TYMCZASY u JOPOP VI - nowy tymczasik, s. 92

oj

['] /...

[']['][']

No cóż. Zaciska się zęby i żyje dalej. Choć nieobsadzony róg łóżka zgrzyta w krajobrazie.

To trochę informacji:
W najbliższych planach jest golenie Mary i dogolenie Kobielatki, może dzięki temu uda się wreszcie obie panny definitywnie wyciągnąć z infekcji skóry. Nadzieję daje nam przykład Długowłosej, której leczenie potrwało wprawdzie ponad rok, ale teraz ma coraz ładniejsze futro. Niestety u niej są przewlekłe zmiany w płucach i nerkach, więc tak czy inaczej zostanie to kot specjalnej troski - ale przynajmniej bez krwawych placków na skórze...

Przydałoby się przerzucić ode mnie pojedynczo do kogoś kilka młodych zwierzaków, żeby dać im lepszą socjalizację. Np. taka Szylka - zdrowa, błyszcząca, śliczna. Daje się czasem głaskać czy wziąć na ręce, ale przed obcymi zwiewa. Potrzebuje nowego miejsca, by zobaczyć, że nie tylko ja i Piotr jesteśmy niegroźni, że inni ludzie też mogą być w porządku. Inaczej nikt jej nigdy nie adoptuje - gdy ktoś przychodzi, po prostu nie ma kota.
To samo Golem - gdy jesteśmy sami jest natrętnym pieszczochem, ładującym się na kolana i rozdającym buziaki. Dzwonek do drzwi - i kot siedzi na szafkach. Razem z nieco mniej śmiałym, ale przecież też bardzo przylepnym bratem, Gnomem. I Wąsikiem - to nadal kot o dwóch osobowościach, jedna z nich to tchórzliwy ukrywacz się (ujawnia się zwłaszcza przy próbie brania na ręce lub jakichkolwiek zabiegach medycznych), a druga - lizus i przytulak, notorycznie drapiący moje kolana gdy gdzieś w jego zasięgu usiądę.

Z zupełnie innych powodów chętnie oddałabym komuś Ordonkę - to notoryczny złodziej i żarłok, regularnie urządzający nam awantury gdy tylko próbujemy coś zjeść lub wypić. Samo nastawienie wody w czajniku jest pretekstem do histerii, bo może akurat robię sobie inkę i otworzę mleko... :roll:

Przylepa, pieszczocha. Kompletna pierdoła w skokach, co coraz częściej widzę. No i chrzaniona czyścioszka, która lubi mieć możliwie świeżo sprzątnięte kuwety. A ja się coraz gorzej schylam i po prostu nie nadążam...

Kolejna kotka - Sójka. Fatalnie zatkane kanaliki (po próbach przetkania, nieudanych) powodują, że nikt o nią nie pyta. A to jest naprawdę bardzo fajne zwierzę. Zaczyna też już poważnieć, nadal uwielbia zabawy, ale nie jest już takim rozbrykanym kocim dzieckiem, a po prostu fajną kocią młodą panią.

Dzikusy są mało zauważalne, w zasadzie mało mamy interakcji. Choć Isuzu czasem daje się brać nawet na ręce (a już głaskanie to bez problemu odchodzi), a i Iveco czasem zdarza mi się dotknąć (no dobra, jak śpi). Korek nauczył się jeść na szafce i jeśli jest w towarzystwie - bardzo cieszy się z pieszczot. Niestety samodzielnie jeszcze nie przychodzi, ale i tak postęp jest wielki. Cłownik to kot towarzyszący, zwłaszcza w toalecie :twisted:

Generalnie jak się przemieszczam po mieszkaniu to jest cały czas pół metra ode mnie i ciekawie zagląda we wszystkie kąty. Byleby rąk w jego stronę nie wysuwać. Jest też kocim alpinistą, parę razy napędził mi stracha gdy nieoczekiwanie przelatywał mi nad głową - bo np. zeskakiwał właśnie z drzwi czy wyciągu od kuchni.

A staruszki są kochane i mało kłopotliwe, domagają się tylko stale pieszczot. I nie da się ukryć, że je dostają - bo jak się oprzeć Powsince z krzywą głową lub Pośwince lapiącej za ręce każdego kto przechodzi?

Berta załozyła fanklub posłanek, zwykle śpi w nich albo z Hiltonem albo z Korkiem, tworząc wielkie bure klębowiska. A jeśli jest sama - ładuje się natychmiast na kolana i prosi o głaskanie. Ale głównie śpi, to wszak też mocno starsza kocia pani...

Uterus znów ma kłopoty jelitowe, to mu dośc regularnie nawraca. Ale w takich chwilach jego pasja do ściągania sobie pieluchy doprowadza i mnie do pasji...

A Mamuśka - szuka ciepła. Jesli użyjemy piecyka - jest zawsze pierwsza, by ułożyć się na kuchence i chłonąć ciepło. W pozostałych chwilach okupuje kaloryfer w sypialni

Pawie Oczko dokonał niedawno spektakularnego przemeblowania komputera i monitora, od tej pory nasze relacje nieco ochłodły. Ale oczywiście Piotra bez problemu uwodzi i uwala mu się na kolanach, utrudniając robienie czegokolwiek...

Będę wrzucać to info stopniowo na wydarzenie o poszukiwaniu DT, może ktoś się zgłosi. Taka Szylka, Gnom czy Golem to od dawna powinni być w domu, są zjawisko piękni (te oczy chłopaków!).

Sama bym coś przejęła, ale mam zakaz :/

Proszę o kciuki, idę samotnie prać Kobielatkę - panna ma obiecane na dziś golenie, a obecnie jest pokryta skorupą z różnych maści, zabiłybyśmy tym maszynkę

no i musi porządnie wyschnąć przed goleniem. ciekawe czy mi oczy wydrapie :roll:

tylko nie wyzymaj :mrgreen:

i postrachu, tylko ze 3 nowe sznyty mam

teraz sie suszymy, suszarka jest spoko:)

Ostatnio podczas prania obsrała mi TŻ, więc doceń, że z Tobą obeszła się lajtowo

Aleba pisze:Ostatnio podczas prania obsrała mi TŻ,

Z tym poczekała na golenie :twisted:

Ale poza tym to niesamowicie grzeczne i przymilne zwierzę :1luvu:

Doczytałam o Felviku ['] :cry:

Bardzo mi przykro.

Dobre Duszki właśnie przejęły ode mnie Golema i Sójkę - wreszcie te koty będą miały większą szansę na wyeksponowanie swoich zalet i adopcję :1luvu:

DZIĘKUJĘ, KOCHANI JESTEŚCIE :1luvu:

EDIT: wrzucam tu ich fotki z pierwszego postu, coby nie zniknęły w czeluściach:
21. Sójka – wyjątkowo łobuzerska koteczka, która uwielbia się bawić w podgryzanie i łapać pazurami za wszystko co się da. Aktywna, towarzyska, chętnie bawi się z innymi kotami i człowiekiem. Ma zatkane kanaliki łzowe, wymaga zakraplania oczu.

25. Golem - fajny burasek, lekko wycofany wobec obcych, choć szybko się przełamuje.

TYMCZASY u JOPOP VI - nowy tymczasik, s. 92

Kto przegląda forum