Nadbużańskie koty - do zamknięcia

[saintpaulia]

Wspaniała akcja, jestem pod wrażeniem!

[ewar]

TTV powinna zrobić program o Marcie.Piszę poważnie.

[marta-po]

Sytuacja z oswajaniem trzech łaciatków robi się dynamiczna. Dwa chore siedzą razem w dużej klatce. Trzeci, który też odrobinę kicha siedzi niedaleko w mniejszej klatce. I ten trzeci, najbardziej oswojony, dziś już barankuje i łasi się. Zaprosiłam go na zewnątrz klatki. Wtedy pozostała dwójka zaczęła się z wielkim zainteresowaniem nam przyglądać. Reakcja ich kolegi, którego zauważalnie lubią, spowodowała, że dali mi się dotknąć, a jeden, najmłodszy nawet grzbiecik zaczął robić . . .

Jeszcze kilka zdjęć stada

[saintpaulia]

Wśród zdjęć pęta się taki maleńki czarnulek, ile on może mieć?

[marta-po]

Nie wiem, trzy, cztery miesiące maksymalnie. Kilka kotów jest w podobnym wieku. Tą koteczkę odłowiła kilka dni temu moja koleżanka i tymczasuje małą u siebie:

[Iwlajn]

Ale akcja!! Super, że się nie poddałyście i poszłyście do sołtysa, może teraz dadzą kotom spokój. Czyli żyją wszystkie, stado w komplecie?

[marta-po]

Raczej nie było ingerencji człowieka w ilość kotów w tym stadku

A to moje chorowitki:





Ten na pierwszym planie ma chore oczko. Ten drugi, z tyłu, mocno charczy i pokasłuje. Leżą porozciągane bo pod polarem mają gorący termofor.

Ich pysie



A to trzeci łaciatek. Kocurek. Chyba też lekko zainfekowany, czasem, sporadycznie zdaża mu się kichnąć.



ząbki raczej ma zdrowe . . .

[ewar]

Pokazałam wątek kilku znajomym.Byli pod wrażeniem.Marta, ja tylko mogę , abyś dała radę.
A kotki są cudne Marmurek i burasiątko

[Iwlajn]

ząbki raczej ma zdrowe . . .

Ale uśmiech To ten, który tak lubi głaskanie?
Marta, naprawdę jesteś niesamowita.

[marta-po]

Tak, on bardzo lubi głaskanie. Trzeba będzie go wyadoptować, ale pewnie szybko nie pójdzie bo uroda, co tu dużo mówić, dość pospolita. Barankuje, łasi się, daje brzuszek do głaskania. Najmłodszy z trzech łaciatków też szybko postępy robi. Ten z chorym oczkiem. Dziś już też mocno mruczy gdy jest głaskany, grzbiecik robi. Ale to dzięki temu, że obserwuje tego starszego kocurka, który jest na maksa wyluzowany.
Największą rezerwę zachowuje ten najbardziej chory. Czasem go w przelocie musnę ręką, ale nie chce go denerwować, bo wtedy głośniej tak charcząco oddycha. Jednak będę musiał jakimś cudem przejść z nim na antybiotyk w iniekcji, bo unidox mu nie pomaga. Ale to jutro. Dlatego czasem go dotykam, żeby oswoić z moją ręką.

Jadę zaraz na działki, na karmienie. Zawsze się boję co tam zastanę, czy nikt tam niczego u kotów nie zniszczył. Muszę przejść na tryb oszczędnościowy, bo przy 11 psach, 11 kotach w domu i stadzie działkowych, to musiałabym chyba w totka wygrać, żeby wyrobić. Dziś zmieszam kaszę manną z puszkami. Już stygnie ugotowana. No i oczywiście suchej karmy dosypię do karmika. I wodę naleję.

[marta-po]

Pokazałam wątek kilku znajomym.Byli pod wrażeniem.Marta, ja tylko mogę , abyś dała radę.
A kotki są cudne Marmurek i burasiątko

Marmurek jest niespotykany, ale z tych bardziej płochliwych. Sądzę, że długo nie trzeba by go przekonywać do zalet socjalizowania, gdyby znalazł się w ciepłym domu.

[saintpaulia]

Marto koniecznie postaraj się o wsparcie w dożywianiu. Przecież działasz już na skalę nie jednej fundacji, czy schroniska - mam na myśli dobre miejsce, oczywiście.
Kocurek wcale nie jest taki pospolity. Uśmiech młodego Belmondo ma.

[marta-po]

Byłam u kotów. Dziś przy mnie było 10. Zawiozłam dużo jedzenia, ale nie rzuciły się łapczywie, bo wciąż mają suchą w dozowniku. A tam mieści się kilka ładnych kilogramów. Kucnęłam tam u nich i trochę z nimi pobyłam. Słyszałam tylko jak ludzie mijają szopkę spiesząc do kościoła . . .
Niestety zauważyłam, że więcej kotów zaczęło pokasływać, niektóre mają nie ładne oczy. Podam unidox, ale muszę tego dużo kupić. Zapytam wetów, co ewentualnie można jeszcze podać, żeby je wzmocnić. Teraz koty mają jedzenia tak dużo, że nie przejadają. Jednak przez kilka miesięcy cierpiały głód. Ich opiekunka poszła do szpitala, ta kobieta z zakładu, a my na ten teren miałyśmy wstęp utrudniony. Koty są zaniedbane, wycieńczone, dlatego chorują, mimo, że pogoda nie jest jeszcze najgorsza.

Gdy tak siedziałam u nich, minął mnie czarny maluszek. Zobaczyłam że ma takie chudziutkie tylne łapki i ogonek. Biegunka. No dobra, trzeba złapać na leczenie. Poszłam do samochodu po podbierak. Mały jednak powziął pewne podejrzenia, gdyż zaczął mi się bacznie przyglądać. Zrobiłam kilka prób, podchodziłam na odległość rączki podbieraka, udając, że zupełnie się nim nie interesuję. Jednak był czujny. W końcu usiadł sobie i nagle jego uwagę odwrócił inny kot. Spojrzał w bok, a ja wtedy delikatnie, bezszelestnie nakryłam go siatką. Przez chwilę był zdezorientowany, ale zaraz spostrzegł, że coś jest nie tak, a więc pora wiać. Miałam grube rękawice. Wzięłam to małe, chudziutkie, ale jakże dzielnie walczące ciałko w ręce, tak, żeby go zaklinować i uniemożliwić ucieczkę. Zaniosłam do samochodu i już tam przełożyłam do klatki. Wszystko odbyło się bez miauknięcia, prawie niezauważalnie dla innych kotów.

niestety, tak wygląda dach szopki

jemy sobie, ale chyba nie damy rady wszystkiego . . .

buda dla kotów w szopce

styropianowa budka dla kotów

wciąż nie ubywa z michy . . .

pingwinek w środku, też ma zapłakane oczka

tego złapałam dziś

zawołajcie chłopaków, jest wyżerka . . .

[saintpaulia]

Dach szopki nie napawa optymizmem. Czy on nie polegnie pod śniegiem - jeśli zimą spadnie?
Biedne te kotki. Nie dość, że nie pozwalano ich karmić, to i stresu zapwniono co nie miara.
Martuś, jesteś niesamowita. Ale czy Ty przypadkiem nie powinnaś sama troszkę odpocząć?

[marta-po]

Wzięłam sobie teraz zaległy urlop i dopiero w sobotę idę do pracy. Czułam się już mocno przeciążona i potrzebowałam kilka wolnych dni.