12 łap i 4 kopyta: koniec części I, zaproszenie do II :)

sia pisze:Nie ma problemu, lubię obcować z końmi. Szorować też lubię. Toż to czysta przyjemność.

Czystość jest istotnym elementem. Przed czyszczeniem konia Ty jesteś czysta, a on nie. Po czyszczeniu jest dokładnie odwrotnie

No niestety jazda konna nie jest zbyt czystym sportem czy hobby. :lol:

Ale myślę, że przy przebywaniu z takimi wspaniałymi zwierzętami nie ma to większego znaczenia.

sia pisze:No niestety jazda konna nie jest zbyt czystym sportem czy hobby. Ale myślę, że przy przebywaniu z takimi wspaniałymi zwierzętami nie ma to większego znaczenia.

Za to jest czystą przyjemnością

A ze stajni mogłabym wracać nawet dwa razy brudniejsza, to i tak drobiazg w porównaniu z radochą, jaką z tego mam

A tak po prawdzie to ja się w sumie trochę boję koni... :roll:

Chyba przez pewien wypadek w podstawówce, kiedy pojechaliśmy na kiełbaski do takiego kompleksu ze stadniną i cała klasa wykupiła sobie jazdy. I akurat jak jedna z moich koleżanek jechała na dość dużym koniu, ze swojego boksu uciekł... osioł i chciał pokryć tę klacz.

Koń stanął dęba, koleżanka z niego zleciała i byłą tylko panika, żeby jej ten koń albo osioł nie stratowały... No ogólnie bardzo nieciekawa sytuacja.
Od tamtego czasu mam jakiś taki, hm, respekt przed wielkością koni i za blisko nich nie podchodzę. :wink:

solarie pisze:A tak po prawdzie to ja się w sumie trochę boję koni... Chyba przez pewien wypadek w podstawówce, kiedy pojechaliśmy na kiełbaski do takiego kompleksu ze stadniną i cała klasa wykupiła sobie jazdy. I akurat jak jedna z moich koleżanek jechała na dość dużym koniu, ze swojego boksu uciekł... osioł i chciał pokryć tę klacz. Koń stanął dęba, koleżanka z niego zleciała i byłą tylko panika, żeby jej ten koń albo osioł nie stratowały... No ogólnie bardzo nieciekawa sytuacja.
Od tamtego czasu mam jakiś taki, hm, respekt przed wielkością koni i za blisko nich nie podchodzę.

Oj, przykra sytuacja. Koleżance nic się nie stało?

Do obcych koni to i ja mam respekt, ale Chimera jest akurat takim zwierzem, że naprawdę nie trzeba się jej bać. Ma 15 lat, z czego co najmniej przez ostatnie 11 (5 u poprzedniej właścicielki i 6 u mnie) nie próbowała nikogo ugryźć, kopnąć itp., a podejrzewam, że i wcześniej raczej tego nie robiła. Gdy ją kupowałam, byłam po 13 latach przerwy w jeździe. Wcześniej też rewelacyjny jeździec ze mnie nie był, jeździłam rekreacyjnie w stajni zajmującej się głównie imprezami przy ognisku i organizowaniem jazd „za ogonem”, gdzie wystarczyło porządnie trzymać się siodła — niekoniecznie w siodle

Sytuacja wyglądała tak: 13 lat przerwy, mikre umiejętności realnej współpracy z koniem i kierowania nim, w trakcie tych 13 lat przerwy duże kłopoty zdrowotne (mające pośrednio wpływ na moją sprawność fizyczną). I od razu skok na głęboką wodę, czyli samodzielne ściąganie konia z pastwiska spośród kilku innych koni i samodzielne jazdy po lesie

Wszystkiego uczyłam się jeszcze raz od początku sama (na pewno moja technika jest godna ubolewania, ale wystarczająca, żeby nie zrobić nią kuku sobie i kobyle, a widującym nas sarnom, łosiom, zającom itp. raczej wszystko jedno, na ile mam opuszczoną piętę itd.). Żyję, kobyła żyje, trzy upadki (żaden nie był wynikiem chęci pozbycia się mnie z grzbietu, zawiniły dwa razy okoliczności zewnętrzne i raz moje gapiostwo) i wypadek (spotkanie z niewidocznym, zarośniętym trawą drutem — skutkiem była spora rana skóry i tkanki podskórnej w lewym stawie skokowym Chimery, na szczęście wszystko się ładnie wygoiło i jest tylko blizna, która stanowi jedynie defekt kosmetyczny, dla mnie i dla Chimery bez znaczenia) miały miejsce już w czasie, gdy sobie jako tako radziłam. Po upadkach i wypadku na mnie żadnych trwałych śladów nie ma.

Ale się rozpisałam!

Raz jechałam na koniu. Na lonży :oops:

Strasznie wysoko....

Wyleczyłam się

shira3 pisze:Raz jechałam na koniu. Na lonży Strasznie wysoko.... Wyleczyłam się

Na Chimerze siedzi się jakieś 170 cm nad ziemią, może odrobinę więcej. Czy to aż tak dużo?

Przypomniało mi się: wczoraj jechałyśmy chwilę przez trawy i zielska sięgające mi miejscami do bioder. Bioder umiejscowionych na Chimerze. Pieszo schowałabym się tam z głową i kapeluszem

A miałam sporo uwagi do rozproszenia, bo jazda prawie w całości (ok. godziny) stępa, ponieważ w czwartek było werkowanie, a że Chimera miała kopytka połupane, to musiały być mocno starnikowane, więc są trochę wrażliwe teraz (jeszcze kilka dni i będzie OK). No i z tego wszystkiego śpiewałam Chimerze Kaczmarskiego

floxanna pisze:No i z tego wszystkiego śpiewałam Chimerze Kaczmarskiego

Który utwór? :wink:

sia pisze:
floxanna pisze:No i z tego wszystkiego śpiewałam Chimerze Kaczmarskiego

Który utwór?

„Mury” i „Sen Katarzyny II”

Opowiadałam Wam jak mi się udało konia przewrócić? Wyczyn to był godny mnie.......wszystkim go opowiadam, wiec możliwe, ze tu też było:-)

Neigh pisze:Opowiadałam Wam jak mi się udało konia przewrócić? Wyczyn to był godny mnie.......wszystkim go opowiadam, wiec możliwe, ze tu też było:-)

W moim wątku na pewno nie, więc opowiadaj, opowiadaj!

to jak już Neigh opowie, to ja się dołączę z historyjką, jak niemal zeszłam w boksie jednej takiej małej pony, przekonana, że koń przeze mnie skręcił sobie kark :/......

Pode mną się tylko koń kiedyś położył i zaczął tarzać...
Chętnie poczytam wasze równie traumatyczne przeżycia.

Było tak: w stajni w której jeżdziłam był niejaki Suchy - on miał na imię zdaje się Symulant, ale powszechnie zwano go Suchym z racji uroków jakich można było doznać jezdząc na nim na oklep...... Konie były w tej stajni dobrze wychowane - mówiło się "Noga" - się noge dostawało i elegancko czyściło kopystką kopyta.

No i razu pewnego wlazłam ci ja do boksu, stanęłam jak ten kretyn z przodu konia, i mówię Suchy noga! wgapiając się prawa przednią kończynę. Gdybym stanęła z boku konia, to by zapewne wiedział o co chodzi. Ale nie stanełam. Suchy nogę podniósl, czego ja nie widziałam bo się wgapiałam w prawą, a on podniósł lewą. Kategorycznie powtórzyłam : Suchy NOGA! Kon patrzy się na mnie z politowaniem i nogą uniesioną. Co koń się mnie słuchał nie będzie? NO WAY. Przeszłam na bok prawy i pociągnęłam nogę do góry powtarzajac stanowczo NOGA WOLE!

No i co no rymsnął na ryło.........Ludzie co się działo. Dostałam histerii........bo się śmiertelnie przeraziłam, ze on sobie nogi połamał. Nic mu się nie stało.......ale sobie mnie zapamiętał. Nawet słyszac mój głos walił wściekle w drzwi boksu z zadu. Miał rację. Zdecydowanie.

Wszyscy się ze mnie śmiali........i już do końca jazd w tej stajni byłam "ta co konia przewróciła".......

Neigh pisze:No i co no rymsnął na ryło...

I dlatego jestem zwolenniczką uczenia koni podawania nogi w dowolnej kolejności (tzn. żeby zawsze podawał tę, przy której akurat stoi czyszczący, bez względu na to, czy wybierze na początek lewy przód, czy którąkolwiek inną). Chimera z założenia odciąża nogi w kolejności „podręcznikowej”, żeby podać, ale zmiany robi bez problemu, jej byś tak nie dała rady załatwić

Ba, z niej można zsiadać na obie strony, nie robi jej to różnicy.

Chimery nigdy nie przewróciłam, za to czasami mam problem z zachęceniem jej do wstawania:

Obrazek

Zanim zrobiłam powyższe zdjęcie, zdążyłam sobie na niej tak leżącej posiedzieć i pogadać, jaka to z niej leniwa paskuda (a reszta kopytnego towarzycha stała dookoła i domagała się ode mnie chleba).

12 łap i 4 kopyta: koniec części I, zaproszenie do II :)

Kto przegląda forum