Dean, Castiel, Sammy -Koty nie z tego świata

Nie mymla już tak natarczywie jak małe osierocone kocię. Czasami jak wejdzie na kolana to wciska mordke w pache, zgięcie łokcia lub fałde ubrania, ale tylko grzebie noskiem i się wtula.

A Dean nadal "ugniata ciasto" gdy jest w świetnym humorze. :1luvu:

justyna p pisze:(...)w jednej ręce wiadro z żarciem, w drugiej talerze..

...w trzeciej łycha, a czwarta odsuwa łebki wpychające się do miski, bo zdarzyło się nałożyć komuś jedzenie na głowę :mrgreen:

Fundacja KOT pisze:
justyna p pisze:(...)w jednej ręce wiadro z żarciem, w drugiej talerze..

...w trzeciej łycha, a czwarta odsuwa łebki wpychające się do miski, bo zdarzyło się nałożyć komuś jedzenie na głowę

I to nie raz :lol:

Ale to żaden problem, koledzy zawsze pomogą pozbyć sie żywności z głowy :ryk:

Szybciuto się chłopacy zaaklmatyzowali :1luvu:

Mar-La pisze:Widziałam też książkę JoasiS i poczułam się zainspirowana do zbierania różnych hasełek o naszych diabełkach.

Zbieraj, zbieraj :lol:

JoasiaS - cośtam zbieram, ale na razie to głównie zdjęcia.

justyna p pisze:Szybciuto się chłopacy zaaklmatyzowali

Ano, świetnie się u nas czują. Od kilku dni już pięknie dostosowali swój zegar biologiczny do naszego.

Jak gaśnie światło to jest spanie. Rano brykanie zaczyna się dopiero wtedy gdy reszta stada (my) jest na nogach.

W poniedziałek zmieniłyśmy żwirek na drewniany, bezproblemowo go przyjęli. Jeszcze nie zdążyłam założyć górnej pokrywy a Dean wskoczył do kuwety i oznaczył nowy grunt. Cas za to uwielbia rano zwisać w wc i paczeć jak wyrzucam ich skarby do kibelka. :ryk: