Fundacja Pod Jednym Dachem - gdzie te kocie Domy?

[mb]

Za domek dla Lynxa

[afiain]

my też trzymamy kciuki

[luelka]

Opowiem Wam dzisiaj o Magii .

Parę dni temu dostałam bardzo miłego maila od Weroniki, która skontaktowała się ze mną, bo chciała otoczyć swoim Mecenatem naszą małą artystkę o różowym, ciekawskim nosku - Migotkę. Dzisiaj rano dostałam od niej potwierdzenie. Zgadnijcie, który kot miał też dzisiaj swoją pierwszą rozmowę adopcyjną!

Dobra energia dookoła Migotki jak nic się gromadzi.
A co do Malcolma: mamy już ustaloną datę adopcji i cały harmonogram spotkań przed adopcją (żeby nasz czarny gadułek miał czas się trochę oswoić ze swoją nową Rodziną).

Dzieje się!

[mb]

Super

[luelka]

Wczoraj Malcolm miał kolejne odwiedziny, pierwsze z trzech z serii "Przygotowujemy się do adopcji" . W sobotę przeprowadza się już do siebie, a także dzisiaj i jutro wieczory spędza z nowymi Opiekunami u nas w mieszkaniu. Karmiony przysmakami, zabawiany - umie się chłopak urządzić, co?

Wczoraj przyjął Magdę, swoją przyszłą Opiekunkę, zupełnie łaskawie, dał się karmić z ręki i bawił się zabawką na wędce. W ogóle się nie bał, chodził sobie obok niej normalnie, choć głaskać się nie dawał. Jesteśmy ogromnie podekscytowani - to dla niego taka wielka szansa! Ale trochę się "cykamy": czy zacznie jeść, czy "zaskoczy" w nowym domu?

Kciuki, kciuki bardzo potrzebne! Cała kototony dobrych myśli .

[grrr...]

[pirulasińska]

Ooo, to byłoby super, gdyby Malcolm wreszcie miał swój własny dom z obsługą! Selenka zaciska pazurki za brata i dołącza się do emisji dobrych myśli.

Czekamy na wieści po przeprowadzce!

[luelka]

Śliczna Selenka - dziękujemy za zdjęcia!

Malcolm dzisiaj przeniósł się do siebie. Martwiłam się wkładaniem go do kontenerka, ale obyło sie bez jakichś strasznych scen. Na miejscu jeszcze nie jadł, ale zmieniał miejsce parę razy, czyli nie wyłączył się z życia . Podobno patrzy i obserwuje z wyrzutem. Ponieważ odwoziliśmy go na miejsce, żeby z nim pobyć trochę w nowym miejscu, więc wytłumaczyłam mu (przynajmniej się starałam ), że to już ostatni raz na długo, długo - że w tym mieszkaniu może się już przyzwyczajać, że wszystko będzie dobrze. Magda, u której zamieszkał, przed chwilą mówiła mi przez telefon, że zamknęła go w pokoju z jedzeniem (policzone chrupki + odmierzone "mokre"), wodą i kuwetką (od nas, z "Malcolma" oryginalnym żwirkiem , żeby było bardziej "znajomo") i nie będą mu tam wchodzić do rana, żeby mógł się swobodnie pokręcić. Oby zjadł coś! Jeśli nie, to będę jechała do niego rano z tabletkami "przeciw strachom", żeby pomóc mu się oswoić z sytuacją...

Jestem bardzo przejęta - to dla niego taka szansa! Cudowni ludzie, dwa przyjazne koty na miejscu, bezpiecznie, spokojnie...

Przy okazji cudnie było zobaczyć naszego dawnego podopiecznego Miętusa (rozminęli się u nas z Malcolmem ), który wyrósł na 5-kilogramowego kocura bez grama tłuszczu. Prawdziwy mięśniak z niego! Tylko melancholijne spojrzenie to samo. Jeśli by się udało z Malcolmem, to Magda będzie miała naprawdę piękną trójkę: majestatyczny Malcolm, melancholijny Miętus i nieco pyskata tricolorka Dzika (która dzika wcale nie jest). Są kciuki?

Bo ja nie mogę z przejęcia usiedzieć w miejscu

[mb]

Kciuków moc

[luelka]

Wiecie, są takie radości, które pewnie trudno zrozumieć osobom postronnym. Bo kto to widział, żeby po 23:00 odtańczać w pokoju taniec radości z powodu tego, że "jakiś Kot" (Malcolmie, wybacz) zjadł kolację (!!! - gdy to piszę, znowu buzia mi się cała śmieje ) w nowym miejscu. Żeby podśpiewywać od rana i śmiać się "bez sensu", bo skorzystał w nocy z kuwety? .

Moi drodzy, wygląda na to, że Malcolm, choć dzisiaj ciągle schowany za łóżkiem, postanowił przetrwać tę próbę i odnaleźć się w swoim nowym miejscu.

Wiwat Malcolm, wiwat Magda, która zaadoptowała Malcolma

[grrr...]

Suuupeeeerr!

[Majorka]

Brawo Malcolm!

[mb]

Malcolm, tak trzymać

[luelka]

Dzisiaj dostałam smsa, że Malcolm... pierwszy raz zamruczał w nowym domu .

[luelka]

Ale się dzieje... ale się dzieje. W tajemnicy powiem Wam, że... ktoś jest poważnie zainteresowany adopcją "bimBurych" braciszków. Jeszcze dogadujemy szczegóły, ale jesteśmy dobrej myśli . A "bimBurzy" zmęczeniu bomBurzeniem śpią sobie w najlepsze na fotelu i nic nie wiedzą o tym, jakie tu wielkie plany mamy wobec nich