*KSO*Kropeczka[*]Pusia znowu w domu. Czy teraz się uda??*

Byłam dziś po pracy w lecznicy ale było kupa luda. Przed chwilą dzwoniłam ale nie było weta, który prowadzi Kropeczkę. Ale wiem, że Kropcia ma się dobrze

Jutro rano kontrolna morfologia by zobaczyć czy stan zapalny mija i czy anemia się wycofuje po lekach. Juro po południu lub w środę trzeba będzie uiścić rachunek za ratowanie Kropki i zabrać ją ze szpitalika... wciąż nie ma gdzie

Dzisiaj odwiedziłam naszą Dziewczynkę.
Łzy napłynęły mi do oczu, kiedy zobaczyłam ją siedzącą w klatce smutną i nieszczęśliwą.
Kiedy otworzyłam drzwiczki klatki, zaraz podeszła, rozmruczała się i przytuliła.
Bardzo potrzebuje domu.

Wyniki nie są tak już tragiczne jak na początku, ale stan zapalny ciągle jest ciężko "zbić".
Kropcia ładnie je i nie ma problemów z kuwetkowaniem.

Wczoraj dowiedziałyśmy się, że przyjaciółka Kropeczki - Pusia - już jest w swoim nowym domu.

Obrazek

Z wieści od Halinki (pracownicy Schroniska) wiemy, że u Pusi jest wszystko OK i ma się dobrze.

oby i Kropeczce się udało. Napisz o tym prosze u seniorów

Przyznam się Wam, że jestem tą całą sytuacją bardzo zmęczona, zrezygnowana i przybita. Nie umiem podejmować takich decyzji jak ta, w przypadku Kropki. Nie umiem, nie chcę i uważam, że nie do mnie one nawet należą. I chyba więcej po prostu nie będę takowych podejmować. O ile nie będę mogła kota przyjąć do nas i będę miała środki finansowe. Jeśli nie, nie będę się na coś takiego decydować.

Pusia jest bezpieczna i szczęśliwa w swoim nowym domu. Jej duża też jest zadowolona. Myślę, że ta połowa tej "sprawy" zakończyła się i to szczęśliwie.

Kropeczka nie ma już takiego szczęścia. Mimo akcji na forum, mimo całej akcji na FB nie znalazło się najmniejsze, choćby tymczasowo-tymczasowe miejsce, choćby tylko dla Kropeczki. Wczoraj, kiedy trzeba było zabrać Kropkę teoretycznie nie było gdzie, więc w teorii powinna trafić po prostu na ulicę. Także, ja już doskonale wiem, że nie mogę wyciągać kota ze schroniska do szpitalika jeśli nie mam dla niego miejsca w DT, nawet kosztem jego życia

Nie powinnam ingerować w chorobę schroniskowego kota skoro nie mam gdzie wyciągnąć go ze schronu.

Wczoraj Kropka miała gorszy dzień. Ale prócz braku apetytu nic więcej jej nie dolegało. Została więc zabrana z lecznicy w miejsce skrajnie awaryjne, przekocone, poza Opolem. Niestety dziś Kropka nadal nie jadła i znowu zaczęła się słaniać na łapach

Wróciła więc dziś do lecznicy. Nie wiem co będzie dalej. Nie wiem z czego opłacę rachunek i nie wiem co dalej będzie z Kropką.

A czy państwo, którzy przygarnęli Pusię nie byliby skłonni rozważyć przyjęcia również Kropeczki?...

hanelka pisze:A czy państwo, którzy przygarnęli Pusię nie byliby skłonni rozważyć przyjęcia również Kropeczki?...

Myśleliśmy o tym. Ale na to potrzeba trochę czasu. Pusia jest pierwszym kotem tych państwa. A z Kropeczką wciąż nie wiadomo co będzie.

Tak mi źle że nie mogę jej pomóc

Tylko

trzymać mogę

Boo pisze:
hanelka pisze:A czy państwo, którzy przygarnęli Pusię nie byliby skłonni rozważyć przyjęcia również Kropeczki?...

Myśleliśmy o tym. Ale na to potrzeba trochę czasu. Pusia jest pierwszym kotem tych państwa. A z Kropeczką wciąż nie wiadomo co będzie.

Kropeczka musiała by iść do bardziej doświadczonego domu. Choć może gdy wyjdzie już na prostą to się uda?

Może Ci państwo mogli by spróbować a tylko trzeba nimi kierować ? Może warto im to zaproponować. Jeśli to są ludzie w porządku, zrozumieją, a jeśli nie zrozumieją, to prawdę mówiąc szkoda mi Pusi.

Olafen, ja myślę, że danie ludziom, którzy w tej chwili mają pierwszego w życiu kota od kilku dni, kotki, która nie je, która słania się na łapach a bywa, że nie umie wstać i chodzić nie jest dobrym pomysłem. Jeśli się uda wyleczyć Kropeczkę a oni nie zdecydują się na drugiego kota, to i tak nie wiem dlaczego ma być Tobie szkoda Pusi.

Bo ja pierwszego kota też nie miałam łatwego a dałam radę, a mimo wszystko mogliby Ci ludzie spróbować z oboma koteczkami. Może się okazać, że Kropeczka w atmosferze ciepła, bez klatki i olbrzymiej ilości innych kotów, zacznie normalnie funkcjonować. Być może to, że nie je, jest depresją z powodu warunków w których jest a z którymi sobie po prostu psychicznie nie daje rady.

Widzisz, ja uważam, że nie powinno się rozdzielać przyjaciół. Ja wiem, że to wszystko jest trudne, nawet bardzo i dlatego uważam, że jeśli Ci państwo mają serca na swoim miejscu, to powinni spróbować również z Kropeczką. Warto z nimi porozmawiać o tym szczerze. Być może okaże się, że zrozumieją i spróbują.

Ale ludzi, takich jak my jest mało.

Będę jutro rozmawiać z kierowniczką, niech spróbuje.

Trzymam kciuki, aby wszystko dobrze i szczęśliwie dla Kropeczki się ułożyło :ok:

olafen pisze:Trzymam kciuki, aby wszystko dobrze i szczęśliwie dla Kropeczki się ułożyło

i ja....

całkowicie zgadzam się z olafen myślę że kicia cierpi z powodu warunków i rozstania z przyjaciółką została sama w obcym środowisku nie chce się żyć jest załamana a na to tylko jeden lek połączenie z kimś znanym i kochanym.Może dla tych ludzi zrobić zrzutkę i kupić jakąś dobrą karmę czy odżywki dla koteczek lub pokryć koszty wizyt u weta tak na początek .Wiem jak wszystkim jest ciężko zakoceni po kokardkę ale w jedności siła uratujmy KROPECZKĘ

KSOKropeczka[]Pusia znowu w domu. Czy teraz się uda??

Kto przegląda forum