Inwalidzi-Dexter i Odi Schr. Łódź- JUŻ w swoich DOMACH! :)

Villentretenmerth pisze:Kaprys 2004
"Villentretenmerth - jesteś naprawdę Kocim Aniołem."
No, już mi tak nie wlewajcie - w końcu mój nick zobowiązuje.

No się wie :ok:

RUDY MIŚ [*]1.08.2019 MAŁA[*] 11.04.2020

Podrzucę Dexterka po domek :ok:

Dexterku kochany, Twój dom gdzieś jest, niech Cię znajdzie, proszę.

Wątek adopcji Odika uznajmy za zakończony. Odiś zamieszkał w swoim stałym domu, nic się tu nie zmieni. Jest jeszcze troszkę oszołomiony, ale to z pewnością minie i niebawem poczuje się jak ryba w wodzie. Już są przesłanki do takiego myślenia. Dalsze losy Odika i naturalnie - Alberta znajdziecie w nowym wątku. viewtopic.php?f=1&t=146511

Dla Dextera :ok:

Elo, Dex!
Informuję, że nadal nie są puszczane żadne kciuki za twój dom!
Na pewno się znajdzie, trzeba tylko poczekać jeszcze chwilkę.
:ok:

black_lodge pisze:Elo, Dex!
Informuję, że nadal nie są puszczane żadne kciuki za twój dom!
Na pewno się znajdzie, trzeba tylko poczekać jeszcze chwilkę.

To prawda! :ok:

Kciuki som!!!!! :ok:

Villentretenmerth pisze:Dexterku kochany, Twój dom gdzieś jest, niech Cię znajdzie, proszę.

Domku Odisia, a nie masz Ty tam gdzieś jakiś w zanadrzu jakiegoś swojego klona... no tak pytam retorycznie, na wszelki...

issey32 pisze:Domku Odisia, a nie masz Ty tam gdzieś jakiś w zanadrzu jakiegoś swojego klona... no tak pytam retorycznie, na wszelki...

Przecież nie milczałbym gdybym widział jakieś możliwości...
Wierzcie mi, to było bardzo trudne. Wybrałem Odika, bo z początku wydawało się (nie tylko mnie), że Dexter ma większą szansę, a i dlatego, że Odi i Albert są w zbliżonym wieku i ulatwi to "dogadanie" się kocurów. Trzeba było i o tym myśleć... Nie chciałbym już nigdy być postawionym przed takim dylematem, mogłem dać dom tylko jednemu z nich. To są straszne wybory.
Ale bądźmy dobrej myśli - podobno coś się lekko ruszyło w adopcjach po letniej przerwie i może Dexowi się poszczęści. Są przecież ludzie, którym nie chodzi o to, aby pokazać się na spacerze glówną ulicą miasta z doskonale wytresowanym psem pochodzącym z renomowanej stajni. Tacy nie przychodzą tutaj. Są ludzie, dla których przedporanne, cichutkie "mmmruuuii, jak ci się śpi?" jest najlepszym początkiem dnia. Później nawet budzik znosi się łatwiej.

I nieważne ile kot czy pies ma łapek - podchodząc do człowieka po raz pierwszy, zazwyczaj miał wszystkie.
Będzie dobrze. Niech będzie dobrze. :ok:

tyle wspaniałych ludzi,
ciepłych myśli,
to się muuuusi i dla Dexterka
cudowny domek znaleźć :ok:

byle nie za długo....

Tatianko, możesz sprawdzić banerek kotów Pani Jadwigi, bo coś źle przenosi.

Dzięki Gosiu, poprawiony :ok:

do wzięcia w wątku

Ruru.
Boję się usłyszeć odpowiedź. Ale duży już jestem, chcę i powinienem ją poznać. Nie zdawałem sobie dotąd sprawy... W schronisku bylem pierwszy raz. Co to znaczy "byle nie za długo..."?

Pytanie do ruru, ale spróbuję ja odpowiedzieć...

Schronisko to bardzo potrzebne miejsce dla wszystkich porzuconych, niechcianych czy błąkających się zwierząt.
Pod jednym warunkiem. Że pobyt tam będzie bardzo krótki i zakończy się szczęśliwą adopcją do nowego domu.
Jednak
koty mają bardzo delikatną psychikę, delikatniejszą niż psy.
Wiele kotów nie radzi sobie w warunkach tak dużego "zakocenia" czy też z obecnością wciąż szczekających psów za siatką...
Wiele nie radzi sobie z odrzuceniem, z brakiem człowieka, z brakiem "swojego" miejsca na ziemi.
Wiele podłapuje wirusy - wszechobecne w zasadzie w tak dużym skupisku zwierząt, traci nadzieję na lepsze życie i odchodzi...
A nadzieja to podstawa... Podobno umiera ostatnia...
U kotów - najpierw umiera nadzieja, a po niej - umiera kot...

Zbyt dużo takich kotów widziałam...
Zbyt wiele z nich odeszło nie doczekawszy domu
A to były cudowne, kochane stworzenia... Wydawało się, że domki powinny się po nie w kolejce ustawiać...
Po wielu z nich płaczę do dziś...

Ale Dextera nie może to spotkać.
On musi znaleźć cudowny, kochający, szczęśliwy dom :ok:

Na pewno już niedługo :ok:

Inwalidzi-Dexter i Odi Schr. Łódź- JUŻ w swoich DOMACH! :)

Kto przegląda forum