Aborcja, która uratowała życie...mała Frania ma już domek!!!

To poprosimy o zdjęcia rozkosznej mamusi :1luvu:

Dziś znowu nie zrobiłam zdjęć, ale mogę za to opowiedzieć jaka mamusia Milka jest słodziutka

Wskakuje na kolana, gdzie jest najszczęśliwszą kotką na świecie

Chętnie daje też buzi, stukając mnie swoim zimnym noskiem w nos

Maluszek widząc to, chyba pozazdrościł tych czułości, bo wdrapał mi się po nogawce i zaczęło się kotłowanie na moich kolanach

Dziś dowiedziałam się w lecznicy, że mama trochę wychowuje szkraba...paca go łapką jak jest niedobry, a później obejmuje i na siłę myje. Frania nie ma rodzeństwa przez co nie za bardzo wie, że nie wolno mocno gryźć bo to boli. Wczoraj "niechcący" udziabała mnie tak mocno, że myślałam że odgryzie mi palca. Zastanawiałam się jak taka mała mordka może mieć tak dużo siły...jakiś superkot z niej rośnie

Cudne kicie :love:

A czy wiadomo co z oczkami maluszka?

Tak Erin...z oczkami wszystko dobrze. na początku Frania nie widziała, ale później stopniowo było coraz lepiej...no i teraz bardzo dobrze dostrzega mięsko w miseczce..nawet z daleka

Ulżyło nam

Tak maleństwo wywalczyło sobie życie i miałoby nie widzieć... na szczęście jest dobrze i szkrabek jest wszędzie i czas spędza na zabawie, spaniu i jedzeniu

Uff, to świetne wiadomości

Bardzo się cieszę

Przesyłam głaski i cmoczki w noski dla Milci i Franusi :1luvu:

Obie kotki mają się świetnie

Frania bawi się whiskasową krową, a Milka Franią

Taki łańcuszek.
Franciszka jest zawsze głodna i nikomu nie radzę dokładać jej jedzonka do miseczki gołą ręką

Ma wtedy zwyczaj odgryzania ludziom całej ręki razem z tym kawałkiem mięska i dlatego już teraz uważamy :ryk:

Hihi, mala spryciula :love:

MPiki tez tak maja, kanibale jedne :wink:

Dziewczyny mają się świetnie. Frania jest coraz fajniejsza. Biega po całej lecznicy, próbuje wszystkich straszyć robiąc garba i najeżając futerko

Jej oczka zaczynają powolutku zmieniać kolor i myślę, że za jakiś czas będą całkiem zielone...zmienia się więc z oseska w prawdziwego kociaka.
Milka ślicznie się bawi i kiedy tylko może pakuje się na kolana, więc przytulanie zawsze jest głównym punktem programu.
Obie uwielbiają mięsko i czuję się w obowiązku codziennie je przynosić, z tym że Frania zachowuje się tak jakby ono jeszcze musiało zostać złapane i zabite - mimo, że już jest w miseczce

Wariat mały

Fajnie czytac takie wiesci :ok:

A jakie perspektywy na domki?

Narazie nie chcemy zapeszać, ale Milką interesuje się poważnie bardzo miły Pan i zdecydował się na nią czekać

Umówiłyśmy się na czas kiedy Frania skończy 2 miesiące, czyli za jakieś 2 tygodnie

Franią też interesują się Państwo z sąsiedztwa naszej lecznicy (mają już jedną kotkę). Domek bardzo fajny, ale mają niezabezpieczony balkon (7 p.) i chyba poczekamy aż zabezpieczą. Z doświadczenia wiem, że jeśli ktoś obiecuje że zabezpieczy po adopcji kota, to zwykle tego nie robi...

No to trzymam kciuki. :ok:

To i my potrzymamy :ok:

A oto świeża dostawa zdjęć małej Frani, która już wcale taka mała nie jest.
Wariat okrutny, atakuje wszystko co się rusza, bądź podejrzewa o ruch

Nadal je całą sobą wchodząc do miseczki, ale już nie atakuje ręki, która jej dokłada jedzenie, więc mamy progres;)
Szaleje za pięć kotów i jest przy tym słodka do zjedzenia

Gryzła moje ręce zacięcie po czym zasnęła w sekundę...

Obrazek

O matko, rozpłynęłam się w zachwycie :1luvu:

Aborcja, która uratowała życie...mała Frania ma już domek!!!

Kto przegląda forum