Moje koty - moja miłość, radość, moje troski i kłopoty II

właśnie o tej psychice myślałam.... :cry:

Iwonko, dasz radę :ok:

pomyśl ile łapek i pazurków będzie za Ciebie trzymać abyś wyszła szybko i dobrze zdiagnozowana

iwoo my też za Ciebie trzymamy, a szczególnie Calina i Zuzia, dwie małe moje dziewczynki

Wrócę szybko, tym bardziej, że tyle kotków w domu i tyle do zrobienia. Pewne rzeczy tylko ja najlepiej dopilnuję, zresztą nie mam zamiaru siedzieć tam więcej niż to konieczne. Badania i do domciu, leczyć można się ambulatoryjnie.
Dziękuję, że o mnie myślicie, to naprawdę podtrzymuje mnie na duchu :1luvu:

Iwonko

pozwól, że zacytuję Ci z wątku Fasolki...

Zacytuję tylko mojego ulubione Winstona Churchilla, którego dewiza jest mi potrzebna:
"Nigdy, nigdy, nigdy, nigdy się nie poddawaj".

i tak masz trzymać w szpitalu :ok:

nie poddawać się, pamiętaj...my wierzymy w Ciebie :1luvu:

puszatek pisze:Iwonko pozwól, że zacytuję Ci z wątku Fasolki...

Zacytuję tylko mojego ulubione Winstona Churchilla, którego dewiza jest mi potrzebna:
"Nigdy, nigdy, nigdy, nigdy się nie poddawaj".

i tak masz trzymać w szpitalu nie poddawać się, pamiętaj...my wierzymy w Ciebie

Będę

zaglądam z rańca :mrgreen:

Iwonko

jak tylko się tam "rozgościsz" daj znaka (tylko się tam za bardzo nie zadamawiaj) :wink:

trzymaj się dzieciaku :ok:

chyba jej zabrali kpompa:(:(:( :evil:

Może nie

Może przyjmowanie na oddział tak długo trwa :strach:

ale dlaczego :?:

to byłby koszmar jakiś :evil:

masz kontakt do Iwonki :?:

zanim ja przyjmą ...zanim sie rozgosci:):):)..to troche trwa w naszych NZF owskich warunkach

...pozniej zadzwonie jak sie nie bedzie odzywała i powiem co i jak :1luvu:

oki

Jestem, jestem kochane moje dziewczynki :1luvu:

Siedzę na sali, wreszcie już na swoim miejscu. Trochę przyjęcie trwa, potem czekałam na łóżko, następnie trzeba było rozgościć się w swojej szpitalnej metalowej szafeczce, jeszcze wywiad z lekarzem, obiadek, no i można wreszcie "spokojnie' usiąść.
Jesteśmy w 6 osób w pokoju, jeden kibelek na korytarzu, obiad paskudny, jedna kobieta w pampersach zupełnie leżąca i nie wiem czy jej nie myją, czy tak musi być, ale herbaty w pokoju nie da się wypić.
Może się przyzwyczaję, ale wątpię

Jutro dopiero pierwsze badania, nic na razie nie wiem, później coś więcej napiszę, ale raczej większych atrakcji się nie spodziewam