Filozof i reszta futer, wątek ku pokrzepieniu. Zazwyczaj.

Ależ kocham, kocham!

I w ogóle go nie słychać - choć w sumie zastanawiamy się, czy to dobrze, czy źle.
Poprzedni leżąc kołami do góry obok garażu, zapewne będzie ozdabiał podwórko następne trzy lata.

Megana pisze:Allle, allle!!!!!!!!!!!
UWAGA, UWAGA!!!!!!
MAMY NOWY HYDROFOR!!!!!

Ohydna w swej brzydocie rzecz, ale jak cieszy.

Ufff... jak dobrze, bo aż mi się gęsia skórka robiła, gdy czytałam o tych biegach wprost spod prysznica do waserwagi :roll:

Gratulacje, niech ustrojstwo służy długie lata! :lol:

Megana pisze:MAMY NOWY HYDROFOR!!!!!

Ohydna w swej brzydocie rzecz, ale jak cieszy.

Pożyteczna rzecz

GRATULACJE :piwa:

"Mała" rzecz a cieszy :mrgreen:

Niech działa długo i cicho :ok:

Jestem strasznie zmęczona.
A na dodatek...
Ludzie, dlaczego takie rzeczy się zdarzają??
viewtopic.php?f=1&t=148336

Megana pisze:Jestem strasznie zmęczona.
A na dodatek...
Ludzie, dlaczego takie rzeczy się zdarzają??
viewtopic.php?f=1&t=148336

Też czytałam i też nie rozumiem ....

Tyle kanalii chodzi po tym padole, a Ten na górze musi właśnie takie osoby zabierać do siebie ?
Serce się kraje ...... pomogłabym, ale już nie dam rady .....

To jest jeden z koszmarów współczesnej Polski.

Nie żyjemy - moim zdaniem niestety - w państwie opiekuńczym, więc w zasadzie wszyscy chorzy i starzy są zostawiani sami sobie ze swoimi problemami.
Tygrysek mimo wielokrotnie podejmowanych w jego życiu prób nie daje się nawet dokocić, a o dopsieniu w ogóle nie ma mowy.
Efekt rodzinno-organizacyjny jest taki, że moja siostra ze swoim psiakiem zamiast mieszkać z nami - wynajmuje kawalerkę. Bo żadna z nas ze swojego towarzysza przecież nie zrezygnuje. Tygrysek jest stary i w dość kiepskiej kondycji, zestresowany leczeniem, więc nawet myśleć nie mam co o przyjęciu któregoś ze staruszków Pani Barbary (Ramzes mnie ujął chyba najbardziej). Mój tata ma zaawansowany nowotwór, więc tym bardziej mnie serce ściska ...
Nie mam pomysłu na to, jak wspomóc, ale dobrze, że jeszcze trochę czasu jest.

Moim zdaniem nie ma czasu.
Do kwietnia to kilka miesięcy. A choroba może tę panią połozyć do szpitala pewnie w każdej chwili.
Szkoda tylko, że to nie jest jedyna taka sytuacja, że jest takich całe mnóstwo

Tak, masz rację, nie ma czasu - ze względu na stan zdrowia Pani, bo nagły problem może się zrodzić na już każdego dnia. Do kwietnia też niedaleko, ale pisząc "trochę czasu" miałam na myśli to, że datą graniczną jest kwiecień a nie np. za 3 dni. I licząc na jako-taki stan zdrowia Pani (bez dramatycznego pogorszenia) można szukać domków dla futerek. Tylko w tym kontekście... Nieprecyzyjnie się wyraziłam. Przepraszam.

Nie, no...

Nie odniosłam tego do Ciebie personalnie, nie. Tylko do sytuacji... Bo tak czasem jest, że coś odkladamy, że potem, że pomyślę.... bo to jakiś czas jeszcze, a potem nas zaskakuje, że to coś następnego dnia .. :roll:

Hihi ... Tośmy się dogadały.

Nie wzięłam Twojego wpisu do siebie personalnie, ale i tak wolałam wytłumaczyć.
I już więcej nie off-topuję.

wciągnęłam się w KULISY SREBRNEGO EKRANU :mrgreen:

Meg, masz bardzo ułożone i jakby tresowane, wszystkie na raz "ziew" :mrgreen:

ciaptanie pazurkami o posadzkę, jakby mi takie znane :wink:

następny film proszę z Filozofem w roli głównej, bo nieładnie został pominięty

Apsa pisze:A samopoczucie?

No takie krzywe i trochę niewyraźne...

dla mnie wygląda całkiem dziarsko

nawet tak zalotnie, bym powiedziała :wink:

a czy to przekrzywianie główki nie jest spowodowane tym, że Gabunia na jedno oczko nie widzi?
Kaj też miał (zwał jak zwał) udar, po którym poraziło Mu jedną stronę ciał (łapy i na oko nie widział). Całe szczęście wszystko się cofnęło...

Całuski dla Gabuni!

Filozof i reszta futer, wątek ku pokrzepieniu. Zazwyczaj.

Kto przegląda forum