Fibi bez nóżek ['] ...nie tak miało być...

[Del]

Po cichutku podczytywałam wątek, a tu ....
Brykaj szczęśliwy Fibi [*] teraz możesz biegać na swych nóżkach

[włóczka]

Fibi [*]
Przytulam, dilah....

[boniantos]

dopiero doczytałam

[golla]

Szkoda go a tak o niego walczyliście, nawet ten wózeczek.

[asia-lodz]

Może być tak, że Fibiś uniknął większych cierpień

[maueczarne]

Straszna wiadomość. Tak mi przykro Trzymajcie się.

Wiem, że jest Wam ciężko, bardzo ciężko, ale pamiętajcie, że byliście najlepszym co mogło Fibiego w życiu spotkać.

[osiek39]

['] [']

[magicmada]

Przykro mi...

[key_west]

Podczytywałam sobie wątek i wszystkiego bym się spodziewała ale nie tego...
Trudno się pogodzić z taką stratą

[MAXYMA]

Kibicowałam Fibiemu!
Brykaj szczęśliwy.Przytuli Cię tam moja Gigi.Ją też zabrała ta choroba

[szopkaaa]

Trzymałam kciuki za Fibiego, strasznie mi smutno... Kotek, który dał radę przetrwać w trudnych warunkach ze swoim kalectwem, musiał się poddać innej chorobie.

Przynajmniej zdążył otrzymać dużo ciepła i troski. Ta myśl jest pocieszająca.

[dilah]

Wiele osób trzymało kciuki za Fibi, ale on miał inne plany, przyszedł na zbyt krótko... pokochał nas a my jego i niespodziewanie zmienił wszystkie plany tak króciutko, ale był szczęśliwy, nie był niczyj, nie był anonimowy i do końca nie był sam...teraz gdzieś bryka i mam nadzieję, że o nas pamięta, bo my o nim będziemy pamiętac zawsze...

[gosiaa]

Kasiu, podobnie napisałam u Tosi, to było ponad trzy lata temu, a cały czas pamiętam jak by to było wczoraj...

[...]
Siedzę i tłumaczę sobie, że widocznie Mała musiała biec dalej, że miała coś ważnego do załatwienia, że przyjechała do nas tylko na chwilę, żebyśmy Ją pokochali, żebyśmy Ją Wam przedstawili, żeby został po Niej jakiś ślad po tej stronie tęczowego mostu. Została ogromna pustka…
Biegaj szczęśliwie po zielonych łąkach Kochanie. Spotkasz tam wielu współtowarzyszy, którzy już wcześniej musieli pobiec, bo mieli coś ważnego do załatwienia…

[WeraW]

Czytałam i trzymalam kciuki. Dziękuję, że Fibi był kochany.

[dilah]

Gosiu, inaczej nie umiem tego sobie wytłumaczyć.
Artur ciągle powtarzał "Kto weźmie kalekiego kota i do tego z wózkiem, no kto?" i nie mówił tego z pretensją tylko z taką jakby ulgą, że Fibi będzie nasz, decyzję było ciężko podjąć, tak oficjalnie, ale ona gdzieś była niewymówiona w środku. Bez słowa skargi jeździł z małym co drugi dzień na zastrzyki jak zrobiły się ranki, nosił go i układał na całej podłodze wszystkie poduchy jakie tylko były w domu. Przecież nigdy nie powstało ogłoszenie adopcyjne Fibi, przecież wiadomo było, że jeśli powstanie wózek, to będzie trzeba go cały czas dostosowywać do rośnięcia Fibi a głównym konstruktorem stał się Wiesiek, TŻ Georg-inii. Obojgu jestem wdzięczna za ogromne zaangażowanie i mimo braku czasu, problemów z własnym stadem tymczasów znaleźli czas, by pomóc Fibi.
Nie tak mało być... myślałam, że Fibi będzie nasz, najłagodniejsza i najdelikatniejsza kocia istotka...bardzo go tu brak, schowałam wszystkie jego kocyki, ulubione zabawki i miseczki, bo są jego i tylko jego...