Warszawa zaginiony SAURON odnalazł się po 4 miesiącach :)...

A jutro chyba sobie zadzwonię do Delfinki i jej powiem jak bardzo sie pomyliła twierdząc, że mój Sauronek nie żyje i niech sobie wsadzi te swoje wahadełka nie powiem gdzie...

O rany! Codziennie przechodzę obok jednego z ogłoszeń i zawsze myślę o Sauronku. Super, że jest już w domu

No to Almare pora jeszcze usunąć banerek z podpisu

Ja też miałam chwile niedowierzania, że znaleziona kotka jest tą, której szukałam, bo z kolei znaki szczególne się zgadzały, za to charakter był o 360 stopni inny. No, ale jak mi tu podpowiadano, moja kicia nigdy nie mieszkała w mieszkaniu, stąd zachowanie mogło być inne.
Takiej stuprocentowej pewności nabrałam po kilku tygodniach.

Sauron cudownie odnaleziony, wątek można zarchiwizować.

Michelle jest taka charakterystyczna, że nie miałam przez moment wątpliwości,
czy łapiemy właściwego kota.

Ale Carmen ciągle w ciemnościach krzyczała: Czy to jest Michelle?

To wspanaiłe uczucie odzyskać kota! Cieszę się codziennie!

Kochana ciesz się Sauronem i zamknij ten wątek :1luvu:

Nie wcale nie zamykaj i jeszcze go nie trzeba archiwizować - jedynie usunąć banerek z podpisu

Teraz bardzo prosimy o opisywanie kolejnych historii o Sauronku, jak się zachowuje i o zdjęcia :ok:

kussad pisze:Nie wcale nie zamykaj i jeszcze go nie trzeba archiwizować - jedynie usunąć banerek z podpisu Teraz bardzo prosimy o opisywanie kolejnych historii o Sauronku, jak się zachowuje i o zdjęcia

Popieram - zdj. prosimy :ok:

lamiglowka pisze:Sauron cudownie odnaleziony, wątek można zarchiwizować.

Michelle jest taka charakterystyczna, że nie miałam przez moment wątpliwości,
czy łapiemy właściwego kota.

Ale Carmen ciągle w ciemnościach krzyczała: Czy to jest Michelle?

To wspanaiłe uczucie odzyskać kota! Cieszę się codziennie!

Kochana ciesz się Sauronem i zamknij ten wątek

Co to za pomysł? Dlaczego?
Przecież to normalne, że chcemy wiedzieć co słychać u gromadki kotków u Almare, jak płynie im życie. Przecież to jest miejsce na pytania, porady a czasem i na słowo wsparcia, pocieszenie.

Tytuł wątku został zmieniony i niech jak najdłużej bije po oczach, że zaginione koty się odnajdują, że wytrwałość i miłość do kota jest wynagradzana.

Nie rozumiem pomysłu na zamknięcie wątku.

Całe stadko ma się dobrze. Jestem już w domku po pracy i Sauronek śpi na kanapie zwinięty w kłębek i pochrapuje z mojej lewej strony a malutka Arya z prawej. Sheela dzisiaj preferuje spanie na fotelu w małym pokoju. A ja nadal nie wierzę, że Sauronek jest ze mną a jak sie we mnie wtula to chce mi sie płakać ze szczęścia

...

A mnie się co noc śni, że głaszczę Ogrynię, że się do mnie przytula. W realu nie mogę jej jeszcze dotknąć.
I Ty nie możesz uwierzyć w to, że masz obok Sauronka? Wtulonego i zapatrzonego w Ciebie?
Mnie pozostaje tylko zazdrościć

Nie zamykaj tego wątku, Podczytywałam was i bardzo interesowałam się losami sauronka. Sama mam czarnego kota (ogólnie to mój 2 czarny kot) i przeżyłam zaginięcia czarnych kotów, ale nie tak drastyczne jak Ty.
Jednego czarnego kota szukałam pół dnia. Dom postawiliśmy do góry nogami, wszystkie zakamarki, szafy itp bo nie było nawet możliwości żeby uciekł, no ale cóż pomyślałam że znalazł jednak sposób i uciekł. Potem został tylko dwór i chodzenie po krzakach, wołanie, złamany palec w trakcie poszukiwań. Jak wróciliśmy do domu, żeby jechać na pogotowie bo palec strasznie był napuchnięty to kocina nagle wyszła łaskawie z jakiegoś miejsca do dziś bliżej mi nie znanego! Ale byłam wtedy szczęśliwa!!!

A mój drugi czarny kotek wyskoczył przez uchylone okno. Rano wstałam i był, a potem szykowałam się do pracy itd i poszłam karmić koty. Jak zaczęłam otwierać puszkę to nagle słysze straszne miauczenie kota. A moje pozostałe koty nagle stanęły jak wryte. Pomyślałam że koty jakieś na dworzu miauczą na siebie. Więc zajełam się dalej karmieniem, ale zabrakło mi czarnuszka bo nie podszedł do miski i nie znalazłam go za łóżkiem. Ten kot z dworu cały czas strasznie miauczał więc otworzyłam okno żeby zobaczyć co się dzieje, a tu patrze że nasze szczęście wściekłe pod oknem chodzi i wydziera sie w niebogłosy. Więc ja go cały czas zagadywałam, a mąż wyleciał z mieszkania żeby go łapać, a kociątko samo do niego podeszło strasznie na niego miucząc.

Ale wracając do tematu, chetnie jeszcze poczytam wasze losy

Mala1996, będę pisać dalej nie ma obaw

. Moje szczęście z powodu odnalezienia Sauronka po czterech miesiącach jest nie do opisania

. Cały czas kombinuję jak podrzucać zdjęcia. W domu na laptopie mam strasznie słaby necik i wszystko mi sie zacina :/. Posty na forum piszę przez telefon. Może mi sie uda w pracy to zrobić. Coś wykombinuję

...

o to cieszę się

. Byłam cały czas z Tobą

No i czekam na zdjęcia. Jutro wstawię zdjęcie mojego Szczęściarza

Wrzucam na zachętę na razie dwa zdjęcia Sauronka po odnalezieniu

...

To drugie zostało zrobione na jego ulubionym oknie i na jego ulubionym kocyku

...

Jak widać Sauronek cały czas ma to swoje hipnotyzujące spojdzenie wielkich żółtych oczu, które tak uwielbiam

. Tylko po powrocie do domu stał się jeszcze większym pieszczochem niż był i ciągle się ociera pyszczkiem o nas i o meble żeby na nowo zostawić swój zapach

...

I kolejne dwa jak się miziamy na kanapie

. Zdjęcia zrobione jeszcze w zeszłym tygodniu

...

Sauronek jest prześliczny i bardzo ładnie i rozczulająco razem wyglądacie :1luvu:

Czy wiesz ile on waży - porównuję wielkość z Nero

Warszawa zaginiony SAURON odnalazł się po 4 miesiącach :)...

Kto przegląda forum