Zespół eozynofilowy kotów (ZEK) składa się z trzech niezupełnie podobnych do siebie jednostek chorobowych. Pomimo nazwy, wśród wielu objawów tej grupy chorób nie zawsze napotka się eozynofile lub granulocyty. Choroby te najtrafniej określane są jako reakcje zapalne skory, a zatem mogą one być związane lub powodowane przez procesy chorobowe, które wywołują zapalenie, a w szczególności przez nadwrażliwość.
Tak więc, o ile zespół eozynofilowy klinicznie potraktowany jest ogólnie jako idiopatyczny, lekarz powinien próbować szukać chorób podstawowych. Z drugiej strony, w rozpoznaniu różnicowym należy uwzględnić także inne choroby, takie jak nowotwory i infekcje, które mogą przypominać trzy postacie ziarniniaka eozynofilowego, a zarazem opóźniać odpowiednie leczenie.
Niebolesne, źle gojące się owrzodzenie warg (wrzód eozynofilowy, wrzód drążący) jest zwykle spotykane na górnej wardze kotów, aczkolwiek może występować w różnych miejscach ciała. Rozpoznanie opiera się na wyglądzie zmian klinicznych i histopatologicznych, które zazwyczaj ujawniają rozrostowe powierzchowne okołonaczyniowe zapalenie skóry, z naciekiem neutrofilów, komórek jednojądrzastych i zwłóknieniem. Eozynofilia we krwi i w tkankach należy do rzadkości. Do głównych chorób podstawowych związanych z wrzodem eozynofilowym należą: alergia pokarmowa i atopia; jeśli udaje się powstrzymać rozwój alergii, będącej choroba podstawową, wówczas zmiany na wargach cofają się.
W rozpoznaniu różnicowym miejsce pierwszoplanowe zajmuje rak komórek płaskich nabłonka, choć należy zauważyć, że wrzód eozynofilowy najpierw pojawia się na górnej wardze, a jedynie przypadkowo rozszerza się następnie na brzuszne części płaszczyzny nosa. Dla kontrastu, rak komórek płaskich nabłonka zwykle powstaje w okolicy płaszczyzny nosa, a następnie rozprzestrzenia się, by ostatecznie zająć obszar górnej wargi.
Tarczka eozynofilowa zwykle pojawia się na brzuchu lub po wewnętrznej stronie ud. Typowy obraz zmian przedstawia wyniosłe tarczki rumieniowe w barwach: od pomarańczowej do żółtej. Rozpoznanie różnicowe powinno uwzględniać zarówno choroby ziarniniakowe, jak też proces nowotworowy. Biopsja wykazuje rozrostowe, powierzchowne i głębokie okołonaczyniowe zapalenie skóry z eozynofilią oraz niekiedy naciekowe kwasochłonne zapalenie skóry. W naskórku mogą być widoczne mikroskopijne kwasochłonne pęcherzyki i ropnie.
Tarczki eozynofilowe towarzyszą następującym chorobom podstawowym: alergii pokarmowej, APZS, atopii. W rozpoznaniu różnicowym należy umieścić przede wszystkim: zakażenie prątkami i nowotwory skóry. Podobne objawy mogą wywoływać także różne guzy.
Koci ziarniniak eozynofilowy ma tendencję do pojawiania się w jamie ustnej lub też w postaci ziarniniaka liniowego na tylnych kończynach. Ta postać choroby wiąże się z ukąszeniem komarów i występuje w formie guzków, wrzodziejących lub nie, w okolicy twarzowej, na uszach i łapach. Taki stan obserwowano w obrębie podbródków kotów (koci obrzęk podbródka) oraz na poduszeczkach łap.
reszta informacji pod adresem:
http://hortus.ar.lublin.pl/users/pomorski/Swhite.htm