Czarodziejka Yennefer- żegnaj . Zawsze będę Cię kochała..

Dziękuję Ci Pixie za próbę pocieszenia. Nie czuję jednak, żebym zrobiła wszystko. Gdzieś popełniłam błąd, coś przeoczyłam. To pewne- przecież Jej nie ma..

Slonko_Łódź pisze:Dziękuję Ci Pixie za próbę pocieszenia. Nie czuję jednak, żebym zrobiła wszystko. Gdzieś popełniłam błąd, coś przeoczyłam. To pewne- przecież Jej nie ma..

Agata, nie zadręczaj się. Zrobiłaś bardzo dużo dla Yenny.

Wiesz Slonko_Łódź, a ja Ciebie podziwiam.
To jest nieprawdopodobne co zrobiłaś dla Yennefer, ile lat szczęśliwego życia dla niej wyrwałaś, z jakich kryzysów ją wyciągałaś.
Wiem, ze zawsze będziesz sie zastanawiała co mogłaś więcej zrobić, albo czego nie powinnaś... Ale moim zdaniem zrobiłaś dokładnie to co trzeba było.
Yennefer miała ogromne szczęście, że trafiła na Ciebie.
Też wolałam te stare wątki nerkowe- to z nich najwięcej sie nauczyłam. Obecne są dla mnie nieczytelne...

Strasznie mi przykro, współczuję ogromnie i łączę się w bólu,
dopiero dziś zobaczyłam opis w stopce

Ja wiem swoje, że kotka miała najlepszą opiekę, jaką mogła mieć, jesteś wspaniała i wielka.
I jestem wdzięczna, że mogłam skorzystać z Twojej wiedzy w doświadczeniu z chorobą koteczki.
Smutno mi bardzo, niemoc mnie przygniata

To było tak niedawno... Już za Nią tęsknię.

Edit- zmniejszyłam zdjęcie

Kochana istotka

Trzymaj sie Agatko.

Była jesień, pogoda prześliczna....

26.09.2010 dwa miesiące po zdiagnozowaniu pnn. Yennefer w ulubionym miejscu na werandzie wiejskiego domku łapie każdy promyk słońca...

Edit: zmniejszyłam zdjęcie

Obwiniasz się tak jak ja po śmierci Bondzia.
Że może gdybym znalazła ten cholerny furosemid w zastrzyku to by sie udalo.
Ale pamiętam jak wet pół roku wcześniej walczył pierwszy raz o życie Bondzia podając wszystko dozylnie.
W tamtym dniu nie zauważyłam, że Bondzio się schował. Wyszedł jak juz było za późno, w nocy.
Ale miałam jeszcze nadzieję, że do rana dotrwamy:((

Więc nie wiń się, że cos poszło nie tak. Teraz to wiemy, że może byłoby inaczej gdyby wybrać inna drogę.

Piękne te zdjęcia.
Ja jeszcze nie potrafię zajrzeć do Bondzia, choć to już ponad 3 miesiące minęly.

Każda z nas obwinia się, że czegoś nie dopilnowała

Ja od śmierci Felixa cały czas obwiniam się, że nie zauważyłam tych nerek, że może jakbym od razu dała epo, chociaż wyniki morfologi miał dobre to udałoby się i te nerki by ruszyły, że inne koty wychodziły z ostrych nerek, że może trza było go bardziej płukać itp.

Slonko dostałyście dodatkowo dwa i pół roku wspólnego życia, co przy tej chorobie jest bardzo dobrym wynikiem, a dostałyście go dlatego, że Ty zrobiłaś wszystko co można było, żeby przez tyle czasu przechytrzyć los :kotek:

Macie rację ... Obwiniamy się nie wiedząc tak naprawdę czy słusznie... Dwóch wetów i wszyscy mający doświadczenie z pnn twierdzą, że antybiotyk nie miał znaczenia, że forsowane przez 2,5 oku nerki po prostu już przestały dawać radę... Nie wiadomo ile Yennefer tak naprawdę miała lat- u mnie była 7 lat, a wprowadziła się dorosła oceniana na 5-7... To mógł być też wiek...

Ale chyba łatwiej mi myśleć, że coś zrobiłam nie tak, niż pogodzić się z tym, że tak miało być i nic nie mogłam zrobić...

Dla mnie terapią jest oglądanie jej zdjęć- ma ich tysiące- byłam w Niej szaleńczo zakochana i robiłam jej zdjęcia niemal każdego dnia... Patrzę na pysio- dla mnie najpiękniejsze na świecie, na brzuch- całowany każdego dnia, mięciutkie puszyste futerko, do którego tak miło było się przytulać- szczególnie jak się nagrzało na słoneczku... i jest trochę tak jakby tu była...

Edit: wielkość zdjęcia

[']

Poznałam Yennę, miałam ten zaszczyt. Cudowna kotka. Bardzo mi przykro

Nerkowiec nie musi być chudy....

03.05.2012r.

Piękna DUUUŻA dziewczynka z niej była

Czarodziejka Yennefer- żegnaj . Zawsze będę Cię kochała..

Kto przegląda forum