Klub Kotów Wiejskich Wychodzących cz. II

No tak, zdecydowanie wkurzenia... Matka nie chce włączyć słońca, podkręcić temperatury i wyłączyć prysznica. I kot musi w zimnie i wilgoci po ciemku się włóczyć. Nic, tylko naszczać...

Podpowiedzcie mi kochane... mam teraz dwa kociaki (2 i 3 miesiące, kocice), które wiosną poznają nowy wielki świat, który jest za oknami

Myślicie, że w tym wieku (wiosną będą miały ok 7 m-cy) to mogę je już wypuścić? Czy głupawka nadal będzie i za wcześnie?

Moja stara kocica rezydentka nic ich nie nauczy bo ma zlewkę na nie absolutną... Jakieś rady? Już o tym wychodzeniu myślę z przerażeniem, bo dynamizm tych małych stworów jest ogromny... jak ja to upilnuję na podwórku to nie wiem

Poradźcie coś z doświadczeń własnych plizzz

PS. Ja koty mam już od 12-tu lat, ale wychodzące dopiero 2 rok

Pierwsze pytanie - czy one naprawdę MUSZĄ wychodzić ? O wiele lepiej mieć koty niewychodzące, dla nich zdecydowanie bezpieczniej. Ja, gdybym miała kocię, a szczególnie dwa kociaki to nie przyzwyczajałabym do wychodzenia za nic w świecie. Po prostu trafił mi się dorosły włóczęga- wolnościowiec i stąd moja obecność w tym wątku. Każda z nas Ci powie, że stale martwi się, gdy kot dłużej nie wraca, a umiera ze strachu, gdy nie ma go np dobę.
Po drugie: wszystko jedno, ile lat ma, czy "trzyma się" podwórka, czy nie, czy okolica spokojna, obojętnie. Zawsze może się przestraszyć, zaciekawi go coś za płotem, zawsze może przejeżdżać samochód, biegać agresywny pies, przechodzień-sadysta, sąsiad, co kotów nie lubi, w szczególnie, gdy grzebią mu w grządkach. I kot może zostać zabity, zadręczony, otruty albo okaleczony. Taki świat.
Może masz możliwość zainstalowania woliery w ogrodzie ?

Kot wychodzący jest kotem bardzo szczęśliwym, dopóki nie spotka go nieszczęście. Jeśli nie zna wolności, jest również bardzo szczęśliwym kotem domowym, a szansa na nieszczęście jest o wiele mniejsza...

Mrata, ja to wszystko wiem. Jak spojrzysz na moje postu to zobaczysz, że mój kocur przepadł mi na zawsze podczas spaceru.
Gdybym mogła, nie wypuszczałabym. Ale mieszkam w takich warunkach, że latem nie ma opcji... wszystko po otwierane, ogród wspólny z 4 sąsiadów, nie będzie zgody na wolierę. Poza tym to i tak nie jest rozwiązanie, które do mnie przemawia.
Znam wszystkie konsekwencje posiadania kotka wychodzącego. Prosząc Was o radę chcę zmniejszyć ryzyko. Bo macie, z tego co czytam więcej doświadczeń.

Poza wolierą nie mam pomysłów - ja też mam takie warunki, że choćbym nie chciała, kot wyjdzie (drzwi wejściowe prosto na parter, bez przedsionka). Jedno, co zrobiłam, to kocią klapkę. Nawet jak nas nie ma w domu, a on się gdzieś zapodzieje, to może wejść i się schronić... Obróżkę nosił, ale gubił.

Moje są zachipowane, obroże z zawieszkami już czekają. Sąsiedzi kotom przyjaźni, też mają i przychodzą di nas nic moją starą kocicę (nie pozostaje im dłużna

)
Tylko lisy w lesie mnie martwią i źli ludzie, bo jedna kocica jest bardzo przyjazna i nikogo się nie boi...
No nic... Zobaczymy wiosną, może maminsynki

nie będą się nigdzie oddalać jak staruszka rezydentka

Nomka, każdy mój kot na początku wychodził do ogródka na smyczy, potem trzymałam go na 12 metrowej lince podczas prac ogrodowych. Oba sterylizowane, nie łażą daleko i jakoś tak głównie upodobały ten ogródek sobie i dwa sąsiednie podwórka. Od wiosny do jesieni chałupa pootwierana, więc robią, co chcą, Tylko obroże notoryczne gubią, dlatego kupuję hurtowo z maksymalną zniżką

Myślę, że taka dawkowana początkowo wolność i sterylka trzymają je blisko domu. :wink:

Dzięki Monikaa

właśnie się na początek zastanawiałam czy im zrobić rozpoznanie terenu na smyczy

to dobry pomysł.

Witam! Moj kocur Morris tez wychodzi, jest ogromnym burym kotem

mam doświadczenie, już teraz z ponad 10-ma wychodzącymi kotami.
jakieś półtora roku temu, na skutek przykrych wydarzeń w mojej "spokojnej" i sielskiej okolicy oraz niesamowitego pecha dwóch z moich kotek uszczelniłam swój 2,5 metrowy mur na wielkiej działce tak teraz nawet mysz się nie prześliżnie.

teraz nie ma opcji aby wyszły poza ogrodzenie a mają naprawdę duży ogród.

Jednak widzę że moja Kropka ma włóczęgostwo we krwi- co raz to, jako jedyna, wymyśla nowe sposoby wyjścia-dotąd jestem ciągle o krok przed nią ale skutkuje to już kołnierzami psimi na kilkunastu najbliżej muru rosnących sosnach :roll:

-nie muszę dodawać jak ohydnie to wygląda :evil:

niewątpliwie Kropkę wypuściłam na ogród za wcześnie-właśnie tuż po sterylce-jak miała 8 miesięcy-gdybym to dziś wiedziała...jednak 4 lata temu nie wiedziałam jeszcze o kotach zupełnie nic..naiwnie myślałam że wszystkie na świecie są zdrowe, szczęśliwe, wypasione i bezpieczne...

żaden z pozostałych kotów nie ma tendencji do włóczęgostwa ale też każdego z nich trzymałam bardzo długo zanim stał się wychodzącym-rekordzista-trzymany 4 lata w domu nie wysadza nosa za daleko poza taras-reszta-trzymana w domu od półtora roku-do trzech lat oddala się na kilka,kilkanaście metrów od domu ale nawet nie interesuje ich ogrodzenie-no chyba że za furtką czy bramą ktoś stoi.
Jestem pewna że im dłużej przetrzyma się kota w domu jako niewychodzącego tym większa obawa przed światem który jest dalej niż kilka kroków od domu.

no i najgorsze są lata młodzieńcze-ok półtora do dwóch lat każdy kot przyzwyczajony do niezbyt dużej przestrzeni staje się piecuchem i kanapowcem bardziej niż odkrywcą..

hej, zapraszam wszystkich bardzo serdecznie na swiateczny viewtopic.php?f=20&t=148245 na koty powypadkowe/kalekie u Justy&Zwierzaki.
Oczywiscie wyzej wymienione kociaste jesli ktos mieszka w poblizu, osobiscie przekaza zamowiona paczuszke :1luvu:

smarti pisze:Jestem pewna że im dłużej przetrzyma się kota w domu jako niewychodzącego tym większa obawa przed światem który jest dalej niż kilka kroków od domu.

Chyba nie do końca... myślę, że bardziej to zależy od charakteru kota. Mój wykastrowany kocur po 10 latach mieszkania w bloku jako kot niewychodzący, po przeprowadzce do domu z ogrodem, wędrował znacznie dalej i dłużej niż moja kocica (w tym samym wieku), która trzymała się terenu ogródka i znikała gdzieś w jego zakamarkach na maks 20 min
To chyba też trochę uwarunkowane płcią (chociaż przykład Twojej kocicy na to nie wskazuje

) kocice mają mniejsze terytoria, wieć nie oddalają się od domu tak jak kocury.

Z moich dwóch kociczek jedna na pewno będzie wędrować, bo jest typem kota nieustraszonego, który niczego się nie boi... to moje ogromne zmartwienie, bo to kiepska cecha jak dla kota wychodzącego

Natomiast druga kicia to taka mamidupka :twisted:

, co do której mam teorię, że zanim zdąży się oddalić 10 metrów od domu to już będzie musiała wracać bo trzy razy po drodze zgłodnieje

(żarłok z niej straszny)

a u mnie nastał okres mordów ;/
Nie wiem co Dzikiej odwaliło ale w życiu nie widziałam żeby kot tak polował ;/ Tzn ja rozumiem myszkę czy wróbelka. Ale kurna gołębia? Przeca to ogromne ptaszysko!
Jedyne co mnie pociesza to to, że chociaż go zjadła a nie ubiła dla sportu.

A dzisiaj pod drzwiami leży wielki szpak ;/

Gołębia?? Hmm, to wyczyn... :twisted:

jakoś nie widzę mojej Nomki z gołebiem w paszczy :ryk:

Czy ptaki tak ogólnie nie przenoszą jakiś chorób, które moga być groźne dla kotów? :roll:

Chyba nie... Może, gdyby jakiś podtruty ?
My tylko myszy mamy. Na progu, koło łóżka, chrupane publicznie...
Acha. Był jeszcze dzięcioł.
Normalnie, kurna, dzięcioł

To najdziwniejsze trofeum od czasu serii mordów na wiewiórkach.

Klub Kotów Wiejskich Wychodzących cz. II

Kto przegląda forum