Wszystkie koty jamnika Melona V - o kolorch na pożegnanie!

[shira3]

Proponuję potupać...

Kotkins udaje Greka

[ab.]

Tup

[Anemon]

Tup?

[shira3]

Odważne jesteście

[floxanna]

Jakoś tak brzmieniowo skojarzyło mi się z tupaniem:

http://www.youtube.com/watch?v=1ygdAiDxKfI

Jakby co, to ja nie tupię, ja tylko mam skojarzenia!

[shira3]

Jakby co, to ja nie tupię, ja tylko mam skojarzenia!

Tchórz

[floxanna]

Jakby co, to ja nie tupię, ja tylko mam skojarzenia!

Tchórz

Pff, zazdrościsz, że jestem cierpliwsza niż Ty

Sesesese…

[shira3]

Jakby co, to ja nie tupię, ja tylko mam skojarzenia!

Tchórz

Pff, zazdrościsz, że jestem cierpliwsza niż Ty

Sesesese…

[kotkins]

A Leoś odwiedził dziś Pana Stomatologa.
Pan jest miły i przystojny (oraz kasuje jak za przysłowiowe zboże...) zaś Leoś był OBURZONY.
Bo po pierwsze nie dostał mięska , a zamiast należnej porcyjki do domu po pracy wpadł jak oszalały Kotkins, wyczyścił kociowe oczęta i nosek, wsadził Leosia w szeleczki (bo Leukot nie podróżuje w transporterku z racji klaustrofobii) i umieścił koteczka w wymoszczonym koszu na podłodze samochodu.
Leoś to pasażer kulturalny: zagaduje od niechcenia czasem coś miauknie, z kosz nie wyłazi , nogo sobie myje (wie ,że jak kot idzie w tez "szeroki świat" to wypada mieć puchatki czyste...) i w ogóle cud-miód-malina.
Pan stomatolog obejrzał leosiowe uzębienie reprezentowane raczej skąpo i wydał dyrektywy:
- resztkę stanu posiadania w paszczy usuwamy
- bo Leoś przeszedł kalici i ma zajęte łuki podniebienne
- dajemy koci interferon
- dajemy leki podnoszące odporność oraz (UWAGA!!!) MNÓSTWO PYSZNEGO JEDZONKA!!!
(nie ukrywam ,że to zalecenie Leosia ucieszyło szczególmnie...)
- dajemy przepyszny amerykański żelik do paszczy, żeby się wygoiły zmiany zapalne.
(żelik ów nabyłam w drodze kupna i nie ukrywam- tani nie był...)
Termin ostatecznej rozprawy z zębostanem to 14 sierpień, bo przedtem Kotkins wyjeżdża a Leosia po usunięciu zębów z MK nie zostawi.

Pacjent zniósł dzielnie badanie, ale jak mu jakiś tam pan stomatolog w paszczę zaglądał, to go dla porządku machnął łapą.
Oraz fufnął kilka razy oburzony (fuuuuf...fuuufff...fuuuffffff...).
Pan stomatolog pochwalił leosiwą prezencję oraz (?) maniery.
Pytał Leosia ile razy dziennie się czesze- w czym Kotkins węszył jednak lekki podstęp- bo Leoś był podczas wizyty swoim zwyczajem ROZCZOCHRANY.
Stomatolog sobie z nas ŻARTOWAŁ?!

Leukot jest jedynym moim kotem, który potrafi iść na smyczy.
Jednak chodzenie po chodniku na nieznanym osiedlu z racji zagrożenia mikrobiologicznego (w mojej głowie...) nie wchodziło w grę, przeto Kotkins taszczył na parking i z parkingu na sobie swoje prawie 6 kg ważące szczęście plując kłakami.
Bo akurat tego kotka nosi się " na meduzę" czyli wklejonego całym ciałkiem w ludzia.
A że dziś w Poznaniu było tak ze 32 stopnie...

W drodze powrotnej Leoś zmęczony prezentacją uzębienia się zdrzemnął w koszu, nie obudził się nawet kiedy Kotkins relacjonował mu: "...a teraz jedziemy przez stare miasto, popatrz Leosiu jaki kamieniczki ładne..." .
Po powrocie do domu i przywaleniu łapą komitetowi powitalnemu (Melon rył właśnie w ogrodzie i wyszedł nam na powitanie) Leoś odbył przechadzkę w szeleczkach po ogrodzie , następnie spożył wielką michę mięsa i udał się na spoczynek.
Śpi...a nie....właśnie się obudził i przyszedł zapytać jaka dziś puszeczka jest w menu kolacyjnym.
Zdrowa dieta to podstawa...

Żelik za straszliwe pieniądze jest istotnie smaczny, Leuszek nie protestuje i pozwala sobie zakładać do dzioba.

Kasa jaką trzeba będzie wydać na paszczę nie mieści się w głowie.
Zostanie wydana ku chwale Leosia.
Co zostało w domu ustalone i wpisane na listę priorytetów...

***

(CDN...- o Amelce?)

[ab.]

Ach, dzielny twój Leoś.
O Amelce też.

[kotkins]

Zaś Amelia jest okrutna.
Ma dziewczyna złe nawyki i ja już nie wiem JAK je wyplenić...

Otóż- przyznam się do wyczyny córci ze wstydem- Amelka zagłodziła na śmierć żywa istotę!!

Od pewnego czasu zauważyłam ,że Amka spędza sporo czasu w rogu łazienki , siedząc w pozycji kotka zaczajonego i gotowego do ataku.
Ponieważ nasza córcia jest kotkiem dosyć ekscentrycznym i miewa różne pomysły na spędzanie wolnego czasu (np. pobyt całodobowy w szafie z sikaniem i kupką tamże...)( ...maleńką kupką rzecz jasna...), nie przejęliśmy się tym.
Amelka siedziała pilnie przy koszu, który jest z bambusa i posiada takie dwucentymetrowe nóżki , czyli między jego dnem a podłogą jest przestrzeń.
Czasem wkładała tam od niechcenia puchatkę, czasem zaglądała jednym okiem, a niekiedy przypadała do podłogi i nieruchomiała...
Mało bystrzy Kotkinsowie uznali ten fakt za kolejny przejaw amelkowej dziwności i się nie martwili.

Dopiero dziś córcia odstąpiła od trzydniowego oblężenia kosza, w dodatku jakoś tak nagle- rano podbiegła do niego ,zajrzała, a potem z miną :" ...acha...teras bendem siem bawjała dzie inmdziej..." podbiegła do porzuconej gdzieś myszki z pluszu i zajęła się nią z taką jakby zdwojoną starannością...
Coś mi jakby nie pasowało- biała obywatelka przesiedziała spokojnie trzy dni pod koszem i NIC?!
Żadnej maleńkiej kupki?
Siczków?
Kwiatka wykradniętego z wazonika?
Podartych rajstop Dużej podprowadzonych z szuflady?
Ukradzionego MK ołówka z gumką ?(tylko takie Amelia uznaje i kradnie z zapamiętaniem )
Ani sznurowadła z adidasów Dużego?(umie sama odgryźć kawałek, genialna malutka...)
NIC!?!

Odsunęłam kosz.
I znalazłam zwłoki.
Amelka dokonał morderstwa.
Pająk leżał z podkurczonymi kończynami, suchy i nędzny.
Widać dokonał żywota z głodu, bacznie pilnowany przez Amkę.
Mimo ,że znalazł się tuż przy kranie , rezerwuarze toalety i kabinie prysznicowej- zszedł z pragnienia niczym nierozważny podróżnik na Saharze.

Córcia pilnie śledziła każdy ruch biedaka.
Nie pozwoliła mu wychylić choćby jednej nogi spod kosza na pranie.
I tak zszedł tam z głodu i pragnienia po kilku dniach...

Morderczyni nie czuje absolutnie wyrzutów sumienia, zachowuje się jak prawdziwy zwyrodnialec: poszła się po prostu pobawić inną zabawką.
Próby rozmowy nie odniosły skutku- Amka popatrzyła mi w oczy z pełnym zrozumieniem i zapytała :" a dasz mje tuńmczyka?" i pobiegła położyć się przy jamniku.
Jestem zdruzgotana jej postawą.
Hannibal Lecter to przy niej miły chłopak z przedmieścia!

Tak...wychowałam małego, białego , puchatego potworka na własnej piersi...

CDN (?)- ale tylko dla osób o żelaznych żołądkach...

[ab.]

Ja chcę, mam żelazny...
A pająkowi dobrze tak, nie wystraszy już nikogo.

[Aniada]

Dedykowane Dzielnej Amelce od Cioci Ani:

Epitafium dla pająka

O ty, co w czerń odziany,
Po ścianie wędrowałeś,
O ty, co w sieci swoje,
Muchy tak zręcznie łapałeś,
O ty, co na twój widok,
Twardziel zalewa się potem
O ty - Pająku Wspaniały

Przegrałeś z kotem!

Mucha już żadna tłusta
W sidła Twoje nie wpadnie,
I szwagier Twój pajęczy
Zdobyczy nie wykradnie,
Żona Twoja, Pająku,
By żebrać stanie pod płotem,
Albowiem Ty, żywicielu

Przegrałeś z kotem!

Zadusił Twoją godność,
I pożarł Twoją klasę,
Zwłoki Twoje gosposia
Z rozkoszą zdeptała obcasem
Nie będziesz już polował
Dziatki Twe zemrą pokotem
Albowiem, Pajęczy Artysto

Przegrałeś z kotem!

[ab.]

Amen

[kotkins]

Hmmm...jeśli bardzo chcecie- czytajcie na własną odpowiedzialność...
I jak któraś nie wytrzyma...nie moja to wina!

Jak wiecie od pewnego czasu jeżdżę w piątki do sklepu z nietypowymi mięsami gdzie nabywam ekologiczne króliki dla Leosia oraz takąż jagnięcinę.
Kupuję najczęściej karczek jagnięcy- bo tłusty a tłuszcz zwierzęcy jest konieczny moim persiętom (tauryna i takie tam...)
Ów karczek posiada w środku piękną kość.
Przedmiot jamniczego pożądania.

Kupiłam już psince "koński ogon parzony" i ta kość smakowała mu bardzo.
Czułam się co prawda trochę jak kanibal- no bo koń też człowiek...ale skoro zjadał to Długiś...to i sumienie mniej bolało.
Jagnięcy karczek nie budził moich wątpliwości moralnych jakoś (?), okroiłam więc mięsko i rozłożywszy gazetę dałam jamnikowi.
Zabrał się do pracy metodycznie, zajęła mu ona jakieś 40 minut.
W trakcie pracy wszedł do pokoju MK i został owarczany ( nie wiem dlaczego, ale MK jest przez Melona uważany za poważnego konkurenta do każdej posiadanej kości i Mel gotów jest gryźć się z Młodym o nią na śmierć i życie...).
Ze dwa razy jamnik nieco się zjeżył bo poprawiłam gazetę.
Nie wiem skąd w psach ta nabożna cześć dla kości.
Inne jedzenie- ok- mogę sobie grzebać ręką w misce.
Ale kość- to inny wymiar.
Inny świat.
Po prostu- wara wam ludzie od psiej kości!!

Kość została ześrutowana i pożarta do najmniejszego kawałka.
Pies ułożył się w poczuciu dobrze spełnionego pieskiego obowiązku w swoim łożu i zasnął.

Potem odbył spacer z MK i jakąś przechodnią koleżanką nad jezioro.
Na spacerze był żwawy i wesoły...

A po powrocie pies ZNIKNĄŁ.

Kotkinsy jakoś tego nie zauważyły, bo oglądały film.
Dopiero zapach zwrócił naszą uwagę.

Jakby ktoś- człowiek- zrobił gdzieś KUPĘ w domu.
Okropny, najgorszy na świecie smród!!
Po obejściu mieszkania i stwierdzeniu , że;
- kupy nijakiej nie ma
- nie ma też psa,
kierując się nosem zawędrowaliśmy w okolice naszego łóżka.
Odsunąć się go nie da prawie a miejsca pod nim - poza skrzynią na dodatkowe pościele i pokoikiem Amelki, z jej sypialnią i prywatną bawialnią- mnóstwo.
Ma ono 2,20 na 2 metry i jest litego drewna.
I właśnie z tych dwóch powodów nasz zwierzęta uwielbiają pod nim wymiotować.

Po wczołganiu się pod łóżko Kotkins stwierdził obecność pod nim Mela oraz dziwnie i przenikliwie cuchnącej niezidentyfikowanej masy...

Co było robić: Kotkinsy zwołały MK i wspólnymi siłami odsunęły łoże.

Podczas odsuwania wybiegł spod niego jamnik, przebiegając przez śmierdzącą paćkę i wzbudzając we nas bardzo złe przeczucia.. .

(wrażliwi niechaj nie czytają dalej...)

Pod łóżkiem był wielki jamniczy WYMIOT.
Składający się w równych częściach z kilkumilimetrowych kawałkaów kości i ludzkiego g...
Nie mam pojęcia DLACZEGO mój zadbany, czyściutki , odrobaczany i suplementowany najlepszymi środkami pies ZEŻARŁ LUDZKIE G...
Zapewne zrobił to podczas spaceru z MK i koleżanką.
Nie zwróciło to uwagi młodzieży, zresztą Mel miał zakusy tego rodzaju na kocie kuwety, ale żeby LUDZKIE (obce...) ???
Mel dostaje tzw żwacze wołowe- okrutnie śmierdzące suche kawałki żołądków wspomagające psie trawienie.
NIE WIEM dlaczego zjadł kupę.

Niech mi ktoś wyjaśni jeśli wie...

Sprzątnie tego...
Małż i MK orzekli zgodnie jak jeden mąż, że "to jest TWOJ PIES" i wyszli do ogrodu dławiąc się z lekka.
Nie opiszę co przeżyłam sprzątając to-to.
Sino zielona i spocona zimnym potem byłam kiedy wyszłam z sypialni.
Tak przynajmniej zeznała moja mama , która mnie zobaczyła i się przestraszyła ("choraś?")

Jamnik rozniósł oczywiście gó...ne ślady po podłodze, którą myłam ze trzy razy.
Wietrzyło się dwie godziny...

A Mel?
Po pół godzinie przyszedł sprawdzić co tam w miskach (pusto było)...a potem MK jadł kolację.
I jamnik żebrał.
Jak zwykle...

Fajnie jest mieć pieska c'nie??