydawała śmieszne dźwięki, takie jakby przytłumione. Na początku myślałyśmy, że zamknęłyśmy jakiegoś kota w szafie, ale wtedy pokazała się Diabełek miaucząca do ściany. Czemu tak, nie wiemy... no się nam nie chciało analizować w środku nocy. 'Wzięło' ją o drugiej/trzeciej nad ranem.

Kocida właśnie przyszła na kolana. Ta to jest przylepka:-)

Soser przywlókł dziś ze spaceru na futrze dwa rzepy:-)
Na spacerach w ogóle jest już grzeczniejszy; mniej szczeka. Śmieszny jest:-) Może oglądał ktoś: był kiedyś taki film o psie, który rozmawiał z delfinem; Soser go trochę przypomina, choć nawet kolor miał inny. Fajny kudłacz:-)

Dziewczyny, to dajcie znać, wieczorem (po 18, przed 21) mogę was (ją) odebrać od Dominiki. Tylko dajcie znać.

Kartę mam, ale to flash. Jak nikt nie pożyczył wam karty, to jutro umówmy się od razu na pożyczenie aparatu

tajdzi, bardzo dziękujemy za propozycję transportu, chętnie skorzystamy :1luvu:

(z aparatu też:-)

a koty śpią pozawijane w kłębki, Soser też
leniwie, ciepło...

Korciaczki pisze:Soser przywlókł dziś ze spaceru na futrze dwa rzepy:-)
Na spacerach w ogóle jest już grzeczniejszy; mniej szczeka. Śmieszny jest:-) Może oglądał ktoś: był kiedyś taki film o psie, który rozmawiał z delfinem; Soser go trochę przypomina, choć nawet kolor miał inny. Fajny kudłacz:-)

Nam się kojarzy z filmem Disneya „Zakochany kundel”. Wypisz, wymaluj. Zwłaszcza ten nos jak kartofel...

Korciaczki pisze:a koty śpią pozawijane w kłębki, Soser też
leniwie, ciepło...

Matylda nie miała dziś operacji. Została w lecznicy...
Ale o tym to już pewnie Korciaczki więcej napiszą

hanelka pisze:Ale o tym to już pewnie Korciaczki więcej napiszą

napiszą, napiszą, choć myśleć im się dziś nie chce ani trochę:-)

o Matyldzie najwięcej pewnie będzie wiedziała tajdzi, bo to ona rozmawiała z weterynarzem, ale część informacji przekazała nam telefonicznie. Operacja oka Matyldy przełożona; pani weterynarz postanowiła zatrzymać kotkę na tydzień w klinice i spróbować z innymi niż do tej pory lekami; te wcześniejsze zdaje się średnio jej sprzyjały. W lecznicy jej oko będzie na bieżąco obserwowane, jeśli nie będzie poprawy, pewnie zmienią jej leki. Dopiero potem pewnie będą w klinice myśleć o operacji. U Florka lepiej niż u siostry, oczy całkiem ładne (tak na oko rzecz jasna), ale kropimy dalej. Chyba mu się nudzi bez siostry

Soser...
dużo do niego mówimy; ogólnie: kto nie przemawia do futrzaka:-) zwłaszcza głupich rzeczy. Idziemy z Soserem - a on nie widzi - i mówimy 'Soser, drzewo' 'Soser, drzwi'. Tak jakoś automatycznie. Się gada do tego zwierzaka no. Przecież nie widzi: trzeba go poinformować o schodach. Logicznie może to i poprawne, ale on to ma - tak mówiąc mało ładnie - gdzieś. Radzi sobie świetnie. Ale to nic: i tak się do niego gada. Najczęściej właśnie te głupie rzeczy. Czasem się przemawia ambitnie - 'edukacyjnie' będzie - i słyszy pies 'uważaj, drzewo'. Słup. Drzwi. Winda. Dobra. I teoretycznie rozumie to (poza tym, że nie jest to konieczne, bo on tego nie potrzebuje), w końcu psy mądre zwierzaki łapią z czasem znaczenie powtarzanych wielokrotnie sformułowań. To drzewo na przykład. Ta wyrastająca zawsze nieopatrznie na drodze zdrewniała roślina to drzewa. Jasne, rozumiemy to, Soser, nie? Ano. Problem zaczyna się w momencie wdrażania nowego słownictwa. Znaczy: w momencie gdy idzie sobie człowiek umarły połowicznie - bo mu ciepło - z psem i 'zaplata warkoczyki na moście', znaczy: plecie trzy po przy i od rzeczy
i nagłe pojawia się błąd na linii i kłopot z komunikacją, bo oto i słyszy pies:
'Soser, to jest próg zwalniający'

próg zwalniający? :roll:

Soser ma też (albo to przy nas załapał to) nawyk szczekania w windzie.
Sama winda, hm ... no, my parteru, siedem stopni do mieszkania, tam u nas góra trzy/cztery piętra w pobliskich blokach. Wind nie mamy. Nieprzyzwyczajone:-)
a tu: piętro szóste. Kabina: mała, wysoka, nie młoda. I pies w niej. Szczekający jak przez rurę do odkurzacza. Aż błony bębenkowe boleśnie drgają
wesoło jest. Szóste piętro. Winda. I tak kilka razy dziennie. Ze szczekającym psem...
A my 'nieprzyzwyczajone';-)

u kotów nic nowego, zaraz idziemy straszyć je lekami, a zaraz potem karmić głodne brzuszki (już czatują, kiedy kiedy kiedy)

Korciaczki pisze:Soser ma też (albo to przy nas załapał to) nawyk szczekania w windzie.

Ma. Niestety. Zwłaszcza kiedy się dosiadamy do kogoś, albo ktoś się dosiada do nas. Bo jak jedziemy sami, to czasem udaje się nie szczekać.
I tylko jak jedziemy na późnonocny spacer nie szczeka. Może dlatego, że jest bardzo cicho, mówię do niego szeptem - to i on zachowuje się szeptem...
Ja też do niego mówię na spacerach. Zwłaszcza moje: Soser, zobacz... jest szczególnie udane. I wszelkie: uważaj, słupek; uważaj, latarnia; uważaj, drzewo... Ale i tak, takie drzewo, koło którego przechodziliśmy już pewnie z milion razy i wydawało się całkiem oswojone, nagle, bez uprzedzenia, wyskajuje na kundla i znienacka uderza go w głowę. I nic nie pomaga proszenie drzewa, żeby się opamiętało, bo kundlowi wypadną w końcu te jego biedne, ślepe soczewki i będzie go bardzo bolało.

Jakies dziwnie glupie albo podle drzewa tam u Was urosly... Wyciac w pien.

Podłe te moje dranie i bez serca.
Niby takie milutkie, niby takie spokojne... a dokuczają Korciaczkom, ile wlezie...
A to śniadanie zostawione na szafce w kuchni (no, kto normalny robi sobie śniadanie na szafce w kuchni) unieważnią na mokro, a to inne jakieś restrykcje wymyślą.
I wszystko z minką niewinną, słodką wręcz... Kochane zwierzątka, no!

... i nie pozwalają Hanelce odetchnąć, potwory :kotek:

dziś krótko: żyjemy
A trochę mniej 'krótko': żyjemy całkiem dobrze

:mrgreen:

jutro będzie więcej

no może kilka słów jeszcze dzisiaj:
odwiedziłyśmy dziś w lecznicy Matyldę; dobrze u niej, weterynarze będą próbowali podawania innych kropli, prawdopodobnie we wtorek będzie wiadomo czy będzie miała operację czy nie. Widać że ją tam lubią:-). Chwilę ją wygłaskałyśmy. Wymemlala włosy, poprzytulała się, pomruczała i wróciłyśmy - ona do siebie i my też
tajdzi, wypatrzyłyśmy w lecznicy wagę dla zwierząt:-)

i jeszcze słowo o Kardamonie. Byłyśmy na wieczornej wycieczce po Warszawie. Jak wróciłyśmy, zastałyśmy na stole 'uchachanego', tajemniczo uśmiechniętego, przezadowolonego, rozciągniętego jak strona, wystawiającego absolutnie cały brzuch do góry Kardamona; dotknięty i pogłaskany natychmiast się rozmruczał i uśmiechnął jeszcze bardziej tajemniczo. Te koty;-)

obecnie trwa polowanie na komara, który wpadł do nas na chwilę... chyba mu się trochę przeciągnie tutaj, chyba nawet bardzo przeciągnie...

I dodadam tylko od siebie, że Matylda zyskała w lecznicy nowy przydomek... DESTRUKCJA :mrgreen:

Co do Kardamona...
Ruda Pokraka... Jedyny taki antydepresant na świecie...

hanelka pisze:Podłe te moje dranie i bez serca.
Niby takie milutkie, niby takie spokojne... a dokuczają Korciaczkom, ile wlezie...
A to śniadanie zostawione na szafce w kuchni (no, kto normalny robi sobie śniadanie na szafce w kuchni) unieważnią na mokro, a to inne jakieś restrykcje wymyślą.
I wszystko z minką niewinną, słodką wręcz... Kochane zwierzątka, no!

Ja

Mogłabym nawet na podłodze i też bym się nie dowiedziała, że mam koty.. :placz:

Korciaczki, bardzo proszę zróbcie i wrzućcie jakieś zdjęcie mojej najulubieńszej Rudej Pokrace - Kardamosiowi :1luvu:

morelowa, nasze dwa by zjadły :kotek:

z tej podłogi

A hanelkowe koty
Leniuchy z nich, śpią i śpią
Chociaż nie, Franek i Piotrek ganiały dziś szalenie ucieszone i 'roztupane'. Najpierw ganiał oczywiście Piotruś, za muchą, cały rozpromieniony i pochłonięty doszczętnie; potem dołączył Franek, wydając przy tym fajne mrauki, a następnie obaj wciągnęli do zabawy Kardamona (a może sam się wciągnął), który chwilę później z rozpędu w pośpiechu, zaabsorbowany latającym owadem wpadł na drzwi i jeszcze w tej samej sekundzie przystanął jak na zawołanie z lekka zszokowany ('ale coo? ale jak? skąd to tu?'), po czym w niemal zwolnionym tempie, oddalił się w przeciwległy kąt, zapewne analizując tę magiczną sztuczkę, jaką było nagłe pojawienie się na drodze drzwi. Farnek i Piotrek, niezrażeni, ganiali dalej; dodatkowo zwariowany Piotrek w biegu zaczął zaczepiać kogo popadnie (bo on właściwie to już chyba sam nie wiedział kogo goni: Franka, kota, muchę czy siebie): na przykład Wojtka (ten tylko popatrzył na niego zdziwiony i zignorował), Antośkę (która z nieustępującą miną 'coś bym zrobiła' nie zawahała się mu oddać i tym samym zrzec się roli berka na rzecz uciekającej przed berkiem, na moment włączając się do gry) oraz Dziubka Mańka (który młodzieńcze wygłupy przemilczał). Niestety ganianie w te i we wte nie znalazło zbyt wielu sprzymierzeńców ('ciepło jest, łosiu, nie czujesz? a w ogóle to daj mi spać') i ostatecznie - po wykruszeniu się spontanicznie wyrażających chęć zabawy początkowych towarzyszy w polowaniu - na posterunku pozostał jedynie Franek i Piotrek. Poganiali chwilę, narobili szumu i 'się rozeszli'.
Jedna mucha i tyle szczęścia (choć raczej nie dla tej muchy).
No ale potem było spanie lub obijanie się. Leniuchy:-) Piotrek przed chwilą przyszedł na kolana. Bardzo kochany z niego kot. Przytulak. (I Franuś, Franuś też). Rano w łóżku zawsze i koniecznie musi się zameldować, tak jak i Kastor, choć Kastor melduje się już wieczorem i jest największym amatorem spania w łóżku, śpi między nami, czasem pod a czasem na kołdrze. W ogóle dużo kotów śpi z nami. Chajka, niekiedy Dziabełek, Baśka i pewnie ktoś jeszcze. Się wymieniają.

A poza tym w Hanelkowie dobrze:-) Szczęśliwie dziś żadnych szalonych pomysłów zdolnych artystów;-)
W nocy któryś miał uciechę i strasznie szeleścił tunelem (na ' kotkuuu, naprawdę teraz musisz?' odpowiedziała cisza, a właściwie szelest, tego tunelu szelest)
Wesoło z nimi mamy :kotek:

Beasiu: no niestety nie wyszło z aparatem. Tajdzi - której dzięki za chęci!:-) - miała kontakt z pp i ryzykiem było pożyczać aparat

Korciaczki wzięły aparat, tylko zapomniały karty do niego :placz:

morelowa pisze:
hanelka pisze:Podłe te moje dranie i bez serca.
Niby takie milutkie, niby takie spokojne... a dokuczają Korciaczkom, ile wlezie...
A to śniadanie zostawione na szafce w kuchni (no, kto normalny robi sobie śniadanie na szafce w kuchni) unieważnią na mokro, a to inne jakieś restrykcje wymyślą.
I wszystko z minką niewinną, słodką wręcz... Kochane zwierzątka, no!

Ja Mogłabym nawet na podłodze i też bym się nie dowiedziała, że mam koty..

Nie jestem pewna czy naprawdę chciałabyś, żeby Ci ktoś nalał do szykowanego właśnie śniadania, ale jakby co, chętnie wypożyczę Bodzia na jakiś czaś czas. Kastor też dobrze się sprawdza, to może dwupak?...

Edit: razem pisałyśmy

Kardamon i przyjaciele - hanelkowo zaprasza

Kto przegląda forum