Proszę Państwa, oto Krzyś - część pierwsza

Zwykle tak, zwykle jest spokój, ale Chrapek naprawdę daje nam wszystkim "popalić". Ostatnio zauważyłam, jak zaczepia Krzysia. Podchodzi ukradkiem i nagle łapie zębami, wyrywając kępkę sierści. Krzyś ma obecnie 2 czy 3 takie "wygryzione" miejsca. Poza tym po prostu go napada. Zresztą Niunia też czasem oberwie. Ciężkie są te jego "głupawki". A Krzyś to typowa "ofiara losu". Przecież widziałam, że potrafi się odgryźć, widziałam, że potrafi zdominować Chrapka. Więc dlaczego zwykle się poddaje?
Kilka w miarę aktualnych zdjęć:

Uśmiech Niuni na zdjęciu z Chrapkiem jest przepiękny :1luvu:

Kasia, to nie uśmiech :wink:

Niunia tak ma, jej górna i dolna warga z lewej strony są źle zrośnięte po jakimś urazie, o którym nic mi nie wiadomo. Niunię poznałam prawie 5 lat temu, już wtedy była na swój sposób 'urodziwa' :wink:

To skrzywienie powoduje, że kiełek jest prawie cały czas na wierzchu. Niunia ma tylko dwa kły, dolne, często zapomina też schować języczka, kiedy wrócę do domu, poszukam zdjęcia, gdzie widać te defekty, o których piszę.

Kasia, jak tam kurs 'L'?

EDIT:
Takie zdjęcia już wstawiałam, o, tak wygląda pyszczek Niuni:

Katia80 pisze:Kasia, specjalnie dla Ciebie

A tu z języczkiem:

moja Kisia napada na Pchełkę, nie lubi jej od pierwszego wejrzenia :cry:

z kolei Kacper staje w obronie Pchełki i napada na Kisię :cry:

można oszaleć...szkoda mi całej nieszczęśliwej trójki .....

pozdrawiam cieplutko Ciebie i Twoich małych przyjaciół

Dzięki puszatku, i ja pozdrawiam Ciebie i Twoją gromadkę!

Krzyś jest taką "ofiarą losu", zamiast odgryźć się, dosłownie i w przenośni Chrapkowi, to ona kładzie się na boczek i biernie czeka na atak. A i od Niuni czasem mu się dostanie, co prawda jest to tylko pacnięcie łapką, no i nie mam pewności czy nie jest to zachęta do zabawy (stara Niunia to mój najbardziej skory do zabawy kot).

Żeby w wątku było miło, obowiązkowe są zdjęcia:
Ale upał, już nawet na balkonie zbyt gorąco (mamy okna południowo-zachodnie

)

Chrapek hipnotyzuje muchę

Może na balkonie coś się dzieje ciekawego?

Kota z podpisu, mieszka z moimi rodzicami

Katia80 pisze:Kasia, to nie uśmiech Niunia tak ma, jej górna i dolna warga z lewej strony są źle zrośnięte po jakimś urazie, o którym nic mi nie wiadomo. Niunię poznałam prawie 5 lat temu, już wtedy była na swój sposób 'urodziwa' To skrzywienie powoduje, że kiełek jest prawie cały czas na wierzchu. Niunia ma tylko dwa kły, dolne, często zapomina też schować języczka, kiedy wrócę do domu, poszukam zdjęcia, gdzie widać te defekty, o których piszę.

Kasia, jak tam kurs 'L'?

Dziękuję za zdjęcia Niuni, boska jest i tyle :1luvu:

Nie pamiętam już, skąd ją masz?

Kurs na razie nijak :oops:

Ale mam nadzieję, że szczęście się w końcu do mnie uśmiechnie

Kasiu, Niunia to kot-marzenie. Grzeczna, nie grymasi przy jedzeniu, przytula się, mruczy, ładnie sama się bawi. Nie ugniata, jak reszta moich kotów. Jest bardzo czysta, nawet przed wyjściem z kuwety czyści łapki o klapkę

Bez problemów mogę jej podać tabletke (nieobsługiwalne kocury odrobaczam Profenderem na kark).
W czerwcu 2008 roku natknęła się na nią giegie, Niunia przemykała się pod samochodami, była "nowa" na osiedlu, myślałyśmy, że to kociak, taka była (jest) malutka. Trafiła do weta do Głuska, tam była wysterylizowana (jeden płód, zniszczona macica), jej wiek określono na 7 lat albo więcej. Ma nacięte ucho, bo tak naprawdę nie wiedziałyśmy, czy nie wróci "na wolność". Ale nie, była typowo domowym kotem, który stał się nagle bezdomny. Posiedziała kilka tygodni w klateczce, potem trafiła "na przeczekanie" do Felisa. Ja wprowadziłam się do mojej kawalerki na początku grudnia, Niunia i Chrapek mieszkają ze mną od 13 grudnia.
Miałam z nią poważny kłopot, zdiagnozowano jej bordatellozę, miała też drożdżaki, jakoś się leczyłyśmy, ale nasz obecny wet stwierdził, że nie ma sensu, bo przy jej niedrożnym nosku i niewrażliwych na leki bakteriach (był zrobiony antybiogram) to syzyfowa praca.
Niunia miała usuwane 2 razy nowotwory, w maju 2010 z plecków i we wrześniu 2011 z pyszczka. Na razie (odpukać) jest spokój, choć mam zapowiedziane, że mogą się odnawiać.
W listopadzie i grudniu 2010 mieszkała z nami Trufla, tymczaska. Kiedy przyniosłam ją do domu, Niunia schowała się do łóżka i przez dwie doby nie wychodziła ani jeść, ani do kuwety. Bała się? Potem było już ok, zaakceptowała jej obecność i aż do końca pobytu Trufli u nas dziewczyny nie zaczepiały się nawzajem.
W maju 2011 Niunia z Chrapkiem mieli usuwany kamień, wtedy wet "pozbawił" ją drugiego kła, który trzymał się tylko na kamieniu właściwie. Od tamtej pory Niunia ma tylko dwa dolne kły, przednie maleńkie ząbki też już szczątkowo.
W listopadzie 2011 Niunia została Miss Miau

Krzyś mieszka z nami od maja 2011 (we wtorek miną dokładnie 2 lata), z Niunią żyją obok siebie, czasem Niunia pacnie go łapką, jak pisałam, czasem Krzyś obwacha ją i jest nosek-nosek. W lipcu 2011 cała trójka, w związku z podejrzeniem grzybicy u Krzysia, była szczepiona Biocanem M.
Niunia boi się mojej mamy, bo kojarzy ją z obcinaniem pazurków, moją siostrę lubi, mojego obecnego chłopaka bardzo lubi (ale jego lubią wszystkie moje koty).
Niunia:

Kasia, z tym prawkiem tak jest. Moja siostra naprawdę miała pod górkę, zdała i od grudnia jeździ, ciągle się stresuje, ale idzie jej coraz lepiej. Kciuki za Ciebie!

Uwielbiam takie koty jak Niunia, grzeczne, spokojne i ciche mruczaki

Masz rację, to musi być kot-marzenie.
Jest cudowna i miałyście obie wielkie szczęście, że na siebie natrafiłyście. Te ząbki, te oczka, no, niesamowita jest

Z moim prawkiem jest taki problem, że muszę zdać do 10 czerwca, inaczej będę musiała zdawać od początku teorię - już na nowych zasadach

Mam nadzieję, że do tego nie dojdzie i że dam radę

Kasia, trzymam kciuki!

A Krzyś napędził mi stracha... Jakiś czas temu zlokalizowałam na pleckach łyse miejsce z zadrapaniem. Chrapek? Możliwe, bo podczas ataków na Krzysia wyrywa mu zębami kłęby sierści. Miejsce zarosło i zapomniałam o tym. Od zeszłego tygodnia łysinek, większych lub mniejszych, pojawiło się kilka. Wiadomo, jakie są podejrzenia. Ale Chrapek i Niunia zdrowi, ja i inni Duzi też. Łysinki nie świeciły w lampie Wooda, zeskrobina i włosy sprawdzone pod mikroskopem - brak innych niż Microsporum grzybów, brak bytności pasożytów, za to są leukocyty, co wskazuje na stan zapalny skóry. Krzyś dostał steryd i antybiotyki na 6 dni. Z podaniem było ciężko, ja ucierpiałam na tym najbardziej

No nic, z pomocą mojej Siostry damy radę. Zastanawiam się, czy nie lepiej było wziąć zastrzyki, ale chyba niedoświadczone osoby narobiłyby więcej kłopotów sobie i nieobsługiwalnemu kotu, niż podczas podawania tabletek dopyszcznie. No i zalecenie wyprania kota... Na razie sobie tego nie wyobrażam, ale zobaczymy, coś pokombinujemy. Byleby Krzyś szybko wyzdrowiał.

doczytałam...... :lol:

trzymaj się Krzysiu i zdrowiej kocie :ok:

Mam nadzieję, że szybko wyzdrowieje, bo, mówiąc szczerze, w oczekiwaniu na dyżur naszego lek. wet. stres mnie wykańczał, martwię się o tego kota, już tyle przecież miał problemów 2 lata temu, kiedy do nas trafił, ciągnęły się one przez kilka miesięcy.
Dziś rano antybiotyk podany bez problemu, tzn. bez krwawych sznytów. A jutro prawdziwe wyzwanie, bo chcemy z Siostrą spróbować go wykąpać. Jakieś rady? Robiła to któraś z Was? Nie wyobrażam sobie tego, prawdę mówiąc. Mam kota namoczyć, namydlić szamponem, zostawić na kilka minut (!), spłukać i wysuszyć suszarką (!). Rady naprawdę mile widziane...
Oba moje kocury schudły na wiosnę. Ważenie niedzielne - 4,9 kg każdy. A było już powyżej 6 kg. Nie wiem, może to TotW?

to dopiero Cię czeka wyzwanie :ok:

nigdy nie kąpałam kota, nie wiem nawet jak się do tego zabrać :roll:

mogę jedynie potrzymać abyś wyszła z tego cało :ok:

Jak już będziemy po, to na pewno tu napiszę. Poszukam na forum, może ktoś zmieścił jakieś instrukcje

z niecierpliwością będę czekać na relacje z Krzysiowej kąpieli :ok:

Robisz to w cieply dzień. Najpierw wybierasz cieple i suche miejsce, w którym kot będzie mógl się sam dosuszyć; można tam polożyć ręcznik, ale gwarancji, że kot z niego skorzysta nie ma. Potem bierzesz dość dużą miednicę i nalewasz do niej pelno cieplej wody; cieplej, nie gorącej. Miednicę stawiasz na dnie wanny. Szykujesz duży ręcznik, szampon i kubek do polewania. Ubierasz się w "ciuchy do malowania" :wink:

Odlawiasz kota i zamykasz się z nim w lazience.

Wstawiasz kota do wanny i polewasz wodą z kubka. Kilka razy, ze szczególnym uwzględnieniem brzucha, ogona, lap i szyi. Najlepiej po polaniu przyjechać ręką pod wlos. Uwaga na uszy, żeby nie nalać wody do środka! Potem szampon i delikatnie masujesz aż powstanie piana. Nie uda Ci się odczekać kilku minut z mokrym kotem w szamponie, więc zaraz po dokladnym pokryciu kota pianą zaczynasz splukiwać polewając wodą z kubka. Po kilku kubkach trzeba przejechać ręką po kocie, z wlosem, żeby zebrać nadmiar wody, klaków i piany. Powtarzasz tyle razy ile trzeba, żeby dokladnie splukać. Brzuch, lapy i ogon trzeba lekko "wyżąć" ręcznie, bo mnóstwo wody na nich zostaje. Ostatnie plukanie może być bezpośrednio z miednicy, pozostalą wodą. "Wyżymasz" jeszcze raz, a potem zawijasz w ręcznik (najlepiej razem z lapami) i wycierasz najdokladniej jak się da, znowu ze szczególnym uwzględnieniem brzucha, lap i ogona.
Zanosisz kota na przygotowane uprzednio miejsce do samodzielnego suszenia. Sprzątasz pobojowisko w lazience, przeprowadzasz higienę odniesionych ran, przebierasz się w suche ciuchy i możesz usiąść, żeby wypić browar w celu ukojenia starganych nerwów :mrgreen:

W trakcie procedury samodzielnego dosuszania warto kota kilka razy przeczesać, bo ilość klaków wypadających podczas kąpieli jest imponująca. Suszarkę sobie odpuść, jeśli nie chcesz kota przyprawić o zawal, a sama wylądować u chirurga z ciężkimi obrażeniami ciala :twisted:

ps. Dwie ręce mogą nie wystarczyć, jeśli nie ma się wprawy.
W razie czego, slużę dalszymi radami.

Proszę Państwa, oto Krzyś - część pierwsza

Kto przegląda forum