Wszystkie koty jamnika Melona II - fotki na pożegnanie:)

Powiem Wam,że mam pomysł na książkę.
Taką małą powieść "z dreszczykiem", w stylu Kinga:)
Inspirująca jest niezwykle moja Fiona.Ona mi poddała pewną myśl...
Jak znam siebie to będzie raczej śmiesznie, niż starsznie.
Mam prawie ułożone w głowie,ale ja nie mam czasu!!!

Dziś jestem na wakacjach, do następnej soboty.
I mam czas na pisanie, niestety kosztem innego mojego ulubionego zajęcia- czytania:(

Nigdy nie będę emerytką, bo jestem tzw"prowadzącym działalność" lekarzem, więc nie ma co marzyć ,że kiedyś,że na emeryturze będę pisała.
Żyć się z pisania nie da.
Wiem to, bo mam księgarnię.
Muszę więc pracować całe dnie:(, lubię pracować ale nie jechać rano 30 km, załatwiać 30 osób w poradni,a potem jechać znowu 70 km by załatwić kolejne 30 osób.Być 15 godzin w pracy.
Kiedy wracam do domu padam na twarz.
To mój wybór- albo praca i dobra edukacja MK,wakacje itp ,albo wolny czas , pisanie...takie życie...

A jeszcze trzeba kotu jakiemus pomóc, swoimi się zając najlepiej jak się da...MK jest duży,ale musze go wozić na "korki" (medycynę chce studiować), Małż też mnie potrzebuje...ot,życie...

Tym niemniej nie skarżę się, tylko Wam wyjaśniam co i jak.

Może powieść w odcinkach na forum???
Może bym pisała naprzemiennie z kimś (tak się już kiedyś bawiłam, było przezabawnie!)?Znacie i lubicie jakiegoś innego miłego grafomana??? :mrgreen:

Bo mnie do głowy przychodzi Aniada( ona ma nawet papier na to,że grafomnaką nie jest ale AUTORKĄ, w przeciwieństwie do mnie) ale ona jest taka zabiegana...jak ja!
Neigh też by się nadała,ale ona pracuje jeszcze więcej...

Staram się pisać jeden felietonik tygodniowo.
Ostatnio były kozy:)

A poza tym opisuję Wam życie ,a w życiu nie codziennie Amelka planuje napad na bank!(tylko co drugi dzień!)

Oj tam. Czasu mieć to nie mam - to wiedzą wszyscy. Gdyby w tym kraju nauczyciel zarabiał normalnie, to by nie musiał uczyć w 17 miejscach.......

Uczenie w normalniej szkole to jest pasja. Albo brakoróbstwo - w sensie człowiek nic innego nie umie. Ja jestem pasjonatka. A zarabiam gdzie indziej..ale mnie to wkurza, nie ukrywam.

Tak czy siak - ja już wielokrotnie mówiłam - można zebrać te wszystkie co tu juz kiedyś zostały opowiedziane ( moje też .....) i by się całkiem pokaźny tomik ukazał

Z tym, ze od razu mówię, bez "Motylka", "Aligatora" i rodzinnej historii o Tequili i moim Dziadku nie wchodzę w ten interes:-)

A z mojego eks bloga najbardziej lubię "Kobyłę " bo jest sto procent prawdziwa:-)

Neigh, ja proponuję powieść w odcinkach , ale nie wiem czy zdołamy...fiction całkowity!

Aby spisać historie stąd trzebaby znaleźć na początek redaktora, który przeredaguje, porozmawia z autorkami...
Potem trzebaby z tym do wydawnictwa( tu bym coś wymóżdżyła, mam kontakty tzw"towarzyskie")
Zapewne za pierwsze wydanie trzebaby zapłacic.Jeśli się spodoba, to się odrobi straty:)

Co do pracy, to ja ostatnio miłam syndrom wypalenia.
To się objawia niechęcią do najsłabszych- starych i chorych.Wtedy MUSZĘ się wyłączyć na krotko.Wracam chętna do pracy ,silniejsza.
Jesienne wyjazdy są właśnie po to, uwielbiam jesień w górach!

Ach...jestem jak wiecie w Szczawnicy (baaardzo ładna jest,ale Karpacz jest naśliczniejszy)
Dziś pojechaliśmy z Małżem do Levocy, urokliwego miasteczka po stronie słowackiej Dunajca.I zachwyciły mnie dwie nazwy : po pierwsze "KABELKY" na sklep z rzeczami elektrycznymi.Tu widzę przyszłość zawodową dla ...Amelii!
Ameczka mogłaby być ekspedientką,ruchu w takim sklepie za dużego nie ma.A w przerwach bawilaby się kabelkemi!!
Super, prawda?!

Druga nazwa to "JAMNIK 4" -na drogowskazie przy głównej drodze.
Ja tam bym chciała mieszkać w...Jamniku!!!

Jutro jedziemy obejrzeć kozę z ogłoszenia w Sromowcach Niżnych.
Pan mowi piękną gwarą, a koza jest "po trupie"- sąsiad wpadł pod samochód i kozy niekt nie chciał...więc on wziął,ale nie ma na nia pomysłu.

Trochę się obawiam ,że będę z nią jechała z Pienin do Poznania...

(pamiętam jak MK szalał ze szczęścia w Chorwacji, urzekła go rzeka KUPA...miał wtedy 10 lat... :mrgreen:

)

Uwaga - Kotkinsowi potrzebny transporter na kozę! Duuuuży taki. No chyba że ma jechać na dachu autka. Albo w przyczepce.

Kotkins może nabyć bagażnik na rowery - taki przyczepiany z tyłu samochodu i kozę przytroczyć :ok:

A określenie koza "po trupie" jest regionalne czy kotkinsowe?

Ja pamiętam jak onegdaj miałam egzamin z prawa - było tam takie określenie zajfajne bodajże "pomornik" i to było dziecko, którego ojciec zmarł przed jego narodzeniem. Dramat fakt, ale okreslenie powalające........

Ty Kotkins, a Ty w ogóle to czytałaś moją historię z Kobyłą w tle? O kobyle to ja bym mogła dłuuuuuuugo.

Neigh pisze:Ja pamiętam jak onegdaj miałam egzamin z prawa - było tam takie określenie zajfajne bodajże "pomornik" i to było dziecko, którego ojciec zmarł przed jego narodzeniem.

Pogrobowiec :mrgreen:

Podobnie straszne :roll:

A trupięgi - buty do trumny?

Pogrobowiec nooo - straszne, ale ja mam zboczenie zawodowe - kocham słowa.........i jak takie cudne w swej straszności ujrze, to potem nawet jak zapomnę, to pamiętam.
Trupięgi.........przepadłam:-)

Czytacie, co ja piszę? To jest jakiś dramat po prostu - starzeję się......

I tak mi się przypomniało, że kiedyś ( nim jeszcze została chałupniczą grafomanką ) kochałam Chmielewską - za słowotwórstwo, dowcip i hmm specyficzną budowę zdania. Jestem fanką staropolszczyzny. Zwłaszcza jej składnii. Pamiętam jak wszyscy kleli na egzamin z gramatyki historycznej, a ja wychodziłam z 5 ( 6 nie było wtedy) z mistycznym ogniem w oczach.........z opisowej tez, ale już bez ognia:-)

shira3 pisze:
Neigh pisze:Ja pamiętam jak onegdaj miałam egzamin z prawa - było tam takie określenie zajfajne bodajże "pomornik" i to było dziecko, którego ojciec zmarł przed jego narodzeniem.

Pogrobowiec
Podobnie straszne

Za Polski dzielnicowej, był nawet taki Piastowicz Bolesław Pogrobowiec. :mrgreen:

Też uwielbiam Chmielewską, zwłaszcza "Wszystko czerwone"

.

"Po trupie" matka kotkinsowa nabyła kiedyś obuwie w komisie.Buty były markowe,super wygodne i tanie jak barszcz.Zupełnie nowe.
Matkę tak to gnębiło,że udała się raz jeszcze do rzeconego komisu i wypytała pnia w nim sprzedającą.
Pani opowiedziała kotkinsowej rodzicielce taką oto historię: pani z panem pojechali na urlop do Włoch.Pani kupiła sobie te piękne, markowe buty jak marzenie i zażartowała,że skoro ma te buty to "może już umrzeć".Widać w niebiosach ją usłyszeli, bo kilka godzin później dostała zawału i zeszła z tego świata.Butów nie ponosiwszy.
Pan, mąż "zeszłej" właścicielki butow przyniósł je do komisu bo były wartościowe (żal wyrzucić) a patrzeć na nie nie mógł...w końcu poniekąd "zabiły" mu żonę...
"PO TRUPIE SĄ"- wyjaśniła nam pani ekspedientka.

Matka kotkinsowa najpierw chciała buty wyrzucić.
Kotkins przekonała ją, że to bez sensu.
Buty "nosiły się" kilka lat, były naprawdę świetne.
Historię zaś opowiadała rodzicielka z lubością , a pytano ją o obuwie często- było naprawdę śliczne.
Miny słuchaczy- bezcenne!!! :mrgreen:

Koza jest więc podobnie jak buty-PO TRUPIE.
Czyli kotkinsowm pasuje jak ulał...

(Wczorajsza rozmowa telefoniczna ze szwagrem:
- A ty gdzie jesteś, słabo cię słyszę masz jakiś kiepski zasięg...??- pytam szwagra
- A poszedłem na grzyby z psami i Behemotem...ale coś grzybów nie ma,za to Behemot sobie je trawkę i tak sobie w lesie siedzimy....Nawet fajnie , tylko bym musiał ziemniaki pozbierać ale tak NAM się nieee chceee....- odpowiada szwagier.

Wyjaśniam: NAM czyli szwagrowi i kozie...)

Neigh pisze:Pogrobowiec nooo - straszne, ale ja mam zboczenie zawodowe - kocham słowa.........i jak takie cudne w swej straszności ujrze, to potem nawet jak zapomnę, to pamiętam.
Trupięgi.........przepadłam:-)

Czytacie, co ja piszę? To jest jakiś dramat po prostu - starzeję się......

I tak mi się przypomniało, że kiedyś ( nim jeszcze została chałupniczą grafomanką ) kochałam Chmielewską - za słowotwórstwo, dowcip i hmm specyficzną budowę zdania. Jestem fanką staropolszczyzny. Zwłaszcza jej składnii. Pamiętam jak wszyscy kleli na egzamin z gramatyki historycznej, a ja wychodziłam z 5 ( 6 nie było wtedy) z mistycznym ogniem w oczach.........z opisowej tez, ale już bez ognia:-)

Trupięgi w wierszu u Leśmiana zagościły nawet

Ja też kocham sztukę słowa. Chmielweskiej i nie tylko

No i jak tam koza? Jedzie czy nie? No i czym?

Wszystkie koty jamnika Melona II - fotki na pożegnanie:)

Kto przegląda forum