Ogrynia i reszta ulicznych dzikusków - teraz w moim domu

To już trzecia część historii o Ogryni, jej ukochanej przyjaciółce Babuni i o dwójce rodzeństwa - Tosi i Rysiu, dzieci zmarłej przed rokiem Justynki, trzeciej nierozłącznej przyjaciółki Ogryni i Babuni.
Kontynuuję moją opowieść o zaginionej dzikiej, ulicznej koteczce Ogryni, cudem odnalezionej po prawie 5-cio miesięcznych poszukiwaniach.

Poprzednia część wątku jest tu: viewtopic.php?f=1&t=139519

Przypomnę, że mam w domu cztery dzikie kociny zabrane z ulicy. Gdybym ich nie zabrała, prawdopodobnie by już nie żyły, bo nowy właściciel posesji, na której znajduje się dom i ogród, w którym przez ponad 30 lat żyły bezdomne koty - wydał im totalną wojnę. Zresztą nie tylko kotom. Obawiam się, że z ogrodu musiały się wynieść bytujące tam jeże i łasica. Tam też straciła życie wspomniana wyżej Justynka. Nie wykluczone, że została otruta......

Tu na zdjęciu nierozłączne Ogrynia i Babunia.

A tutaj Rysio (z lewej) i Tosia, też zawsze razem.

Melduję się i bardzo cieszę z kolejnej części o Twoich futerkach Iwonko

Ja też wiernie kibicuję

Zdążyłam na pierwszą stronę. Witam

Witam wspaniała rodzinkę :1luvu:

bardzo się cieszę z nowego wątku... :ok:

Witam sie i ja :1luvu:

Ogrynia niczym galopujące suchoty

czyni postępy w wychodzeniu z dzikości.
Dzisiaj chodziła już sobie po całym mieszkaniu tak, jakby ono było zawsze jej mieszkaniem.
Co ważne i Babunia zaczęła wędrować, jeszcze po "najbliższej okolicy" ale już schodzi z okna i wypuszcza się coraz dalej.
Mój pomysł z zamianą pieluszek tetrowych w legowiskach na flanelowe przynosi efekty, Ogrynia nie ma już ani jednego kołtuna, Babunia także zaczęła pozbywać się swoich.
No i ten błysk w oczach Ogryni wrócił, ten który tak mnie kiedyś zniewolił..........

Witam wszystkich nas odwiedzających. Roli, którą odegraliście w tej naszej kociej historii, nie zapomnę nigdy :1luvu: