Kminek z każdym dniem jest coraz pewniejszy siebie. Obchodzimy się z Nim niezwykle delikatnie, unikając gwałtownych gestów, mizianek w newralgicznych miejscach (tylnie łapki, okolice ogona), bo bardzo go to stresuje i zdarza mu się wtedy ugryźć w ręke
Dzisiaj rano zastałam Kminka w pozycji kota zrelaksowanego na miękkim kocyku, a po moim powrocie z pracy Kminek bardzo domagał się, bym wzięła go na ręce. Widać, że ogromny jest z Niego pieszczoch, ale musimy cierpliwie pracować nad Jego dojściem do pełnej formy psychicznej i fizycznej. Na Kminku można teraz policzyć wszystkie kosteczki, nie ma siły na kocie skoki i na łapkach chodzi jeszcze bardzo niepewnie. Apetyt mu dopisuje i rozsmakował się w swoim RC Intestinal Gastro tak, że pierwszego dnia tej nowej diety trudno go było oderwać od miseczki. Po trzech dniach pobytu u Nas przekonał się, że zawsze czeka na Niego coś pysznego 
Spobuję dodać tu kilka zdjęć Kminka, chociaż nie gwarantuje, że mi się uda, bo antytechniczny ze mnie typ 
teraz będziesz miał pikne życie
