Bąbel & Spółka... Smutna majówka, ukochane Ukochania...

Georg-inia pisze:czyli - brzydko mówiąc - ktoś spaprał Lalkowi operację...

Niestety... Wetka, która operowała Laleczka już nie pracuje w lecznicy (oczywiście nie za sprawą Lalka), ale słabe to pocieszenie. Lalek przyjechał w niedzielę, był operowany na cito. Pan doktor brzuszek zszył pierwszorzędnie, ale gdy wypadło oczko akurat ta Pani była na dyżurze. A szkoda, bo właściciel lecznicy jest doskonałym chirurgiem.
Teraz już wszystko musi być dobrze :roll:

o cholera

oczywiście kciuki trzymam :ok:

Eh... co się polepszy, to się po.....

Trzymam kciuki za koteńka :ok:

i za Ciebie Asiu. :1luvu:

Dobrze byłoby wiedzieć jak ta wetka się nazywa bo to że już tam nie pracuje nie znaczy że nie pracuje gdzie indziej.
Szkoda byłoby aby spierd ... sprawę innemu kotu.

za Lalusia.
Słodki jest niesamowicie :1luvu:

Kochane, Laluś już SZCZĘŚLIWIE po operacji, ale było ciężko. W oczodole było mnóstwo ropy, pomimo że Lalek był długo faszerowany antybiotykiem. Napiszę króciutko, bo targają mną emocje, a nie chcę Wam w rękaw chlipać - z każdym dniem będzie przecież lepiej :ok:

Niestety teraz Laliczek cierpi bardzo, wczoraj aż płakał z bólu i puszczał sioo pod siebie

. Ukojenia szuka u mnie, pewnie daję mu poczucie bezpieczeństwa. Kiedy wczoraj wyszedł spod łózka i usiłował wcisnąć się we mnie, prawie płakałam ze wzruszenia :oops:

Spał pod kołdrą grzejąc się przy moim przepastnym brzuszysku. Nad ranem znowu "na kaczuszkę" pod łóżkiem, rano już na mnie.
Niestety, póki co, nie je i nie pije, ale w razie czego wkroczę dziś ze strzykawką albo wet z kroplówką (dziś kontrola).
Z noska cieknie mu krew, ale uprzedzono mnie, że krew i ropa mogą wypływać z nosa jeszcze przez 2 dni. Zdziwiłam się, bo po operacji usunięcia oka takich sensacji raczej nie ma. Wyjaśniono mi, że to jest inna sytuacja - oczodół musiał być bardzo dokładnie i głęboko wyczyszczony, trzeba było wszystko starannie usunąć. Przetoka zrobiła swoje

Na szczęście Pan doktor również i teraz Laluś będzie już wracał do zdrowia!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Zdałam sobie sprawę jak bardzo kocham tego nieznośnego, słodkiego malca :1luvu:

A miało być krótko :oops:

To zdjęcia po operacji, później oczywiście nie męczyłam go ftografowaniem. Tym bardziej, że zalecono pierwszą dobę w zaciemnieniu.
A oto nasz Laluś - Pożeracz Serc Niewieścich :1luvu:

Uploaded with ImageShack.us

Uploaded with ImageShack.us
[IMG=http://img28.imageshack.us/img28/8232/dscn4483w.jpg][/IMG]

Uploaded with ImageShack.us

P.S A miało być krótko

Matko, ile ten biedak już przeszedł, mam nadzieję ze teraz już będzie dobrze, za co będę mocno trzymać kciuki.

Biedaczek

Aśka, drąż i szukaj personaliów sprawczyni czyli wetki która przyczyniła się do tego stanu.
Nie może być aby dalej uprawiała swój proceder czyli fuszerkę :evil:

Laleczku

Mizernie bardzo wczoraj wyglądał.

Lideczka ['] 2006 - 21.04.2015

biedny, kochany Maluch! ucałuj go ode mnie Asieńko!

głaski również ode mnie! :1luvu:

i całego sztabu Paczaczy :wink:

Asiu

współczuję tego rodzaju doświadczeń.
Biedny malec.

Laleńku zdrowiej :ok:

i niech już nic przykrego Cię nie spotka.

Małgocha Pe pisze:Aśka, drąż i szukaj personaliów sprawczyni czyli wetki która przyczyniła się do tego stanu.
Nie może być aby dalej uprawiała swój proceder czyli fuszerkę

dokładnie

ja naprawdę rozumiem, że czasem coś się nie uda, czasem winny wcale nie jest czynnik ludzki, ale mimo wszystko! jeśli rzeczywiście został tam fragment, który zostać nie powinien, no to jak to tak?...?

biedny Lalek, cholerka... kciuki trzymam :ok:

Kochane, dziękujemy za ciepłe słowa i magiczne kciukasy!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Za to, że jesteście z nami!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Inguś, właśnie okazało się, że nie wiadomo czy przypuszczenie o pozostawieniu spojówki trzeciej powieki podczas pierwszej operacji jest w 100% słuszne. Powiedziano mi, że w oczodole była już taka "bonanza", że po otwarciu nie sposób było nic stwierdzić, zobaczyć, tylko czyścić, czyścić, czyścić. Najważniejsze jednak żeby tym razem wszystko poszło dobrze :ok:

I że zdążyliśmy!
Poprzednio Laluś był w tak złym stanie, że przez tydzień ratowano go w szpitaliku. Zrobiono cuda, otoczono go fantastyczną opieką, chuchano, dmuchano i dlatego, po namyśle, nie chce mi się wierzyć, że ktoś coś zrobił niedbale. Może to jakiś tragiczny błąd, może zupełnie coś innego. Nie wiem.
Teraz zaklinam rzeczywistość żeby wreszcie zagoiło się w tej małej główeńce wszystko tak jak trzeba :ok:

Dziś już sytuacja mniej drastyczna, Laliczek mniej zbolały, chociaż śniadanka nie ruszył. Wczoraj miał posiłki z kroplówki, wieczorem zjadł nawet troszkę (zbawienny wpływ środka przeciwbólowego), a raczej pozwolił sobie wkładać kęsy do buzi

Dzisiaj znowu kroplówki, ale mam nadzieję, że wkrótce zacznie samodzielnie jeść - to przecież jego wielka pasja.
Nasz malec ma wystarczająco dużo sił by parać się "terrorem"- jeśli tylko się od niego oddalam płacze wniebogłosy. W nocy udało mi się na trochę wymknąć z sypialni :wink:

i dopieścić resztę Ukochań, troszkę z nimi poleżakować. Wszystkie są bardzo przejęte, przecież czują cierpienie Laleczka i mój stres

Nawet szalonej Meli pozwoliłam poudawać kota i poleżeć na mnie :roll:

Czego się nie robi z miłości :mrgreen:

A tu fotki Lalusia z dzisiejszego poranka, naprawdę dużo bardziej optymistyczne

Uploaded with ImageShack.us

Uploaded with ImageShack.us

Na drapak wszedł o własnych siłach

Ściskamy Kochane Cioteczki :1luvu:

Bąbel & Spółka... Smutna majówka, ukochane Ukochania...

Kto przegląda forum