Czesiaczkowy team I - do zamknięcia

[Iwlajn]

Oj, to super Marto, że masz takich kolegów.

Wiadomo od czego Marusia ma te problemy jelitowe?

Wychowałam ich sobie
No, właśnie nie wiadomo. Gdyby znana była przyczyna to wiadomo byłoby co z tym zrobić. Morfologia i biochemia w porządku, pasożytów brak. Musimy jej zrobić więcej badań. Je gastro intestinal, ale też to nie pomaga. Podawałam jej nifuroksazyd - bez skutku.

A wet ma jakieś podejrzenia, dalszy plan diagnozowania? Ja kiedyś trafiłam na takiego, który po podaniu jednego antybiotyku kotu, radośnie stwierdził, że organizm kota musi już zacząć sam walczyć, nie proponując nawet jakichkolwiek badań, nie mówiąc o zmianie leczenia.

[ewar]

Przedziwna sprawa z tą Marusią

[marta-po]

Poszukamy przyczyny tych rzadkich kup, poza tym czuje się dobrze, a przynajmniej nie pokazuje po sobie, żeby jej coś dolegało.

A ja znów w stresie. Jutro łaciatek jedzie do DS, do Warszawy. W domu jest dziesięcioletnia dziewczynka, a więc wiek już raczej rozsądny i co najważniejsze - trzyletni kot. Powiedziałam sobie, że jakby co, to go w każdej chwili odbiorę, gdyby coś mi tam nie pasowało. Nieco mnie to uspokoiło. Ale też nie mogę popadać w paranoję i szukać wymówek, żeby jutro go tam nie wieźć.

[saintpaulia]

Martuś daj małemu szansę. Na pewno pokochają go, a on ich. W każdym razie za to trzymam mocne kciuki.
A jak "Marko"?

[marta-po]

O 7 mej rano z Albertem pod pachą (znaczy się w transporterze) zadzwoniłam do drzwi jego nowego domku. Przesiedziałam tam dwie godziny obserwując jego dość beszczelne poczynania sobie. Po krótkim zwiedzeniu mieszkania zaczął urządzać sobie biegi przełajowe kurcgalopkiem, aż mu się dupka na zakrętach nie wyrabiała. Stefan - trzyletni rezydent obserwował to wielkimi oczami z wysokości kuchennego blatu. Było kilka syknięć, gdy młody śmiało wskoczył na górę i zamaszyście obwąchał nosek w nosek zdystansowanego Stefana.
W godzinę po moim wyjściu zadzwonił telefon. Zdrętwiałam. Pewnie młody coś nawywijał. Okazało się, że Pani dzwoni, żeby mi powiedzieć, że Albert zrobił kupę . . . w kuwecie. Później wskoczył na fotel i zasnął na nim jak prawdziwy kot.
Tak więc teraz czekamy tylko na zaakceptowanie go przez Stefana. Tu może być lekki problem, ale trzeba dać im czas.

[saintpaulia]

Jeśli go Stefan nie zamordował przy tym wszystkim, to nie jest źle. (chodzi o łaciatka? )

[ewar]

Suuuper!!!!

[marta-po]

Tak, łaciatka. Domek nazwał go Albert. Nawet do niego pasuje. Co do Marko, to niestety moja mama powiedziała, że nie chce znów przez to wszystko przechodzić i on u nas zostaje. Wyperswadowałam jej ten pomysł. Na działkach jest kot, który miał uraz oka i chyba na to oko nie widzi. Jego przydałoby się na zimę zabrać i poszukać mu domu. Piękny jest. Jest też Kaśka, bardzo pcha się do domu. Znajoma, która na działkach mieszka latem, za tydzień wraca do Warszawy. Ja tam będę ze dwa razy w tygodniu dosypywała do dozowników, ale jednak te koty będą biedniejsze. Tak więc Marko dalej jest u nas na DT

[saintpaulia]

Trzymam zatem kciuki za szybką i najlepszą adopcję chłopaczka. Niech wreszcie znajdzie swój domek.
Tyle tych kotków potrzebujących.

[marta-po]

Bardzo chciałabym tego kocurka bez oka zabrać z działek, on najbardziej potrzebuje, szczególnie że to oko chyba nie do końca zagojone jest

Na 23 października Marusia ma umówioną wizytę do doktora Kowalczyka na Powstańców Śląskich. To był pierwszy wolny termin. Mój lekarz stwierdził, że trzeba jej zrobić kolonoskopię. Wciąż biegunki i pojawia się w nich krew. Dziś było krwi bardzo dużo.

[ewar]

Ojej, tak mi przykro z powodu Marusi.Właściwa diagnoza jest jednak kluczowa.Mam nadzieję, że będzie dobrze.
Bardzo bym chciała, aby i Kasia i ten kotek z chorym oczkiem znaleźli domki.Mogę tylko za to.

[marta-po]

Doktor Kowalczyk jest specjalistą w tym zakresie, więc Marusia będzie w dobrych rękach. W międzyczasie muszę zrobić jej morfologię bo taki mają wymóg przed wizytą, bo badanie jest przecież w narkozie.

Bezokiego kocurka muszę złapać bo może trzeba będzie mu zaszyć ten oczodół.

[ewar]

Wiem, że o wszystko zadbasz

[marta-po]

Właśnie trafiły do mnie trzy maluszki od rolnika. Matka ich zginęła pod samochodem. Rolnik ich nie karmił, ale oddać też nie chciał . . . Są już jednak u mnie. Za kilka dni jadą do DT, maja już zaklepane miejsce. Maluchy z całą pewnością są mocno zarobaczone, mają duże brzuszki, jeden ma uraz oczka. Ponadto po umieszczeniu ich w klatce, jeden z burasków prędko skierował się do kuwety. Biegunka. Tą noc prześpią już w cieple. U rolnika spały pod gołym niebem.

[MalgWroclaw]

Cieszę się, że jadą do innego domu tymczasowego. A nie, że wszystkie będą na głowie Twojej i Twojej rodziny.