Behemot IX

[Villentretenmerth]

Albertos zrobił mi ścieżkę zdrowia dwa razy. Jeszcze wtedy mieszkaliśmy sami. I ja naiwny, niedoświadczony pomyślałem, że "wyprowadzę kocurka na spacer, bo biedaczek sam w domu siedzi, pochodzi sobie ze mną i wrócimy". Akurat. No cóż - do psów przyzwyczajony byłem. Smycz i szelki przegrały walkę zaraz za drzwiami i z tryumfalnym "mruuiii!" buras po-oszedł w krajobraz. Za płot. Darłem przez kolczaste chaszcze, wertepy i oczerety (mamy tu pod ręką małą dżunglę) - niczym ruski czołg z nawaloną załogą. Tyle, że nie strzelałem z działa. Ale pancerz porysowałem, bo swołocz szedł dołem, gdzie rzadziej, a ja wyżej - przez te pieprzone berberysy.
Po godzinie zmądrzałem. Przywabiłem gada tłukąc łyżeczką w puszkę po kocim żarciu. Ludność okoliczna, rozwieszona po oknach - miała darmowe kino. Ale i tak mnie tu mają za innego. Przyszedł z kumplem. Czarnym weteranem z Wietnamu. Ale tamten nie podszedł - znał życie. Karmiłem go jeszcze później jakiś czas. Zawsze zachowywał bezpieczny dystans.
Drugi raz będzie krótszy. Zima, wieś, ogrodzona, zabudowana parcela. Ale co tam płot! Dla kota to "stairway to heaven", a nie przeszkoda. Śniegu zmrożonego dobre 3/4 metra. I tym razem odwrotnie - on pomykał górą, po szreni, a ja wbijałem swoje kilogramy do gleby. Syberia normalnie. Tym razem się już z łobuzem nie pieściłem (wieś - inny obyczaj), szturmowym padem nakryłem drania. Trochę protestował, no i następnego ranka musiałem odszukać swoje buty. I skarpetki.
I dość tych eksperymentów Bercik! Koniec! Ja jestem stary, ja mam wysokie ciśnienie, a Ty nie przeżyjesz tygodnia na "wolności" jak walnę przez Ciebie w wiadro! W schronisku też Ci kariery nie wróżę - kto zechce buraska?
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wiesz AYO, on kompletnie nie ma instynktów obronnych, podchodzi do każdego nieznajomego człowieka, łasi się, mrauczy, pakuje na kolana. Zupełnie bez strachu. I jeszcze do tego jego kolejne miano - to "wścibol".
Odik i Marutek kontrolują dystans do ludzi i zupełnie nie mają ochoty wychodzić. Albert siedzi na lodówce i ciągle próbuje łapkami otworzyć zamek typu "Yale". Dobrze wie, że tam coś trzeba zrobić.
Albert. Jedyny taki.

[AYO]

OOOOCH...

Ale się obśmiałam porannie
Piękna historia - znaczy, dwie

Behemot jest "niełapalny" i przynajmniej to mnie uspokaja, że chyba, żeby [TFU!!! ] hycel z siatką albo wiatrówką, bo inaczej nie da rady

[AYO]

No to teraz obiecany płot











Oraz nieoczekiwane plony spod mojego drzewa



Jaki mniamuśny sosik do makaronu z tego był

[shira3]

Piękny płotek, zazdraszczam normalnie.....
A grzybki? Już są???????????? Rety, trza się w las zapuścić
Villen, dzięki za poranek uchachany To będzie dobry dzień!

[pozytywka]

najbardziej mi przemówiły do wyobraźni buty i skarpetki przepadłsze wśród zasp

AYO, zacne ogrodzenie, taki płot to chętnie bym sobie do pokoju wstawiła
a grzybkami to mi smaka narobiłaś, no

[AYO]

I wiśnie mam. Nietypowe. Słodkie i wielkie jak czereśnie.

[pozytywka]

a, wiśnie to mogę

[Ewa L.]

To my się też przywitamy

[AYO]

Moje uszanowienie

[Ewa L.]

Moje nie wychodzą jedynie co na balkon.
Obie w szeleczkach kroku nie zrobią

[floxanna]

Albertos zrobił mi ścieżkę zdrowia dwa razy. (…)

[AYO]

Jak zdejmowałam w sobotę rano szelki zarazie, już po przybyciu na haciendę, to tak się wywijał skubany, że wbił mi się pazurami w tyłek i uda, żeby się wykaraskać szybciej, niż ja to poodpinam

[maciejowa]

Dźbry, grzybki smakowicie wyglądające, płot superaśny. Paniątku wybaczyć należy wyskok, bo samym powitaniem się zrekompensował. Dobrze, że moje w domu przy tyłku trzymam, bo zawał murowany. Marcelina na bank by poszedł i nie wrócił. Pozdrawiamy wtorkowo.

[Dyktatura]

Korzystam z zaproszenia i wygodnie się sadowię razem z moimi footrami.
W zamian zapraszamy do nas: viewtopic.php?f=46&t=107096&view=unread#unread

[AYO]

Witamy
I lecimy popaczać, co u ciebie