Mrusielda i Jozefina, Pusza w N. X

Mnie Ojciec przywiózł z Niemiec.
Pokoje miały trzy ściany, żeby był swobodny dostęp, było pełne umeblowanie, z tapicerowanymi meblami, zasłonami, otwieranymi oknami, drzwiami pomiedzy pomieszczeniami. Stawiało sie to na dwóch taboretach lub na stole. Lokatorów dokupiłam sobie sama, żeby byli odpowiedniej wielkości. A :idea:

nawet telewizor był i garnki do kuchni :mrgreen:

Józefino, ale czego tu się wstydzić, każdy by tak zrobił
tyle że nie każdego rodzice by się na to nabrali :mrgreen:

AYO - i co się z tym domkiem stało???????

pozytywka pisze:tyle że nie każdego rodzice by się na to nabrali

A Ty naprawdę myślisz, że moja mama się nabrała? Doskonale wiedziała, że nienawidzę przedszkola i nie raz ściemniałam, żeby nie iść.
AYO!!!

Domek po pewnym czasie ucieszył inną dziewczynkę :wink:

no cóż...
już jakiś czas nie jestem dziewczynką

raczej

nie?

teraz jesteś chłopcem?

chłopcem, to byłam za młodu; potem dziewczynką
a teraz starą babą - tak mi się coś widzi

Teraz możesz być starą doopą co najwyżej, starą babą jeszcze będziesz. Tak mnie sie widzi :mrgreen:

o, dzięki AYO :mrgreen:

Ależ proszę :mrgreen:

Napisałam wierszyk, proszę mnie pochwalić

Inka

W Londynie jest Muzeum Dzieciństwa. Trafiłam tam przypadkiem i oszalałam. Chodziłam po nim boso ale całkiem nie pamiętam dlaczego. Cały parter to wiktoriańskie domki dla lalek. Oszalałam tam, odleciałam i straciłam poczucie rzeczywistości. Domki niestety w gablotach. Na piętrze można było już dotykać tego i owego. W różnych miejscach stały skrzynki z podpisami "Toy Box 1905" albo inne lata a wewnątrz typowe dla danego czasu zabawki. Ach! A w kącie przy stole aktorzy odgrywali podwieczorek u Szalonego Kapelusznika i zwiedzające muzeum dzieci mogły się przysiadać do stołu i gawędzić przy herbacie z Alicją i innymi. Ach!

Lubię zaglądać tutaj http://alienora74.blogspot.com/