"I tak człowiek trafił na kota..."

Ufff, ufff dzięki bogowie

Jeju, jak ja się cieszę,że Maru już przestał być zestrachany ....

No to ja już odpinam banerek ....

...spali pół roku pod folią malarską...

Ale że co? Obsikiwał ich? :ryk:

Moje są debeściaki. Już gdzieś przeczytałem tu o sobie "...ty to wyjmujesz najlepsze koty...", i chyba racja - wszystkie mają wspaniałe charaktery. Albert - żywiołowy i serdeczny, Odik - koci wzór spokoju i cierpliwości i Maru niczym potężny łagodny zapaśnik, który świadom swojej siły nigdy jej nie używa. Razem kot ideał. Po prostu NADKOT

...Ufff, ufff dzięki bogowie...

Bogom? Boogom?? A Avian i Villenovi to coo? :wink:

Villentretenmerth pisze:Maru niczym potężny łagodny zapaśnik

No właśnie - jak Maru wielkościowo wypada w porównaniu z Albertem i Odikiem?
Bo przy moich mutantach raczej był średniej wielkosci, masywny, krępy, ale raczej z tych mniejszych

Ciekawe, kiedy w ruch pójdzie ulubiona zabawka Maru i czy wciągnie kolegów w odbijanego

Villenie, jak twoje kocury dzielą się michami? Ja właśnie zamknęłam Ofelię w sypialni i wypuściłam Carmen. Małą Czarna chwilę pohasała za swoją ukochaną niebieską sznurówką, po czym znalazła miseczkę ze śmietanką Ofelii i ją wychłeptała :twisted:

. Ofelia nie będzie zachwycona :twisted:

Maru jest znacznie większy od Alberta. Można by porównywać go z Odikiem ale Odik jest lekkiej budowy i ma długie łapki - taki w typie "sprintera". Maru dorównuje mu wzrostem, lecz jest znacznie masywniejszy. Jest zdecydowanie najcięższy.
W zabawkę już łapkę włożył na chwilę ale akurat pojawił się Albercik i poszli zwiedzać drugi pokój. Albert z pewnością będzie się nią bawił ale na Odika nie ma co liczyć - nie interesują go zabawki.

Miski z jedzeniem mają własne, wodę razem. Jeść daję jednocześnie i jak czegoś nie dojedzą to później już jest komuna. Kto przyjdzie to wyjada - obojętnie czyją. Chrupki przważnie stoją dłużej. Albert trochę wybrzydza nad miską, więc zwykle to Odik sprząta na raty do czysta.

Villentretenmerth pisze:Miski z jedzeniem mają własne, wodę razem. Jeść daję jednocześnie i jak czegoś nie dojedzą to później już jest komuna. Kto przyjdzie to wyjada - obojętnie czyją.

Jak znam jeszcze stare ekhm ... romskie przysłowie :mrgreen:

"Kto rano wstaje... ten jest najładniej ubrany" :ok:

Cieszę się , że wam tak szybko poszło... u mnie już ponad miesiąc i dopiero zaczęło być fajnie.
Choć dramatów nie było ani krwawej rzeźni - żeby być obiektywnym.
No ale w wypadku Maru... jestem pod wrażeniem, ekspresowy foch - żeby tradycji stało się zadość i teraz sielanka.
Fiu, fiu :mrgreen:

Super, super i jeszcze raz super :ok:

No to masz Villenie trzech Muszkieterów

Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego :mrgreen:

Tak się cieszę że tak dobrze poszło z Maru :1luvu:

No brak mi słów poprostu

Gratulacje. Ty jednak jesteś zaczarowany.

Monika_Krk pisze:a'propos teraz już możesz zmienić herb ... na Trzy Koty ...

Mam nadzieję, że się nie obrazisz, ale tak mi się skojarzyło ze słowami Jarpena: Trzy lwy w tarczy, dwa srają, jeden warczy

RUDY MIŚ [*]1.08.2019 MAŁA[*] 11.04.2020

- Witamy 3+1

Maru noc spędził jeszcze oddzielnie - wolałem nie zostawiać kotów bez dozoru razem na tak długo. To jednak jest dopiero drugi dzień od zapoznania. W nocy buszował, kuwetkował, opróżnił do czysta miski, pomrukiwał, pomiaukiwał, wypróbował fotel,wyglądał oknem... Ogólnie oglądał pokój. Rano, gdy wychodziłem szurnął burą błyskawicą przez drzwi i rozejrzał się skonsternowany... Gdzie działki? Gdzie altana?! Nadbiegł Albert z powitalnym "Ammrrrr"... Maru zignorował smarka i zawrócił pod łóżko. Dostał miskę jak pozostałe i teraz drzemie. Od czasu do czasu podjada. Wieczorem będzie żwawszy, to zapoznam go z Odikiem.

...No to masz Villenie trzech Muszkieterów...

A i owszem, coś w tym jest, :wink:

nawet charakterologicznie i wizualnie to pasuje: najmłodszy, rozbrykany, szczery, serdeczny Albert - d'Artagnan, elegancki, szarmancki, uczuciowy, uwodzący spojrzeniem Odi - Aramis i od soboty mamy tu spokojnego, potężnego, łagodnego (choć jakby co to szpadę ma) sybarytę Maru - Portosa... Wypisz wymaluj - Dumas.

Irlandzka Myszko - oczywiście, że się nie obraziłem - ten warczący to chyba właśnie Maru. :mrgreen:

Mało fotek jakby jest muszkieterów! :mrgreen:

Jak muszkieterowie - to brakuje jeszcze Atosa :wink:

Miziwaki dla kocurowatych, niech Maru szybko się zaprzyjaźnia z kumplami, zobaczy że życie w tym domu jest piękne!
U mnie obie koty zaczynają drapać w kratkę wentylacyjną. Mała częściej, ale i Ofelii się zdarza. Ciekawe tylko, czy Mała nie wpadnie na pomysł odblokowania kocich drzwiczek - bo może być jazda!

super ze tak dobrze poszło :1luvu:

i kotom i Tobie :-D

Villentretenmerth pisze: ... A i owszem, coś w tym jest, nawet charakterologicznie i wizualnie to pasuje: najmłodszy, rozbrykany, szczery, serdeczny Albert - d'Artagnan, elegancki, szarmancki, uczuciowy, uwodzący spojrzeniem Odi - Aramis i od soboty mamy tu spokojnego, potężnego, łagodnego (choć jakby co to szpadę ma) sybarytę Maru - Portosa... Wypisz wymaluj - Dumas.

Hallo, hallo - a Atos gdzie?
Albo pozmieniasz koty (bo trzej muszkieterowie to Atos, Portos i Aramis) albo musisz jeszcze jedego kota przyjąć żeby było zgodnie z Dumasem :mrgreen:

"I tak człowiek trafił na kota..."

Kto przegląda forum