Mirmiłki IV - sushi i Pushido, foty str. 99

[kwinta]

Cieszę się ,
że zobaczyłam Bolutka,
że w Mirmiłowie wszystko OK,
że Misiu stał się puchatą kulką,
że Aniada jest bardzo zapracowana ale i usatysfakcjonowana swoją pracą ...

Każde info bardzo, bardzo cieszy .....

[Aniada]

No, Gazda daje radę i generalnie - ogarnia temat.
To już jest kociarz całą gębą, więc musi być wszystko ok.

[rudy kociak]

Pamiętamy,pamiętamy jak można zapomnieć o tak przesympatycznym wątku cieszę się,że wszystko w Mirmiłkowie w porządku trochę mi tęskno za większą ilością fotek Bolusińskiego Jak zobaczyłam Bolusia to szczęka z wrażenia mi opadła i tak sobie siedzę i piszę z otwartą paszczą chciałabym zobaczyć Bolusia lejącego Czesia,co to będzie jak Boluś osiągnie gabaryty Czesia? Bolusiu jaki ty jesteś piękny

[Aniada]

Dziękować! W imieniu Bolutka-rezolutka i swoim.

Duży ma jeden feler: robi zdjęcia w pośpiechu i jest mistrzem drugiego planu. Dlatego nie wszystkie jego foty nadają się do pokazywania. Nie jest on również tytanem prac domowych i w tle zdjęć przewija się regularny bałagan.
Jak pojadę do domu za parę tygodni, to dostaniecie więcej podobizn niebieściuchów.
Ale nie ma obawy - żaden nie stracił na wadze.

[Hańka]

Strrrasznie miło do Was zajrzeć, ale (też strrrasznie) żal mi mego faworyta Czesia!

[kotkins]

To już nie Boluś, tylko Bolesław, albo nawet Bolesław Wielki (albo Duzy Bolo)

Dla mnie zawsze będzie Bolusiątkiem, malutkim okruszkiem, którego trzeba pilnować, czy kupę odpowiednio często wali. (Ociera łezkę wzruszenia... )

O, są wieści! Hurrrra!
Boluś to tygrys. I powtarzam, że przerośnie Czesia. Zobaczycie.
A jak tam Poleńka? Ona chyba tęskni, biedaczka... W końcu to jedyna córeczka Dużej.

Nic a nic nie tęskni. One w ogóle za mną nie tęsknią. Miś początkowo tęsknił i był strasznie niegrzeczny, upierdliwy do kwadratu, marudny, grymaśny i niemożliwie przeszkadzający. Ale teraz wszystko się wyciszyło.

Zapomnieli o twoim istnieniu poprostu Aniado.
Moi jak mnie nie ma to po powrocie są tacy zdzdiwieni...zdziwieni...zdziwieni...
Tylko Fio się na mnie obraża.
"...no co to jezd rzeby Durza siem gdzieś wóczya po śfjecie zamjas dawać mje mjensa!?"

[wiesiaczek1]

Aniado:
Czy nas jeszcze pamietasz
dowód na to nam daj,
i zdjęcia Bolusia
zaraz tu umieszczaaaj.

[Aniada]

Wiesiaczku, a czytałaś Ty aby posty z przedwczoraj i soboty?
Trochę trudno mi codziennie umieszczać zdjęcia Bolusiów i reszty, jeśli nie ma mnie w domu.

[wiesiaczek1]

aby czytałam, ale mi mało,
czekam na więcej,
ucz sie i pracuj a dojdziesz do celu,
jak doszło już wielu
tak mi sie dzis zebralo na rymowanie,
nara

[Alienor]

Aniado, jasne że nie zapomnieliśmy - Boluś i reszta ferajny to nie ktoś, o kim można by zapomnieć, nic nie ujmując Tobie i TŻowi oczywiście:)

A spotkanie chętnie, tylko nie wiem w który weekend- chyba najbardziej pasowałby mi ten teraz albo ostatni przed Wszystkimi Świętymi. Bo mam ostatnio dużo imprez weekendowych. A z miejsc, gdzie mogłybyśmy się spotkać polecałabym jeszcze herbaciarnię Fanaberia; no a jakbyśmy chciały zjeść coś dobrego i ostrego to Hurry Curry lub Duy Cong - oba blisko centrum.

[MB&Ofelia]

A TŻ-et nie mógłby jakichś foteczek podrzucić? Na wielką prośbę fanek

[Sihaja]

mmm....

[MB&Ofelia]

Gdzie się podziały piękne Mirmiłki
i czy pamięta Aniada nas,
czy pozostały tylko wspomnienia
tamtych wspaniałych, wesołych lat
mru mru, mru mru, mru-uu-uu....

A może dt zamknął Aniadę w klatce...

[Aniada]

Aniada pamięta doskonale, ale jedzie do domu dopiero za 2 tygodnie.
W domku tymczasowym jest mi jak w niebie, niemniej jednak potrafię się rzewnie rozkleić nawet na widok kociej puszki na półce w Rossmannie. BARDZO tęsknię. Misiaczka widzę i słyszę na każdym kroku. Co chwilę wracam do zdjęć i najchętniej nie wychodziłabym z pracy, bo tam przynajmniej nie myślę o domu.
Gdy pojechałyśmy z Beatką na giełdę kwiatową (gdzie miałam nabyć ziemię i donicę) na każdym kroku widziałam coś, co można by kupić Misiowi. Na przykład rozkoszne koszyczki, w sam raz dla Misia robione.
W pracy jest świetnie, zajęć mam masę, pełnię 4 funkcje w szkole, towarzystwo mam ciepłe i radosne, więc tygodnie mijają szybko. Tylko weekendy bywają smutnawe. Wciąż powtarzam Beatce, że w sobotę to najchętniej bym się wyspała, zjadła spokojnie duże śniadanie i... pojechała do pracy, żeby - dajmy na to - popracować w bibliotece. I nie myśleć, nie myśleć!
Za tydzień zaczynam zajęcia na uczelni, więc kolejnych 14 dni powinno minąć błyskawicznie, a potem... Te forumki, które śledziły wątek podczas mego pobytu w Niemczech wiedzą doskonale, co nastąpi potem - zjem Misia. Z pierzem.

Lepiej mi tutaj niż w N., bez porównania. Ale każdemu swemu kotu to bym najchętniej zaśpiewała:

"Ile wart jest bez Ciebie, ile wart jest mój świat"

Tęsknota za niebieściuchami (w tym również za Niebieściuchem Honorowym) dosłownie odbiera mi rozum.

http://diviner7.wrzuta.pl/audio/6g67Ikj ... ng_journey

No właśnie...

Long, long journey
through the darkness,
long, long way to go;
but what are miles
across the ocean
to the heart that's coming home?

Where the road
runs through the valley,
where the river flows,
I will follow every highway
to the place I know.

Long, long journey
out of nowhere,
long, long way to go;
but what are sighs
and what is sadness
to the heart that's coming home?

[Aniada]

Nie kcem jajek! Oddaj mi moją Dużą!



No co jest? Czemu nie gra?!



Czekamy na Dużą. Może już jedzie???



Dyndadełko!



Odpoczynek po męczącym dniu.



Zajączek.