"I tak człowiek trafił na kota..."

Jak wyczytałem w kalendarzu Simona Tofielda dziś mamy Międzynarodowy Dzień Zwierząt. Wszystkiego dobrego naszym futrom!

Villentretenmerth pisze:Jak wyczytałem w kalendarzu Simona Tofielda dziś mamy Międzynarodowy Dzień Zwierząt. Wszystkiego dobrego naszym futrom!

Ha! to jest świetna stronka

Uwielbiam serie Simon's Cat , a moj synek to koniecznie sie uparl zeby miec plecak z kotem Simona:) No i ma^^
I oczywiscie my tez zyczymy Wszystkiego Najlepszego
Obrazek

Hejka,
ja też sie przyłączam do życzeń dla naszych futrzastych WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO :1luvu:

Idę wymiętosić moje brządce, chociarz miętoszone to one są przeze mnie tak srednio co 5 minut :mrgreen:

A to RYSZARDA

Ryska to niesamowicie łown kotka. W lecie jezdzilismy z kotami na działke. Rycha za kazdym razem pezynosiła nam własnołpnie złapana myszke.

A to ja Przystojny Pysio :mrgreen:

Agusiu czy ten biały przystojniak z piórkiem nad uchem nie wychodzi Ci z szelek? Z Albertem próbowałem - bo wiadomo podróże samochodem ale on się niemal natychmiast potrafił wyplątać. Skończyło się na dużym transporterze.

To ja może pozwolę sobie pokazać mojego zaszelkowanego ^^ Pochwalę sie że juz pierwszego dnia zaakceptował szeleczki^^
Obrazek

Albert nawet specjalnie nie protestuje w kwestii szelek, on po prostu z nich jakoś wychodzi. Taki Houdini jest. Kiedyś przyuważyłem jak to robi. Wyciąga pod szelką jedną z przednich łapek na wysokości ramienia. Przy czym stara się cofając napiąć smycz - bo to pomaga mu wszystko zdjąć. Zmyślna bestia. A przecież zbyt ciasno to mu tych szelek zapinać nie można bo nie mógłby swobodnie oddychać. Zostaje pudło. Z tego już nie wyjdzie, a i w aucie, przypięte pasem jest bezpieczniejsze.

Ha, ja chodzę z Ofelią na spacerki na smyczy. Nie lubi samego momentu ubierania w szelki, później już jest ok. Ale kilka razy wylazła z szelek. Ostatnim razem to się nieźle strachu najadłam, myślałam że czeka mnie bezsenna ale za to bardzo pracowita noc albo i kilka nocy - szukania kota, oczywiście. A udało jej się wydostać z szelek, bo zahaczyła o gałąź i zaczęła leźć dupinką do przodu. Ja w tym czasie pisałam sms-ka :oops:

i jak zauwaźyłam co się święci, to już było za późno. Kota dała dyla za róg bloku i tyle ją widziałam. Latałam po trawniku za blokiem drąc się na ile mi pozwalał mizerny głosik: "Ofeliaaaa!!!!" Na kolanach, w błocie i rosie, wsadzałam głowę pod krzaczory (i miałam wielką ochotę złapać jakąś siekierę i wyciąć te ch.....e chaszcze), oglądałam wszystkie drzewa, bo może na którymś siedzi. Cześć sąsiadów i przechodniów miała niezły udział, druga część dopingowała i wypatrywała kota, a ja biegałam z jednej strony bloku na drugą. Na szczęście po jakiejś godzinie futrzasta sama wróciła pod klatkę (i wyjątkowo pod właściwą klatkę, bo liczyć niestety nie umie). Następnego dnia znów wylazła z szelek, ale udało mi się ją wywabić spod krzaka. Po tych przygodach zawsze sprawdzam, czy szelki się nie rozluźniły; bynajmniej nie marzy mi się powtórka z rozrywki.
Dołączam się do życzeń dla wszystkich zwierzaków z okazji ich święta.

Hejka,

spryciarz z Twojego Albercika :ok:

Kotom zakładamy szelki jak na działkę z nimi jeździmy bo wtedy łatwiej je złapać. Na szczęscie nie opanowały sposobu wypięcia sie z szelek.
Tylko na smyczce nie chcą chodzić.

Te spokojne, leniwe, wieczorne godziny lubimy najbardziej.

Hejka,

niech zgadne, pewnie pieszczoch mówi Ci co masz napisać na forum :mrgreen:

Co my byśmy bez tych kociaków zrobili :mrgreen:

To i ja przedstawię swój inwentarz

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/1af ... 375ee.html
http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/213 ... 8d7c9.html

(O) - Albert.
(O) - Aaalbert.
(O) - Albert! Ty smarku...
(A) - Yes Sir!
(O) - Nie tup mi o tej porze! Albert ja drzeeemię. I jeszcze mam zamiar dlugo drzemać, bo taki mam zamiar drzemania...
(A) - Sir!
(O) - Albert zostaw w spokoju ten ogon bo telepiesz całym łóżkiem. I mną też!
(A) - Sir! Dbanie o siebie to podstawowy obowiązek kota! Kot ma być czysty, wymyty, wyszczotkowany, bezzapachowy!
(O) - Zgoda. To wszystko prawda. Ale po pierwsze: telepiesz moim łóżkiem, po drugie telepiesz naszego Dużego, a po trzecie - najważniejsze - to akurat jest MÓJ ogon! A to, że razem śpimy i nawet się blisko przytulamy - do takich "pomyłek" jeszcze Cię nie powinno upoważniać! Nasze ogony bardzo się różnią: mój jest o niebo dłuższy, smuklejszy i zakończony zaostrzoną czarną kitką. Zapamiętaj!
(A) - Sir! Przepraszam za nietakt, ale mój ogon też ma czarną kitkę...
(O) - Tak, ale na krótkiej, grubej zbójeckiej pale! Mógłbyś nim zatłuc szczura!
(A) - Sir...
(O) - Albert. Ja drzemięęę. Idź się czochrać gdzie indziej, naucz się rozpoznawać mój ogon i nie róbmy więcej z tego zagadnienia. Drzeeemięęę. Odmaszeruj dokądkolwiek. Do popołudnia. Fajny z Ciebie kot tylko trochę narwany. Baj smarku.
(A) - YES! SIR!
(O) - ...a prosiłem - nie tupać...

Czyli się dogadują chłopaki.

Domku Odisia i Albercia, a gdzie Ty właściwie wypatrzyłeś Odiego? Czy czegoś nie doczytałam? :oops:

"I tak człowiek trafił na kota..."

Kto przegląda forum