"I tak człowiek trafił na kota..." II

"Dzikość serca". Dziki Nicolas i dziki ogon Alberta.

Cóż za dzika bestia! :ryk:

No strach się bać po prostu! :ryk:

Ale ogon śliczny, taki gruby i puchaty :1luvu:

Moje codzienne rozmowy z kotem: (którymkolwiek)

-Przejdź proszę gdzieś w bok od monitora. Zasłaniasz mi widok.
-To JA jestem Twój widok!

I gadaj tu z takim. Z równym skutkiem mógłbym dyskutować z lampką nocną...

Moje rozmowy (głównie z Małą Czarną):
- Koffam cię okropecznie, wiesz? O, tak bardzo cię koffam!
- Pliiiiiiizzzzz! Nie po klawiaturze!
- Że co? Klawitatura? A... No nic się nie dzieje, a ja cię tak koffam.
- Ja też cię kocham, ale pliiiizzzz, zejdź mi z klawiatury!
Po czym następuje gorączkowe ratowanie sytuacji lub ciche łkanie nad tym, czego nie da się już uratować :evil:

MB und Ofelczasta.

Hehehe... :wink:

...muszę szybko "wypchnąć" malucha. Czy jest ktoś, kto marzy o czarnym małym kotku? Albo ma chętnych na takowego? Albo ma miejsce w dt?

I paczpani co się nawyrabiało! :ok:

Hmmmmm....hmmmm....hmmmmm... Wiedziałam, że teraz będą mi wypominać :twisted:

No, nooo... Bez paniki, bez paniki... Ale uwaga! Od trzech w górę to już zaczyna się rozpierducha! :mrgreen:

Buuurasy!

A arystokrata z gawiedzią się nie brata...

Wtajcie...
Wcześnie co? I niedziela, a ja niedospany.
Ponarzekam sobie trochę a co.
Takiego szwungu to jeszcze nie było! Około 3:30 z pierwszego snu wyrwało mnie tupotanie, szarpanie pazurami i głośne "mriiii,mriiii, mrrrau!" Albertos driftował po mieszkaniu niczym Kubica, z tą różnicą, że używał nie tylko podłogi. Na ziemię leciało wszystko: budziki, głośniki, z ogórkami słoiki, książki ukochane, płyty przesłuchane, kasety muzyczne i przedmioty liczne. Oczywiście okienne firanki i zasłonki poległy pierwsze - bo na pierwszej linii są zawsze. Prędkość łobuz miał taką, że ledwie usłyszałem rypnięcie o podłogę zegara w sypialni, to w sekundę z drugiego pokoju głośne "jebudu!" Coś nastepnego poleciało. Tym razem nawet żandarmeria (Odiś) nie dała rady. Zanim rozmachnął łapkę, to ten pierdolec był już za ścianą. A Maruda-dyplomata oczywiście schował się w trzewiach wersalki. Żadnej pomocy. No jak w pamiętnym wrześniu, psiakrew.
Nie wytrzymałem. Wstałem z wyra. Trzasnąłem burą torpedę kapciem w dupsko, a jak pomknęła w świat, trzasnąłem drzwiami od sypialni...
I kołdra na łeb, ale w drugim pokoju nadal Armageddon... Coś spada, coś się rozbija.
Teraz Wysoka Komisja ocenia straty po nocnym tajfunie "Albert". I w Komisji znów widzę ten pyszczek. Uśmiechnięty od ucha do ucha. :mrgreen:

A dlaczego pyszczek miałby być ponury

Mógłby być choć trochę niewyspany, gadzina.

Villentretenmerth pisze:Mógłby być choć trochę niewyspany, gadzina.

Villenie - jak się zdecydujesz, ja mogę dać ogłoszenie na adekwatnym portalu.
Skojarzyło mi się - jest taki jeden portal , który gdy wstawiam koty do adopcji - uparcie
przerzuca sam na zakładkę GADY. :mrgreen:

Zawsze z tym walczę , ale w tym wypadku...

Obrazek

Nigdy. Chyba, że umrę. Podówczas, duchem będąc, wystawię gada na "Allegro" w dziale "militaria - imitacje broni - granaty na stałe odbezpieczone". Może ktoś zechce poczuć ten strzał adrenaliny. Teraz Gad uśmiecha się spokojnie przez sen na moim łóżku i pochnykuje nosem. Łatwo byłoby bezpiecznie wrzucić go do przejezdnej ciężarówki z zagraniczną rejestracją i byłby spokój, ale nie umiałbym jutro się obudzić i żyć dalej. :mrgreen:

Kocurro-potfurro.

No pewnie, że byś nie umiał.

No pewnie że nie. Bez nogi żyłbym. Bez ziewającego na dobry dzień kocura - nie.

"I tak człowiek trafił na kota..." II

Kto przegląda forum