wspólne życie - OPOWIEŚĆ NOWOROCZNA

[ruda32]

Bożena ma rację
Agn to dla mnie najlepsze wyjście

[BOZENAZWISNIEWA]

Lidka ,co Ty wypisujesz,pisałaś,że Twój kot odszedł na FIP,a Fiv to zupełnie co innego.Chcesz ubic własne koty,to po co je ratujesz,tyle w temacie i mam nadzieje,że powinnaś wziac sobie do serca co mówię,bo nie robie tego,zeby Ci dowalić,ale zebys zrozumiała,że nie da się kazdego uratowac i ,że nie powinno się tego robic kosztem własnych kotów...Niedawno miałaś 12-teraz juz 20-cia,wiosna bedzie więcej.Jak zamierzasz dalej tak robić-tego nie jestem w stanie zrozumieć Namutujesz wirusów w domu i będziesz narazała kazego nowego tymczasa...


i juz sobie "odpuszczam"

[kamari]

Dzisiaj mi przesadziło, dopiero co wróciłam z roboty Jutro pierdziu, wezmę i się spóźnię.

[emkamara]

Dzisiaj mi przesadziło, dopiero co wróciłam z roboty Jutro pierdziu, wezmę i się spóźnię.

Jesteś pewna, że w budżetówce robisz?

[kamari]

Dzisiaj mi przesadziło, dopiero co wróciłam z roboty Jutro pierdziu, wezmę i się spóźnię.

Jesteś pewna, że w budżetówce robisz?

Właśnie się zastanawiam, czy w budżetówce się zasuwa po 14 godzin
Jak dyrektorom pasuje praca po nocach, to ja też jestem za, jeżeli będę mogła NIE zaczynac pracy o ósmej. Muszę jakoś delikatnie o tym porozmawiać. Nawet nie mam kiedy kota przewinąć

A jeszcze mi dzisiaj przydzielili najtrudniejszą działkę. W sumie to powinnam się ucieszyć. Jeszcze się nie cieszę

[taizu]

Ja kiedys pisałam - w budżetówce też się czasem pracuje dłuuugo i duuużo

[kamari]

Ja kiedys pisałam - w budżetówce też się czasem pracuje dłuuugo i duuużo

Nie chciałabym wyjść na pazerną, ale za te dodatkowe godziny mi nie płacą A szkoda
Nie narzekam, tylko jestem zmęczona, a Felunię trzeba ćwiczyć, koty oporządzić. Dobrze, że mężulo dla dobra sprawy nauczył się odżywiać samodzielnie.
Właśnie sobie stoimy i piszemy Znaczy Felusia stoi, ja piszę. A Coco śpiewa. Jakżesz ona cudnie śpiewa, zaraz nas eksmitują

[Lidka]

Jak pracowałam to tez tak miałam.
Chyba troche nie warto, ale nie chcę Cie zniechecać.

A jak tam rehabilitacja? Sa jakies widoczne efekty?

[kamari]

Jak pracowałam to tez tak miałam.
Chyba troche nie warto, ale nie chcę Cie zniechecać.

A jak tam rehabilitacja? Sa jakies widoczne efekty?

A co mnie zniechęcać, dają pensję, to zasuwam.

Próbuję Felę rehabilitować w kąpieli, ale nie najlepiej nam idzie, ona się panicznie boi kąpieli. Natomiast ładnie nam idzie wspólne stanie i łażenie, kiedy ją asekuruję - stawiam na nogi, tylko delikatnie podtrzymuję z boczku, żeby się nie przewróciła i trzymam za ogonek do góry. Sama się nie próbuje podnosić, no ale to mam nadzieję kwestia czasu, bo jak ją postawię, to mruczy zadowolona.
Zastanawiam się nad zrobieniem w domu magnesów.

[kamari]

Jesienno - zimowy czas jest dla nas szczególny. W listopadzie Joluka przywiozła Amelię, w mikołajki dostaliśmy piękny prezent od życia - Piniusia, w Wigilię nastał nasz pierworodny Kitłaś, początek roku to Ominia i Niusia.

Mój komputer niestety zastrajkował z przesyłaniem zdjęć, więc pozostają tylko wspominkowe opowieści.

O Kitłasiu będzie w Wigilię. Ale chcę wspomnieć Piniusia. Pojechaliśmy ze Ślepciem do weta. W Mikołajki. Wet w rozpaczy, bo dzieci znalazły w śmietniku maluszka, z ledwo otwartymi ślepkami. Jak nikt nie weźmie, to uśpią. Ślepuniek popatrzył i mówi "bierzemy". Tośmy wzięli.
Piniuś pochodziło od PIBIP, malutek wydawał takie dźwięki kiedy się przemieszczał.
Po półtora roku Piniuś zaczął chorować. W końcu okazało się, że na stwardnienie rozsiane. Odszedł po ponad dwóch latach leczenia, trzy lata temu. Ale ciągle jest z nami i jest dla nas bardzo ważny.

Piniuś nauczył mnie obchodzić się z malutkimi istotkami. Był karmiony butlą, bo był w wieku ssania cycka. Dowiedziałam się wtedy, że taki kurdupel jest najszczęśliwszy "pobierając" z butli leżąc na pleckach i trzymając SAMODZIELNIE butlę wszystkimi czterema łapeńkami. Jaki to był pocieszny widok. Butla była większa od Pinia.
Piniuś całe swoje życie był pod opieką Ślepcia. To był pierwszy wychowanek Ślepuńcia. Chłopcy byli nierozłączni.
Piniek był pierwszym kotem, który mi odszedł. Odszedł leżąc u mnie na kolanach i mrucząc.
Piniuś mimo czterech latek był malutki, cały czas myślę o nim jako o maluchu.
Jestem wdzięczna za to, że mogłam go poznać.

[Megana]

I smutne i pocieszające.
Jak życie...

[Iwonami]

Miałam ukochanego psa, w zasadzie miał na imię Gapcio, ale wołałam na niego Pinio. Uratowany spod łopaty grabarza. Był z nami tylko trzy lata

[kamari]

To prawda. Ale cieszę się, że mogłam poznać Pinia. 4 lata, to wiele wspólnie spędzonych dni. Piniuś nie cierpiał, nic go nie bolało. Był uśmiechnięty, przytulany i kochany.

[lidka02]

Miałam ukochanego psa, w zasadzie miał na imię Gapcio, ale wołałam na niego Pinio. Uratowany spod łopaty grabarza. Był z nami tylko trzy lata

Aż trzy lata nie każdemu psu jest to dane .....Niektóre są gdzieś u jakiegoś bambra latami na krótkim łańcuchu i przy beczce , kto by chciał tak żyć .;(

[puszatek]

do mnie 2 lata temu trafił Kropek z ogłoszenia na Gumtree...Podaruj mu gwiazdkę
do końca życia nie zapomnę tych słów i tego ogłoszenia
dwa tygodnie później po prawie 2 latach walki odeszła moja Pusia, miała 11 lat