Moje koty - moja miłość, radość, moje troski i kłopoty

za Timonka:):):) uratowalas mu życie Iwoo...kolejne:)

Brawo Iwo! :1luvu:

Dołączam się do spóźnionych życzeń! :birthday:

wiiwii pisze:Brawo Iwo!
Dołączam się do spóźnionych życzeń!

Dziękuję

Cieszę się z tej adopcji. Już przeprowadziłam wywiad środowiskowy, ponieważ w tym samym bloku mieszka mój brat. Bratowa zna tą rodzinę bardzo dobrze, uczciwi i kochający zwierzaki młodzi ludzie. Kiedy ten Pan przyjechał po Timusia, okazał się bardzo sympatycznym człowiekiem. I cały balkon osiatkowany

iwoo1 pisze:Malutki Timonek pojechał do domku

Super wiadomość :ok:

agula76 pisze:Iwooo spóznione ale szczere STO LAT ......i jeszcze dlużej.....pociechy z Rodzinki i Kotecków

I milczałaś JA TEŻ CI ŻYCZĘ STO LAT :1luvu:

DUŻO ZDROWIA :ok:

I KASKI

I TROSZKĘ

A PO PIWKU MOŻESZ SOBIE ZASZALEĆ :dance:

.WSZYSTKIEGO DOBREGO :1luvu:

lidka02 pisze:
agula76 pisze:Iwooo spóznione ale szczere STO LAT ......i jeszcze dlużej.....pociechy z Rodzinki i Kotecków

I milczałaś JA TEŻ CI ŻYCZĘ STO LAT DUŻO ZDROWIA I KASKI I TROSZKĘ A PO PIWKU MOŻESZ SOBIE ZASZALEĆ .WSZYSTKIEGO DOBREGO

Serdeczne dzięki za wszystkie życzenia :1luvu:

Tak cicho milczałaś a byśmy ci tak słodzili w ten dzień o tak :1luvu:

.Ususz grzybki podam ci adres

Cwaniara, idź do lasu, masz blisko, nazbieraj i podam Ci mój adres :ryk:

Moje już się suszą i gotuje się zupka i będzie jajecznica z grzybkami, mniam mniam. Kocham grzyby, tylko nie trujące

Co do urodzin, to i tak się nie przyznam ile mam lat, ale duuuużo. Dzieci nazwały by mnie starą babą

a moi rówieśnicy - kobietą w średnim wieku :wink:

Iwonko, także dołączam się do życzeń, wszystkiego najlepszego! :1luvu:

Bardzo się cieszę, że Timuś znalazł domek :ok:

, i to taki, który zyskał Twoją aprobatę.

vip pisze:Iwonko, także dołączam się do życzeń, wszystkiego najlepszego!
Bardzo się cieszę, że Timuś znalazł domek , i to taki, który zyskał Twoją aprobatę.

Dziękuję Gosiu :1luvu:

Z Timkiem wyszło tak znienacka, tak czasem bywa. Nic przez tygodnie albo głupie telefony i nagle ten jeden, właściwy.
Potem miałam jeszcze jeden telefon, starsza pani do domu wychodzącego i tylko kocurka, bo nie będzie się oddalał od domu tak jak kotka. I nie będzie miał małych. To ja jej o sterylizacji, kobieta była oburzona, jak można tak okaleczać zwierzęta.
A co to z Twoim Grosiem. Biedactwo, oby mu jak najszybciej przeszło :ok:

Ech, Groś jest od początku chory, marniutki, taka mała bida

.
Daję mu immunodol, conva, ale jakoś nie może sie zebrać.
Fakt, trafił do mnie w stanie tragicznym, jeszcze troszkę i by nie przeżył.
Może wcześnie był zabrany od mamy, za wcześnie, ta odporność może nie jest taka, jak byc powinna...sama już nie wiem.

vip pisze:Ech, Groś jest od początku chory, marniutki, taka mała bida .
Daję mu immunodol, conva, ale jakoś nie może sie zebrać.
Fakt, trafił do mnie w stanie tragicznym, jeszcze troszkę i by nie przeżył.
Może wcześnie był zabrany od mamy, za wcześnie, ta odporność może nie jest taka, jak byc powinna...sama już nie wiem.

Z tą odpornością u maluchów jest tak, że w wieku 5-6 tygodni, kocięta nie mają żadnej. Już straciły odporność po matce a jeszcze nie nabyły swojej własnej. To jest najgorszy okres u takich maluszków. Kiedy Timonek przybył do mnie ze swoimi dwiema siostrami, były bardzo chore, umierały jedna po drugiej w ciągu dwóch dni. Już z drugą konającą na moich kolanach w samochodzie i ze "zdrowym" wydawało by się Timonkiem pojechałam do innej wetki, ona uratowała Timusia. Kotuni już nie dało się uratować, ale Timuś żyje i jest zdrowiutki. Ale natychmiast dostał u niej podskórną kroplówkę z glukozą, Lydium, zastrzyki z witaminy B, i antybiotyk. Jeszcze przez kilka dni dawałam mu zastrzyki z antybiotyku, witaminy i jeden z Lydium. Nie spałam przez dwie noce, czuwając przy malutkim, patrzałam czy żyje i czy ma takie same nagłe objawy jak jego siostry. Po trzech dniach spałam już spokojnie. Mały wygrał.
Powiedziała mi o tej odporności u kociąt i że trzeba pomóc małemu w walce z wirusem, wspomagając jego praktycznie żadną odporność. To była Timonka wygrana na loterii życia. Bo to była loteria - uda się albo nie.

iwoo1 pisze:
vip pisze:Ech, Groś jest od początku chory, marniutki, taka mała bida .
Daję mu immunodol, conva, ale jakoś nie może sie zebrać.
Fakt, trafił do mnie w stanie tragicznym, jeszcze troszkę i by nie przeżył.
Może wcześnie był zabrany od mamy, za wcześnie, ta odporność może nie jest taka, jak byc powinna...sama już nie wiem.

Z tą odpornością u maluchów jest tak, że w wieku 5-6 tygodni, kocięta nie mają żadnej. Już straciły odporność po matce a jeszcze nie nabyły swojej własnej. To jest najgorszy okres u takich maluszków. Kiedy Timonek przybył do mnie ze swoimi dwiema siostrami, były bardzo chore, umierały jedna po drugiej w ciągu dwóch dni. Już z drugą konającą na moich kolanach w samochodzie i ze "zdrowym" wydawało by się Timonkiem pojechałam do innej wetki, ona uratowała Timusia. Kotuni już nie dało się uratować, ale Timuś żyje i jest zdrowiutki. Ale natychmiast dostał u niej podskórną kroplówkę z glukozą, Lydium, zastrzyki z witaminy B, i antybiotyk. Jeszcze przez kilka dni dawałam mu zastrzyki z antybiotyku, witaminy i jeden z Lydium. Nie spałam przez dwie noce, czuwając przy malutkim, patrzałam czy żyje i czy ma takie same nagłe objawy jak jego siostry. Po trzech dniach spałam już spokojnie. Mały wygrał.
Powiedziała mi o tej odporności u kociąt i że trzeba pomóc małemu w walce z wirusem, wspomagając jego praktycznie żadną odporność. To była Timonka wygrana na loterii życia. Bo to była loteria - uda się albo nie.

Ach Iwoo1

iwooooooo wszystkiego najleszego :1luvu:

Spóźnione ale szczere :wink:

Grzybów zazdraszam i Timonkowi wszystkiego najsłodszego na nowym domku :1luvu:

Moje koty - moja miłość, radość, moje troski i kłopoty

Kto przegląda forum