Czar-koty,bur-koty. Kleksika nie ma już z nami :(

życie jest niesprawiedliwe. Niby to wiem, a zawsze mnie zaskakuje

[*]
Idzi. To był pierwszy kot, który przywitał mnie w fundacji... i od razu skradł serce...
Bardzo mi przykro.

jej siostra pisze:życie jest niesprawiedliwe. Niby to wiem, a zawsze mnie zaskakuje

bardzo niesprawiedliwe.
współczuje. bardzo.

Bardzo dziękuję za wszystkie dobre słowa o Idzim. Był kotem o takim charakterze, z którym nigdy się wcześniej nie zetknęłam - przyjacielski, ufny (po 2 latach na ulicy!), radosny; wyjście do weta traktował jak przygodę i poznanie nowych osób do zarzucania łap na szyję.
Strasznie żałuję, że był z nami tylko półtora roku.
Niesamowicie jestem wdzięczna, że w ogóle był u nas.
Queen, dziękuję za całokształt.

I jest ktoś, kto chyba się cieszy, że Idzioł gdzieś zniknął, Nikt Czarkowi kota nie goni, nikt nie usiłuje chwycić go za ogon, kiedy się pieści na kolanach,nikt nie współzawodniczy w gonieniu sznurówki...

Smutno z tymi kotami

Szkoda chłopaka, młodziutki był i szkoda Was, że znowu to przeżywacie.
A tu (proszę o wybaczenie) Gilu podczas którychś z odwiedzin, siedziało mi to na kompie i zapomniałam Wam wysłać...

dzięki za zdjęcia :1luvu:

Franciszek J Klimek

„Koty św. Piotra”
16 Lipiec 2009

Święty Piotr kłopotów miał nie lada,
Kiedy do Nieba wpuszczał koty,
Bo musiał uznać, że wypada
Zbudować dla tych kotów płoty.

Znał św. Piotr zwyczaje kocie
(mimo swojego majestatu)
Że często siada kot na płocie,
By z góry się przyglądać światu.

W dodatku była też potrzeba
(wśród świętych są to fakty znane)
Odnawiać często wrota Nieba,
Bo ciągle były podrapane.

Koty drapały – by otworzył,
Lecz nie gniewała sprawa go ta:
Skoro je takie Pan Bóg stworzył,
Nie można za to winić kota.

Jakoś rozwiązać jednak trzeba
Kocie problemy w Świętym Gaju,
Bo po co szedłby kot do Nieba,
Gdyby nie czuł się tu jak w Raju?

Decyzja przyszła z samej Góry,
(bo takie w Niebie są prawidła):
Kotki, kocięta i kocury,
Dostaną w Niebie białe skrzydła.

I tak się stało. Wiemy o tym.
Tego nie widać z ziemskich dołów,
Natomiast w Niebie, rajskie koty
Trudno odróżnić od aniołów.

Wczoraj wieczór Kleks chodził po całym mieszkaniu i wydzierał się. Nie wiem, czy w końcu dotarło do niego, że Idzi gdzieś zniknął?
Czarowny rozkwita - pieści się, barankuje, ugniata, rozmawia, goni jak opętany za sznurkiem i bez sznurka. Pierwszy raz wlazł pod kołdrę, a nie leżał obok mnie.
A ja mam czarną dziurę.

Trudno powiedzieć jak koty(zwierzaki wogóle) odbierają nagłe zniknięcie jednego z nich - w pewnych sytuacjach może odczuwają ulgę, jeśli się niezbyt lubiły.
Ale w człowieku takie zniknięcie powoduje ubytek

Czarna dziura zostaje na zawsze

Ale z czasem nieco łatwiej z nią żyć...

I czarna dziura przychodzi znienacka

W piątek wracałam z uroczym kwiatkiem z baloników. Pierwsza myśl po wejściu do domu - schować przed Idzim, bo zaraz skoczy i pęknie kwiatka.
Nawet głupie burczenie w żołądku dziś skojarzyło się paw i zaczęła się rozglądać za łobuzem.
Nie mam doświadczenia krótkich pobytów [Zaskon miał 14 lat, Malina 15]. Nie chcę mieć.

Od wczoraj jest z nami NOWY. Na razie siedzi w tapczanie w tak zwanym ostatnim pokoju i z rzadka się objawia. Schroniskowy Shadow.

Nowy zalicza się do bur-kotów wersja francja-elegancja

witaj Nowy w naszym wąteczku!!! :1luvu:

Za Nowego

dobrze, że nie baba. Git Szedoł.
Morf

Czar-koty,bur-koty. Kleksika nie ma już z nami :(

Kto przegląda forum